Kveðið gegn Kötubjarnaklíkunni

 

 

Ríkisstjórnin ráðafá

rembist bæði til og frá,

saknar Kötu sinnar.

Gleymir öll að glópasið,

gegnum það sem blasir við,

að gæta götu sinnar.

 

Hanga áfram völdin við

vill hún meðan fást þar grið

fyrir fjöldans kalli.

Þó er ekkert þar í plús,

þjóðin sér þar lokað hús,

bundið feigðarfalli.

 

Flýja burt því Kata kaus,

keppa vildi að öðru laus,

eins og hurð á hjörum.

Öllum skyldum skreið hún frá,

skapaði aðra þjóðarvá,

breitt með bros á vörum.

 

Þjóðin varist vanda þann,

váin snertir sérhvern mann,

ef með klækjakvöðum,

valdahjörðin eðlis ill

ætlar nú og þar með vill

búa á Bessastöðum.

 

Rotin eru ráðin slík,

rekum burt þá pólitík

sem spillta stefnu stundar.

Betri leið er ljós og virk,

lyft sé upp með fólksins styrk

merki Höllu Hrundar !