Nokkrar pælingar um stöðu mála !

 

 

 

Ekki vil ég taka undir það með Benjamin Netanayhu, að Donald Trump sé mesti vinur Ísraels sem verið hafi í Hvíta húsinu, en það kann að vera að Trump sé prívat og persónulega mesti vinur Netanayhus sem þar hefur verið. Sumir hafa nefnilega þá skoðun að mesta ógæfa Ísraelsmanna í þessum átökum sem staðið hafa yfir, sé einmitt sú staðreynd að þeir búi við forustu manns af því tagi sem Netanayhu er. Hann er að margra mati mjög óheppilegur leiðtogi fyrir sína þjóð, enda er ólíklegt að hann fái góð eftirmæli í Sögunni sem slíkur !

 

En það þarf ekki að koma neinum á óvart að vel fari á með Trump og Netanayhu. Sumir myndu hiklaust halda því fram að þeir væru að miklu leyti andlega skyldir. En leiðtogar af því tagi sem þeir eru, bjóða bara upp á kjaftshögg fyrir heiminn. Trump er samt líklega í eðli sínu meiri land-vinningamaður en Netanayhu. Hann vill taka Grænland af Græn-lendingum og Dönum, Kanada af kanadískum yfirvöldum og gera Gaza að einhverri sólskinsparadís, líklega fyrir auðuga gesti frá Ameríku hinni miklu !

 

Allt þetta vill hann gera algjörlega í trássi við og á skjön við vilja viðkomandi íbúa og  viðkomandi þjóða. Á því sést að sjálfsákvörðunarréttur þjóða er eitthvað sem Trump virðist ekki vita hvað er. Kannski þarf að fara aftur til Franklins Roosevelts til að finna bandarískan forseta sem var með það hugtak á hreinu. Það er líka allrar athygli vert, að heyra hvernig Trump talar niður til nágranna sinna norðan við landamærin og hvernig hann óvirðir þá nánast í hverju orði !

 

Hann virðist halda því fram, að Kanadamenn séu að miklu leyti á framfæri Bandaríkjanna. Þeir ættu bara að gerast 51. ríkið í ríkjabandalagskássu stjörnufánans og mættu þessvegna telja það óverðskuldaðan heiður og hvalreka fyrir sig. Ekki er kurteisinni fyrir að fara í málflutningi Trumps frekar en fyrri daginn. Hann telur sig greinilega sitja á svo háum tróni, að hann geti talað niður til allra annarra, enda gerir hann það ósleitilega !

 

Kanada er að vísu með ósköp rislítinn leiðtoga nú sem stendur, en það er aumt ríki sem sættir sig átölulaust við óvirðingartal af þessu óvinsæla Trump tagi. Og þó að nýr leiðtogi eigi að koma fram í Kanada senn hvað líður, eru takmarkaðar líkur á því að hann verði þar öðrum skárri. Þar virðast bara koma fram einhverjir bergmálsleiðtogar !

 

Burðir til öflugrar forustu í Kanada eru því tæpast til staðar. Bretar hafa svo lengi legið flatir fyrir öllu sem frá Hvíta húsinu hefur komið, að það virðist löngu orðið viðurkennt stöðulögmál, og það sama virðist einnig samgróið þeirra stjórnarfars-afkomendum ríkislega séð, í löndum eins og Ástralíu, Nýja Sjálandi og Kanada !

 

Raunar hafa öll þessi ríki lengi verið miklu frekar undirgefin Bandaríkjunum en því ríki sem í eina tíð vildi láta kalla sig Stóra-Bretland, en það heiti virkar  ekki sannfærandi nú á dögum. Ríkisnöfnin Great Britain og Gross Deutschland voru í raun og veru einnar ættar, þó valdapólitík fyrri ára hafi smám saman skapað þar vík milli vina !

 

Vilhjálmur II. Þýskalands-keisari var barnabarn Viktoríu stórdrottningar Bretlands, sem var þar að auki yfirlýst keisaraynja Indlands. Sú veldisnafnbót var tekin upp við botnlausan Bretahroka 19. aldarinnar !

 

20. janúar 2029, verður að öllum líkindum mikill fagnaðardagur fyrir heimsbyggðina. Þá ætti valdatími Donalds Trumps endanlega að vera að baki. Ósagt skal látið hvort Ameríka verði þá orðin mikil aftur, eins og hann hefur svo títt talað um að verði forgangsmál hans á kjörtímabilinu, en það mun vafalaust koma fram og sýna sig er stundir líða. Og það vita það flestir að tíminn er býsna fljótur að líða !

 

En hitt er orðið nokkuð ljóst, að á þessum fjórum árum sem framundan eru, mun Trump sennilega fjandskapast með einum eða öðrum hætti við flest ríki þessa heims, í gegnum það taumlausa taktleysi sem virðist vera honum svo eiginlegt, og það kann varla góðri lukku að stýra fyrir afganginn af heiminum og sjálfan heimsfriðinn !

 

En ef slík framkoma telst orðin viðurkennd leið til stórra sigra, er heimurinn líklega orðinn enn verri en ég hélt að hann væri, og hef ég þó líklega aldrei þótt sérlega bjartsýnn á framtíðarhorfur þessarar veraldar !