Norðurlöndin orðin stríðsóð !!!

 

 

 

Það er ekki langt síðan Norðurlönd skáru sig úr meðal þjóða heimsins fyrir einlæga friðarhyggju og samstöðu með málum sem talin voru miða að betri heimi. Norðurlönd nutu yfirleitt um langt skeið mikils álits fyrir víðsýn sjónarmið og jákvæðni gagnvart lífshagsmunamálum mannkynsins í víðasta skilningi. Þau lögðu mikla áherslu á friðsamleg samskipti þjóða og voru í þeim efnum jafnan fremst í flokki. En nú er öldin önnur !

 

Það virðist hafa gripið um sig einhvers-konar stríðsæði í þessum áður friðsamlega hluta Evrópu. Hið verðandi múslímaríki Svíþjóð sá nýlega enga aðra leið út úr sjálfsköpuðum innflytjendavanda sínum en að ganga í Nató. Þar með lauk 208 ára stríðslausu tímabili í þessu ríki Norður-landa sem eitt hefur náð því að vera um skeið talið til stórvelda Evrópu. Það líða því varla önnur 208 ár áður en Svíþjóð verður beinn þátttakandi í stríði með tilheyrandi afleiðingum !

 

Noregur er og hefur lengi verið þvílík drusla í höndum Bandaríkjamanna, að þjóðleg virðing fyrir Norðmönnum hefur gengið töluvert til baka víða um heim og múslímar hafa stóraukið áhrifavald sitt í Noregi svo flestallir virðast skríða núorðið fyrir þeim, allt frá æðstu mönnum ríkisins og niður úr, jafnvel fram á ystu annes, í fámennum byggðarlögum !

 

Þar hafa verið reistar á síðustu árum fokdýrar moskur, fyrir fjármagn frá Saudi Arabíu og enginn segir neitt. Norðmenn eru sannarlega ekki lengur það sem þeir eitt sinn voru. Ríkidæmið virðist hafa þurrkað frá þeim alla manndómslega reisn !

 

Og þegar við lítum til Finnlands, er vert að hafa það í huga að það er gamalt bandalagsríki Nazista-Þýskalands og tel ég að það segi að mestu það sem segja þarf um það ríki, enda hef ég áður í pistli fjallað um þá samskiptasögu, svo ljóta og blóðuga sem hún er í sannleika á spjöldum Sögunnar. Finnar eru til dæmis ekki talin norræn þjóð og upphafsrætur þeirra eru líklega einhversstaðar austur í Asíu, svo frændsemistalið varðandi þá er ekkert nema inngróið hræsnistal á hégómafundum Norðurlandatoppanna !

 

Danmörk er eiginlega eina ríkið á Norður-löndum sem hefði kannski mátt ætla að stæðist stríðsæsingar þær sem nú eru í gangi. En nei, Danir féllu líka í suðupott gerninganna, og þeim verður áreiðanlega ekki til lengdar sælt það sameiginlega fall. Þeir eru nefnilega þannig skapi farnir, og að mörgu leyti það jákvætt uppbyggðir sem manneskjur, að ólíklegt er að þeir gleðjist lengi yfir því að vera aðilar að einpóla stríðsæsingamafíu !

 

Um Ísland vil ég fara sem fæstum orðum í þessu sambandi, en segja má um það eiginlega að miklu leyti það sama og sagt er hér að framan um Noreg. Er þar sannarlega leiðri þjóð að líkjast. Við Íslendingar erum líka sagðir norskir að framættum til, og ekki virðumst við hafa þroskast öllu betur en Norðmenn í þófi aldanna. Trúlega sækjum við þó betri hluta okkar til Írlands, enda er keltneskur uppruni okkar miklu drýgri að vöxtum en hefur verið viðurkennt til þessa – af þeim sem eiga þó að vita það !

 

Í síðari heimsstyrjöldinni á valdatíma Quislings, sóttu norsk nasista-yfirvöld um það til Hitlers, að fá úthlutað svæðum í Rússlandi, líklega þá fyrir norska innflytjendur, sem yrðu þá trúlega að vera nasistar. Ekki varð nú neitt af því ráðabruggi, þar sem nasistar náðu aldrei að sigra Sovétríkin. Nú er hinsvegar verið að gera aðra tilraun til að ná fram slíkum sigri í gegnum Úkraínu-fasista, og skoðanabræður þeirra í Noregi hugsa sér kannski enn í anda Quislings, að hefja norskt landnám þar eystra !

 

En þar sem þriðja heimsstyrjöldin verður að öllum líkindum háð áður en af því getur orðið, er vandséð hvernig þau vinningsplön koma til með að ganga fyrir sig hjá þeim stríðsóðu, óþjóðlegu Kanasleikjum, sem virðast stjórna öllu í Noregi sem stendur. Norðmenn eiga kannski eftir að finna fyrir því áþreifanlega að það er allt annað verkefni að vinna að stríði en að vinna að friði. Vonandi skilst þeim sú staðreynd áður en öllu verður lokið !

 

Norðurlönd eru ekki lengur það sem þau voru. Þau standa ekki lengur gömlu vaktina sem útverðir manngæskulegrar viðleitni í málefnum heimsins. Þau virðast nú öll orðin að heilaþvegnum undirlægjum hernaðarbandalags sem þrífst á stríðsástandi, og hafa þannig orðið vitsmunalausu stríðsæði að bráð. Þau eru orðin að umskiptingum alheimskunnar og telja víst að heimsfriðurinn sé best tryggður með því að framleitt sé sem mest af vopnum í veröldinni. Í þeirri afstöðu felst hástig heimskunnar !

 

En viðhorfsbreytingin kann hinsvegar að verða þeim verðskuldaður feigðarboði, því vopnin í dag eru orðin slík - að þau eru ekkert nema mannkynsdeyðandi djöfulskapur !