Leita í fréttum mbl.is

,,Kóngurinn ţarf ađ skíta !“

 

 

Ţađ er nú ekki ýkjalangt síđan kóngar í Evrópu héldu ţví blákalt fram ađ vald ţeirra vćri fengiđ beint frá Guđi og vćri ţar af leiđandi ţjóđum ţeirra algerlega óviđkomandi. Ţađ vćri bara um prívatmál milli ţeirra og Skaparans ađ rćđa !

 

Og svo undarlegt sem ţađ er, gekk ţessi túlkun mála í ţálifandi kynslóđir og jafnvel lćrđustu menn skólunarlega séđ. Slíkir menn gerđu litlar sem engar athugasemdir viđ ţetta einkamálefni kónganna viđ Almćttiđ. Ţó náđi ţessi grófa skilningsvilla yfir á svonefnda upp-lýsingartíma, svo velta má ţví fyrir sér hver upplýsingin hafi eiginlega veriđ ţegar allt kom til alls ?

 

En hafi kóngarnir veriđ allt ađ ţví guđlegar verur, svona einhverskonar hliđstćđur viđ páfann, sem líka flaggađi persónu-bundnu valdsumbođi frá Guđi og gerir enn, ţá ţótti margt samt býsna óguđlegt viđ athafnir ţeirra bćđi siđferđilega og réttlćtislega séđ. Ekki varđ međ nokkru móti séđ ađ Guđ ćtti ţar nokkurn hlut ađ máli nema síđur vćri. En fáir voguđu sér ađ nefna slíkt, enda konungsvaldiđ hreint út sagt ekkert lamb ađ leika sér viđ á ţessum ofurvaldstímum sínum !

 

Menn gátu átt ţađ á hćttu ađ vera hengdir eđa hálshöggnir ef ţađ spurđust frá ţeim ógćtileg orđ ţví mörg voru jafnan konungs-eyrun. Ófáir vesluđust líka upp í dýflissum konungsvaldsins árum saman og dóu ţar ađ lokum. En ţannig voru tímarnir, kóngurinn var allt og ţjóđin ekki neitt. Kóngurinn sat í umbođi himnaríkis ađ eigin sögn og enginn ţorđi ađ mótmćla ţví og hann notađi ađalinn til skítverkanna eins og jafnan fyrr og síđar !

 

Og ef einhver reyndi ađ standa međ ţjóđinni, fólkinu í landinu, gat hann, sem fyrr segir, átt á hćttu ađ verđa tekinn af lífi fyrir landráđ ,,high treason“, en gegn hverjum ? Nú, líklega gegn kóngsa, einrćđisherranum međ Almćttis umbođiđ !

 

En kóngarnir voru nú ekki mjög guđlegir, ţeir ţurftu meira ađ segja ađ skíta eins og venjulegt fólk. Ţeir tóku sig ekkert betur út á klóinu en ađrir. Og kúkurinn frá ţeim var ekkert sérlega konunglegur og lyktin mjög lík og af ósköp venjulegum kúk. Í hverju gat ţađ ţá legiđ, ađ ósköp venjulegur mađur sem ţurfti ađ skíta eins og allir ađrir, ćtti ađ hafa vald frá himnum sem tryggđi honum ótakmörkuđ völd yfir heilli ţjóđ ?

 

Ţađ minnir á kvćđiđ eftir Örn Arnarson, ţegar Jón póstur og kotbóndi sagđi viđ kaupmanninn ađ hann beygđi sig auđmjúkur fyrir einum voldugri ađila nánast daglega, en kaupmađur hafđi sagst ekki beygja sig fyrir kvabbi manna og kveini. ,,Nú, hver er ţađ ?“ spurđi kaupmađur ţá, uppfullur af hroka, ,,hver skyldi ţađ vera, sem skipar mér ?“ Og kvćđiđ endar á svari Jóns. ,,Ţađ er skíturinn yđar, kvađ Jón“ !

 

Ţarna reyndi kaupmađurinn ađ leika kóng eins og kóngurinn hafđi reynt ađ leika Guđ í allt of langan tíma, svo ađ allir dönsuđu međ. En ţeir urđu ađ beygja sig báđir hvenćr sem kalliđ kom fyrir kröfunni frá eigin skít. Og áriđ 1907 var sagt frá ţví í glettinni blađagrein í tímaritinu Iđunni, óp og köll hefđu gengiđ milli manna viđ konungskomuna ţađ áriđ, ţar galađi hver upp í annan „kónginn vantar ?“

 

Og hvađ vantađi kónginn ? Jú, hann vantađi kopp, en ţađ mátti ekki segja ţađ blátt áfram, en stađreyndin var sú ađ hinn hátt upp hafni kóngur ţurfti líka ađ ţjónusta sinn óćđri enda. Ađ hugsa sér ađ sjálfur kóngurinn, skyldi ţurfa ađ kúka og pissa alveg eins og venjulegt fólk !

 

Ágúst H. Bjarnason var sá sem skrifađi greinina og íhaldssöm yfirvöldin bönnuđu blađiđ međ ţađ sama og gerđu ţađ upptćkt. Ţorvaldur pólití og annar mađur til, voru látnir bera upplagiđ út á Arnarhól og kveikja í ţví. En um 200 eintök höfđu samt selst og viđ ţađ varđ ekki ráđiđ, svo greinin barst út og var lesin međ áfergju. En međ ţessum hćtti, međ tilvísun til yfirvaldanna, var nú íslensk kóngs-ţjónkun, undir algjörum harđlífiskjörum, áriđ 1907. Ţađ er nú ekki lengra síđan !

 

Sérgćskusinnar vilja vafalaust flestir enn ţjóna undir kónga, ţjóna undir Mammon og ţjóna undir skrattann sjálfan – og alveg sérstaklega ef ţeir telja sig fá eitthvađ fyrir ţađ. En ţjónusta viđ almannahagsmuni er ákaflega lítils metin af slíkum ađilum, nú sem endranćr. Ţeir telja sig aldrei til heildarinnar á jöfnum forsendum, en fylgja alltaf öllum ţeim sem álíta sig vera međ guđlegt umbođ til ađ níđast á öđrum, í ţeirri von ađ fá fyrir ţađ bein eđa mola undan borđinu – eins og hundarnir !

 

Sumir íslensku stjórnmálaflokkanna virđast nánast í heilu lagi vera stofnađir um ţá fjandsamlegu samfélagsafstöđu. En mannlegar ţarfir eru og verđa ţćr sömu og hingađ til og kóngarnir munu alltaf ţurfa ađ skíta, ţví ţeir eru aldrei neitt annađ en menn, ţótt ţeir hafi reyndar sjaldnast náđ ţví ađ vera ţađ međ heilbrigđum og mannsćmilegum hćtti !

 

 


« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Höfundur

Rúnar Kristjánsson
Höfundur er húsasmiður og býr á Skagaströnd.

Eldri fćrslur

Des. 2024
S M Ţ M F F L
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31        

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (4.12.): 7
  • Sl. sólarhring: 199
  • Sl. viku: 1079
  • Frá upphafi: 358593

Annađ

  • Innlit í dag: 7
  • Innlit sl. viku: 923
  • Gestir í dag: 7
  • IP-tölur í dag: 7

Uppfćrt á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband