,,Dýr myndi Hafliði allur !“

 

 

 

 

 

Margt er bruðlið hjá Ríkinu og líklega að flestra mati, og kannski sérstaklega í kringum þau embætti sem ætti bara að leggja niður. Það er margt gert í nafni íslensku þjóðarinnar, sérstaklega í seinni tíð, sem er óíslenskt og óekta frá þjóðlegu sjónarmiði, og til eru þeir sem telja sig jafnvel finna Davos-bragð af þessu og hinu !

 

En spyrja má ? Var það til dæmis einhver þjóðarnauðsyn að henda öllu út af forsetasetrinu vegna þess að nýr forseti hafði verið kosinn ? Endurnýja hluti þar í hólf og gólf ? Og fá svo reikning á þjóðina yfir 120.508.269 kr. fyrir vikið. Þar af fyrir innréttingar og uppsetningu þeirra 45.473.718 kr ? Heimild var sögð gefin fyrir 86 milljónum, en það endaði í 120,5 milljónum. Var virkilega allt þarna á setrinu orðið svona hræðilega slitið og illa farið og þjóðinni til skammar - eða var nýjungagirnin svona mikil ?

 

Það vita það allir sem vilja hugsa raunhæft, að við höfum ekkert með þetta forsetaembætti að gera. Það er lafhægt að koma málum fyrir í litlu stjórnkerfi eins og okkar, án þess að vera með einhverja sérstaka toppfígúru þar. Við eigum ekki að elta snobb, hégóma og orðuveitingasiði erlendis frá og áttum aldrei að byrja á því. Það var líklega helst embættis-mannakerfið sem vildi fá kóngslega eftir-öpun og krúsidúllur upphefðarsýkinnar inn í dæmið frá upphafi. Og það hefur alla tíð kostað sitt. Snobb er aldrei ódýrt !

 

Ég minnist þess að í vasabók sem afi minn lét eftir sig, hafði hann skrifað ,,Ekkert sem er óþarft er ódýrt !“ Það var hans niðurstaða og enn er hún í fullu gildi þegar dómgreind er höfð með í slíku mati. Meðan alls staðar vantar fjármuni til brýnna verkefna er peningum skóflað í gyllingar og gælumál innan kerfisins, og svo fá trúlega einhverjir orður fyrir allt baslið í kringum óþarfann. Það er hinsvegar öllum til vansa sem að slíku koma !

 

Af hverju þurfum við Íslendingar alltaf að vera að elta alls konar vitleysur frá útlöndum ? Það er sannarlega full þörf á því að spyrja þess. Dómgreind okkar ætti ekki að þurfa að vera frosin þó að við séum Íslendingar. Hversvegna förum við svo illa með ávexti erfiðis okkar og framtaks og raun ber vitni ? Af hverju gerum við ekki samfélag okkar betra með samhjálp og félagshyggju í stað þess að sundra allri samstöðu með græðgi og spillingu. Vegna hvers fær þjóðarheildin ekki að njóta áunninna gæða betur en raun ber vitni ?

 

Getum við ómögulega þroskað með okkur sjálfstæða hugsun og farið okkar eigin leiðir, í samræmi við þá skynsemi sem Skaparinn gaf okkur ? Eða gaf hann okkur kannski enga skynsemi eða höfum við kannski glatað henni ? Það mætti stundum halda það !!!