Loforðatíminn og fylgjur hans !

 

 

Nú stefnir í þann hluta kjörtímabils stjórnmálanna sem almennt gæti heitið ,,Loforðatíminn“. Þá fara þeir sem völdin hafa, að veita hinum og þessum aðilum allskyns dúsur til að tryggja sér stuðning við næstu kosningar. Ekki er neitt siðferði talið mælanlegt í slíkum viðskiptum sem öllu fremur minna á hrossakaup á skítlegu plani. Afleiðingarnar þrýsta okkur enn dýpra í skítinn, enda er almenningsheill aldrei hluti af slíkum gjörningum !

 

Hvernig skyldi vera hægt að mæla pólitískan veruleika hérlendis ? Á að gera það eftir norrænu spillingarstigi, eða því breska, franska eða þýska ? Á að sækja fyrirmyndina vestur um haf í spillingar-hreiðrið mikla í Washington eða í hitt höfuð spillingarhreiður Vesturlanda í miðstjórnarkastalanum í Brussel ?

 

Nú liggur fyrir að heimurinn er að breytast í ýmsum meginatriðum. Forræði Vesturlanda er að líða undir lok og ekki síst forræði Evrópu í heimsmálum. Bretland getur ekki keppt við fyrrum nýlendu sína Indland, Frakkland hefur glatað valdi sínu svo að það reynir að hanga á áhrifum sínum innan ESB, sem þó hafa líka gengið töluvert til baka. Margar fyrri nýlendur Frakka fyrirlíta gamla móðurlandið og sívaxandi aumingjadóm þess. Þýskaland hefur orðið fyrir verulegu efnahagslegu áfalli við að rjúfa orkusamskiptin við Rússland sem í raun lögðu til kraftinn í þýsku efnahagsvélina. En Nató skipar Þjóðverjum fyrir verkum í dag, jafnvel þeim sjálfum til bölvunar !

 

Japan sem algjört taglhnýtingsríki Vesturlanda hefur alltaf gengið fyrir aðfenginni orku og stendur illa að vígi í þeim efnum sem löngum fyrr. Kínaveldi virðist að flestu leyti ríki í örum vexti og nýtur eins og Indland góðra kjara varðandi orkukaup frá Rússlandi. Sem forusturíki í Brics hafa þessi þrjú ríki, ásamt bandalagsríkjum sínum, fulla burði til að byggja upp alþjóðlegt fjármálakerfi óháð dollaravaldinu. Vesturlönd eru sannarlega ekki að glíma við Gaddafi einan núna í þeim efnum og menn hafa lært mikið af því hvernig Vesturlandamafían fór að ráði sínu í Lybíu !

 

Vestræn viðmið gagnvart pólitískri fram-vindu á Íslandi geta þannig enganveginn byggst á ærlegri undirstöðu, enda hljóta allir menn að sjá það, nema þeir sem gjörspilltir eru. Við höfum undanfarin ár stöðugt verið að sökkva dýpra í spillingarfen auðvalds og arðráns og félagshyggja hefur verið algjörlega lögð í einelti á Íslandi, en hún var það fjöldaafl sem byggði í raun upp öll helstu verðmæti okkar í liðnum tíma !

 

Umrædd ójafnaðarsveifla hefur átt sér stað fyrir ofboðslega græðgi fjölda óseðjandi aðila, sem hafa skriðið sem afætur inn í ríkiskerfið, borgarkerfið og sveitarstjórnir víða um land og vilja stöðugt meiri pening. Í þeim efnum má segja að stórfelld verktakastarfsemi í vampýrustíl sé búin að sjúga sig fasta á spena hvar sem það hefur mögulega verið hægt og spillingin hefur aukist sem því nemur og það er ekki lítið !

 

Og slíkt óþurftarlið vill auðvitað fá sitt á loforðatímanum og þar er sannarlega ekki neins krafist sem á samleið með almannahag. Þar rís sérgæskan í hæðir og bitfestan er orðin slík, að kerfisleg þjóðhollustumál eru hrakin út og suður. Það má finna marga ranggefna fósturvísa á þeim furðuslóðum, og þó allt kunni að vera öfugt við það sem rétt er, má telja víst að þar sé enginn ábyrgur, enda er spillingarstigið hátt sem fyrr segir !

 

Möguleikar íslensku þjóðarinnar á því að hér megi byggja upp heilbrigða stefnu til almannaheilla fyrir tilverknað frambæri-legrar ríkisstjórnar eftir næstu kosningar hljóta því að teljast hverfandi. Það er hreint út sagt enginn góður kostur í boði. Blekkingar bæta ekki neitt. Hér er enginn stjórnmálaflokkur laus við spillingu, hér eru engir bitastæðir stjórnmálaforingjar, hér er djúpstæð hyglingapólitík í gangi og rótgróin sérgæska í skítugu öndvegi allra mála og blóðsugurnar eru vægast sagt margar. Og nú virðist reyndar svo komið í bölvunarlegu samhengi, að útlendingar eru alfarið farnir að ráða sjoppunni !

 

Hvernig var hægt að klúðra svona öllum manngildis málum íslensku þjóðarinnar og það á ekki lengri tíma en raun ber vitni ?