Styrkjamálið til flokkanna !

 

 

 

Flokkur fólksins virðist alveg hafa fallið á þessu máli. Hann hefur þá látið spillt kerfi múta sér. Gunnfáninn hefur þá verið látinn dragast niður í skítinn. Nú fagna vafalaust skuggavaldhafar hinna pólitísku aflanna, sem öll eru meira og minna spillt, yfir þeim ávinningi sem þeir sjá fyrir sér. Þeir fagna yfir því að skjöldur sem var í þeirra augum hættulega hreinn, er orðinn óhreinn !

 

Svona er þá farið að því að fella það og skíta það út sem þarf að vera og verður sjálfs sín vegna að vera hreint. Afl sem kemur frá fólkinu, afl sem er helgað því hlutverki og því verkefni að gera góða hluti fyrir fólkið í landinu, verður að standa heiðarlega að málum. Nú hefur það sjáanlega verið platað með peningalegu tillagi, án réttrar, lagalegrar forsendu, og fyrir vikið - skilið eftir í skítnum !

 

Þannig virðist bara sem kerfislegur fulltrúi hafi verið látinn segja ósköp elskulega : ,,Þið megið halda peningunum !“ og óhreinindunum er þannig líklega ætlað að festast við og fylgja því afli sem áður var talið hreint, uns það aðlagast fullkomlega því sem fyrir er og skítur sig út til endanlegar skammar. Og fulltrúar skuggaaflanna í hinum flokkunum, í spillingarmafíu kerfis og kvótamála, geta þá jafnframt sigri hrósandi sagt og auðvitað á bak við tjöldin, við forustulið Flokks fólksins: ,,Verið þið velkomin í hópinn, þið eruð þá bara eins og við !“

 

Já, svona er þá farið að því ! Svona hefur þá stjórnmálaafli eldhússdags formannsins verið snúið á hvolf og nánast í fyrstu atlögu. Fjárhagsstaðan skal þannig vera undirbyggð með ólöglega fengnu framlagi frá ríkinu, peningum þjóðarinnar, og því skal ekki staðið rétt að málum, eins og vera ber. Hreinn málstaður er þar með skaddaður til frambúðar, enda þá ekki lengur til staðar sem slíkur !

 

Það er greinilega mjög erfitt fyrir pólitískt afl að vera utan spillingar á Íslandi. Þó sumir strekki kannski stöðugt við að halda því upp úr skítnum, reyna sýnilega ýmis önnur öfl að toga það niður í hann. Það segir sína sögu og því nær sem menn komast kjötkötlunum, því meira er auðvitað að varast. En vissu menn það ekki fyrir, af hverju láta þeir fara svona með sig ? Það sjá fáir ljósið þegar þeir hafa samlagast skít og skaðlegum hlutum !

 

Og í öllum tilfellum eru mútugreiðslur eða sambærileg hagræðingarviðskipti eins og það kann kannski að vera kallað, alltaf hluti af neglingardæminu. Slíkt er nokkuð sem enginn ætti að koma nálægt, ef hann vill halda höfði með ærlegum og réttum hætti. Spillingin er lúmsk og ef hún nær í litlafingur á einhverjum, er spilið tapað. Og það er sýnilega augljóst mál, að það er meira en erfitt að standa með stöðugum anda og vera kannski sá eini – hreini, í íslenskri veruleika pólitík, eins og hún horfir við í dag !