Eina kjarnorkusprengju-árásarþjóð veraldar !

 

 

 

Þegar litið er yfir síðustu 170 árin eða svo, kemst maður varla hjá því að hugleiða hvað það var mikil ógæfa fyrir veröldina og mannlegt frelsi um allan heim, að Suðurríkin skyldu ekki fá að segja sig frá bandaríska ríkjasambandinu með friðsamlegum hætti. Því miður hegðuðu leiðtogar Suðurríkjanna sér fávíslega í upphafi átakanna og gáfu Washingtonvaldinu færi á sér, með því að hefja árás. Það voru mikil og afdrifarík mistök !

 

En hefðu Suðurríkin orðið sjálfstætt ríkjasamband 1860 hefði hin blóðuga saga Bandaríkjanna aldrei orðið sú sem hún hefur orðið. Þá hefðu þrjú ríki deilt með sér Norður-Ameríku, Kanada í norðri, Suðurríkin í suðri og Bandaríkin þar á milli. Sennilega hefðu þau þurft að beina athygli sinni töluvert að hvert öðru vegna varnarhagsmuna sinna, og þar af leiðandi engin framvinda hrokkið í þann heimsveldisgír sem hefur skaðað orðstír Bandaríkjanna mest í gegnum hræðilega glæpi þeirra gegn öðrum þjóðum, einkum þó frá stríðslokum 1945 !

 

Það hefur ekkert ríki skaðað heimsfriðinn meira allan þann tíma en þetta glæparíki hinnar mestu tvöfeldni. Að hugsa sér, að frá dauða Roosevelts í apríl 1945 hafa Bandaríkin ekki komið sér upp einu einasta mikilmenni. Úrvalið úr ríflega 260 milljón manna þjóð hefur sjaldnast náð yfir meðallag mannlegra hæfileika. 75% leiðandi liðs virðast skussar og skíthælar og afgangurinn hangir í því að vera við meðallagið. Varla getur nú heildin verið merkileg þegar útkoman er með þessum hætti !

 

Ritstjóri við blað í Houston í Texas skrifaði á þeim tíma þegar Kosovomálin stóðu sem hæst, að hefði utanríkismálastefna Bandaríkjanna verið rekin með þeim hætti árið 1860, sem hún var um þær mundir, upp úr 1990, hefði engin borgara-styrjöld orðið í landinu og 600.000 Bandaríkjamenn fengið að lifa. Suðurríkin hefðu fengið að sigla sína leið í fullum friði !

 

En allt í einu var málum gjörbylt og einstakur ríkishluti mátti allt í einu segja sig úr sambandsríki einhliða. Hvað hafði gerst ? Þeirri spurningu getur enginn svarað nema Clintonstjórnin, sem stóð fyrir umræddri breytingu, líklega einkum til að herja á ríkishagsmuni Serba á þeim tíma, af pólitískum ástæðum. Svo var Nató keyrt upp í árásargír gegn viðkomandi þjóð !

 

Slík reginsveifla hafði aldrei fyrr, mér vitanlega, átt sér stað með samþykki og fyrir atbeina Bandaríkjanna. En þarna var áratuga föstum stefnupunkti breytt og enginn virðist vita hversvegna ? Mörgu kemur valdapólitíkin til leiðar og stundum er þar farið í heilan hring ósam-kvæmninnar, eins og þarna var bersýnilega gert, heimsfriðarmálum til óþurftar !

 

Bandaríkin hafa kúgað mörg ríki til hlýðni og undirgefni, en þó hygg ég að Suðurríkjamenn í Bandaríkjunum hafi verið barðir niður einna mest afgerandi af Washingtonvaldinu, því aldrei hefur æmt í þeim eftir borgarastyrjöldina og tólf ára svívirðilega hersetu Norðanmanna í Suðurríkjunum, enda voru þau meðhöndluð að fullu sem fyrsta nýlendan og yfirgangurinn og arðránið skelfilegt !

 

Það er lítill vafi á því að heimsbyggðin gæti verið mun betri án Bandaríkjanna eins og þau eru orðin. Þessi sannkölluðu Byssuríki eru eitt versta ofbeldishreiður veraldar og ómenningaráhrifin frá þeim streyma í allar áttir - allar stundir. Hin siðferðilega sýking er sem gangandi heimsfaraldur og nánast orðin áþreifanleg !

 

Ekkert ríki veraldar býr nú við meira hatur annarra þjóða en Bandaríkin. Enda þarf engan að undra það. Ófá þjóðríki hafa verið eyðilögð á undanförnum árum með sprengjuregni og algerri stríðsyfir-hellingu af Bandaríkjunum, svo lífskjör fólks hafa verið gjörsamlega eyðilögð. Það hefur gerst svo oft, að hatrið á orsakavaldinum er víða um heim komið í óslökkvandi stöðu !

 

Fólk æddi ekki út á Miðjarðarhafið frá Lybíu á manndrápsflekum á tímum Gaddafis. Það gerðist eftir að Bandaríkin ,,frelsuðu“ landið, eins og það heitir á Washingtonískunni – tungumáli ofbeldis-aflanna. Tugmilljónir manna út um allan heim, eiga um sárt að binda vegna yfirgangs Bandaríkjanna og hjá þeim er hatrið á þessu ríkisskrímsli orðið sterkasta tilfinning þeirra í lífinu. Slíkt hatur er komið yfir öll mörk og kallar á hefnd hverja einustu lífsins stund !