Nýlendustríðið í Úkraínu !

 

 

 

 

Bandaríkin og Vesturveldin, með Nató og ESB í broddi fylkingar, halda af einbeittum brotavilja áfram hinni nýju nýlendustefnu sinni í Úkraínu, sem er fyrsta skref þeirra til arðráns í austri í seinni tíð. Það er upptekið framhald auðvaldsríkjanna af þeirri sókn – Drang Nach Osten - sem hafin var til austurs 22. júní 1941, og endaði svo hrapallega, móti öllum vonum þeirra sem að henni stóðu, vorið 1945. Sömu öflin eru enn að verki !

 

Skuldsetning úkraínska ríkisins gagnvart Bandaríkjunum og Brussel, Nató og ESB, er að verða stjarnfræðileg, enda ræður fasistastjórnin í Kiyv engu lengur með sjálfstæðum hætti. Hún er ekkert nema 100% leppstjórn vestrænnar íhlutunar í landinu. Úkraína hefur átt sér afar litla sjálfstæðissögu til þessa, en mun áreiðanlega ekki koma til með að eiga neina slíka héðan í frá. Vesturveldin hafa gleypt landið og sett það í ævarandi skuldafjötra, nema þann hluta þess sem Rússland hefur tekið, til varnar íbúum þeirra svæða, sem eru Rússar !

 

Á dögum frelsisstríðs þjóðar Úkraínu 1648-1654 undir forustu Bohdans Kmelnytskys, sem háð var gegn Pólverjum og kúgun pólskra lénsherra á Úkraínumönnum, ákvað Perejaslavskaya Rada, ráðstefna allra stétta hinnar úkraínsku þjóðar, að leita eftir sameiningu við Rússland, sér til hjálpar og viðnáms. Það var síðan gert en þrátt fyrir það tókst Pólverjum að halda nokkrum hluta landsins í vestri undir sínu valdi allt til 18. aldar, en Austurríki sem þá var stórveldi innlimaði síðar vestustu svæði Úkraínu undir sitt vald !

 

En enn og aftur réðust Pólverjar, og nú undir fasistavaldi, á Úkraínu 1920 og tóku Kiyv, en voru jafnharðan reknir þaðan af Rauða hernum, allt til Varsjár. Pólverjar hafa ekki alltaf verið píslarvottar, þó þeir láti stundum þannig. Og aftur kom svo hættan úr vestri yfir mannfólkið í Úkraínu, þegar Hitlers Þýskaland réðist án stríðsyfirlýsingar á Sovétríkin 1941, en þá var Úkraína öll nánast lögð í rúst ásamt Hvíta-Rússlandi !

 

Um 1955 var samt uppbyggingu landsins eftir þá auðn lokið, eftir sannkallað risaátak í þeim efnum. Sovétríkin misstu 27 milljónir þegna sinna í seinni heims-styrjöldinni, 1/4 hluti allra eigna landsmanna var eyðilagður, þar á meðal 17 þúsund borgir, 70 þúsund þorp, 31 þúsund verksmiðjur, 84 þúsund skólar og um 60 þúsund kílómetrar af járnbrautum. Hestum, nautum og svínum hafði fækkað um 45 milljónir og í stríðslok áttu 25 milljónir manna ekki þak yfir höfuðið !

 

Rússar þekkja flestum þjóðum betur afleiðingar stríðs í eigin landi og hafa þurft að þola mikið af þeim sökum. Það er hinsvegar reynsla sem Bandaríkjamenn hafa lítið sem ekkert þurft að kynnast. Kannski að beiting kjarnorkuvopna í því hugsanlega gereyðingarstríði sem Nató og ESB virðast vilja starta um þessar mundir, verði þeim hinn endanlegi lærdómur hvað það snertir ?

 

Uppkeyrsla stríðsins í Úkraínu og sífellt vaxandi ögranir Vestursins gagnvart Rússum með ágang til austurs, auka stöðugt líkurnar á því að stríðið breiðist út. Þá styttist í að breiðu spjótin verði notuð. Kjarnorkuvopnum verður því beitt að óbreyttu áður en langt um líður. Þau eru til og nógar birgðir af þeim ef til kemur, til að eyða heiminum margsinnis !

 

Það er kannski það sem stríðsóðum mönnum í Brussel og víðar finnst helst að vanti um þessar mundir, svo sjálfsmorðsstefna þeirra virki til fulls, - kjarnorkustríð í Evrópu ? Það er kannski styttra í það en margir halda og þegar svo er komið, verður ekki hægt að taka nein skref til baka. Þá er sjálfvirk dauðaframvinda alls lífs komin í gang !

 

Sagan sýnir okkur alltaf að skrattinn er iðinn við kolann. 2014 tókst leyni-þjónustum Vesturveldanna að koma nýjum stjórnvöldum að í Kiyv, með ólöglegu valdaráni og skipti þá engu að öfgamenn og fasistar voru þar í forustu. Nokkrum sinnum hefur tekist að koma slíkum valdaránstilraunum í gegn, svokölluðum litabyltingum, sem allar eiga náttúrulega að þjóna frelsinu og lýðræðinu, samkvæmt hinum fullkomnu forskriftum að vestan !

 

Það hlýtur samt að vera farið að ganga á fjármagnið hjá CIA í gegnum slíkar aðgerðir. Að vera kannski mánuðum saman með nokkur hundruð ef ekki þúsundir fólks á launaskrá sem mótmælendur í fullri vinnu hvern dag, gegn réttkjörnum yfirvöldum. Það þarf mikla peninga í kringum slíkt og Bandaríkin eru nú ekki eins rík og þau voru. Í öllu þessu er svo auðvitað um fullkomlega ólýðræðisleg vinnubrögð að ræða í eitruðum andhverfustíl bandarískrar moldvörpustarfsemi !

 

Nú er ekkert lýðræðislegt umboð frá þjóðinni fyrir hendi hjá stjórninni í Kiyv, þar sem kjörtímabili er lokið og engin endurnýjun þess í gegnum kosningar hefur átt sér stað. En sú staðreynd virðist ekki breyta neinu hjá hinum margyfirlýstu mannréttindasinnuðu og lýðræðiselskandi Vesturlöndum sem ráða þarna alfarið ferðinni. Enda er spilað um flest annað en frelsi fólks og mannréttindi í nýlendu-stríðinu þar eystra. Í því valdaspili ræður öllu djöfulleg Mammonsgræðgi hins tvíhöfðaða og síhungraða auðvalds-skrímslis í Brussel. Sú Hitlerseftiröpun sem þar hefur verið sett í gang, setur heiminn allan í þann voða sem kann að hleypa gereyðingar-skriðunni af stað og þá verður ekki aftur snúið !