Valkyrjustjórn eða valkvendastjórn ?

 

 

Það er auðvitað ekki æskilegt að gera því skóna að illa takist til með þá stjórnar-myndun sem nú er verið að reyna, en víst er þó að margt getur þar brugðið til beggja vona. Líklegt þykir mér að Flokkur fólksins eigi þar mest á hættu. Flokkur sá er til kominn að mestu vegna óánægju kjósenda með aðra flokka, og því ekki ennþá kominn með þá samhentu einingu sem rík þörf er á, þegar ganga skal til stjórnarsamstarfs. Það mun hætt við að ýmsar brotalamir komi fljótt í ljós innan flokksins af þeim sökum !

 

Það velkist enginn í vafa um það, að Inga Sæland er skörungur til orðs og æðis. En er hún formaður sem getur haldið flokki sínum saman þegar fer að gefa á bátinn, því það mun gefa á bátinn og líklega fyrr en seinna ? Hversu samstillt mun þinglið Flokks fólksins verða ? Þar kunna að vera uppi ýmis sjónarmið sem eftir er að samræma, enda hefur lítill tími gefist til þess. Við slíkar aðstæður mun reyna verulega á hæfni formannsins til að halda flokknum saman og leysa þau margvíslegu vandamál sem hljóta að koma upp. Hafa má í huga, að Flokkur fólksins stækkaði nú ekki á þingi við Klausturbarsdýfuna !

 

Það er talað um valkyrjustjórn ? Ef þessar þrjár forustukonur ætla að hegða sér sem valkyrjur í þessu stjórnarsamstarfi, býð ég ekki í friðinn á komandi stjórnar-heimili. Hann verður þá varla mikill. Ætli það verði ekki meiri þörf á að sýna samstarfshæfni, gagnkvæman skilning og vilja til að láta hlutina ganga með vaxandi trausti milli aðila, en að viðhafa einhvern brussugang, yfirgang og frekju, með stöðugum tilraunum til að valta yfir annarra sjónarmið og ráðskast með allt ?

 

Það má reyndar segja, að við þessa stjórnarmyndunartilraun hafi þær forustu-konur sem hér er verið að fjalla um, fengið einstakt tækifæri til að sýna hæfni sína við slíkt verkefni. Það er því nokkuð í húfi fyrir þær, og mikilvægt mál fyrir pólitískan feril þeirra, að þær geti staðist það próf með trúverðugum hætti. Það munu þær líka allar vita, en reynslan mun leiða það í ljós hvernig til tekst. Það er nefnilega ekki nóg að langa til að standa sig – það þarf líka að hafa getu til að standa sig !

 

Líklegt er að þeir séu allmargir sem eru ekki nema hóflega bjartsýnir gagnvart þeim möguleika að þessir þrír flokkar nái saman með skynsamlegu og skipulögðu samstarfi. Það þarf nefnilega að semja um fleira en ráðherrastólana. Það er heldur ekki nóg, að fólk vilji komast í þá aðstöðu að hafa völd !

 

Það þarf umfram flest annað að fylgja þeim framgangi eftir, með ábyrgð, festu og hæfni, og það af ákveðni í þágu íslensku þjóðarinnar sem mun fyrst og fremst gjalda þess, ef illa tekst til !

 

Flestum er ljóst að íhaldið hefur verið allt of langan, órofinn tíma í ríkisstjórn landsins, enda sér þess merkin á mörgu. Vg tryggði íhaldinu margra ára viðbótar valdavist með því að læsa eigin stefnu niður í innsiglaða skuldaskúffu. Þjóðin krafðist að lokum uppgjörs á þeirri skuld við kosningarnar 30. nóvember síðast-liðinn. Vg féll út af þingi, enda gat ekki öðruvísi farið. Stefna Katrínar Jakobs-dóttur hlaut að fá sinn dóm. Slíkan dóm flýja menn ekki, ekki einu sinni í baðstofuhitann á Bessastöðum !

 

Nú er að sjá hvort það tekst að halda íhaldinu utan stjórnar og koma á laggirnar stjórn sem verður gagnleg fyrir þjóðina og hagsmuni almennings í þessu landi. Sérhagsmunaöflin hafa nógu lengi setið að fullsælu á ríkisjötunni og fjármála-ráðuneytið verið í réttnefndum trölla-höndum á sama tíma. Veður eru jafnan válynd í pólitíkinni og gagnvart slíkum ávinningi, að koma hér á almennings-vænni og réttsýnni hagstjórn, er því miður ekki unnt að vera nema mjög hóflega bjartsýnn !