Fulltrúar bandarískrar spillingar taka vestur-evrópska spillingu í gegn !

 

 

 

 

 

Spilling á sér jafnan margvíslegar birtingarmyndir. Eins og vitað er, hefur Vestur-Evrópa síðasta mannsaldurinn, gengið að mestu fyrir bandarísku vélarafli í pólitík, viðskiptum og nánast öllu því sem skiptir máli í þjóðfélagslegu tilliti. Samskiptin hafa samt verið mjög einhliða. Það hefur bara komið boðskapur að vestan og menn hafa beygt sig og bukkað fyrir öllu, því annars myndi stóri bangsi í austri kannski koma og gleypa allt og alla !

 

Hræðslan við Rússa og sjálftendrað hatrið á þeim, sem er líklega einn versti sálarsjúkdómur ríkja í Vestur-Evrópu og hefur lengi verið, varpaði þeim þannig öllum í opinn faðminn á Bandaríkjunum upp úr 1945 og sú mikla kærleiks sameining leiddi til stofnunar Nató á sínum tíma, sem er líklega versta fyrirbæri nútímans sem til er, gegn friði og eðlilegum samskiptum í Evrópu !

 

Það ber nefnilega ekki allt upp á sama daginn. Það sem einu sinni þótti skynsamlegt þarf ekki að þykja það til stöðugrar frambúðar, því tímar breytast og jafnframt breytist allt með þeim. Það er ný og gömul saga í fortíð og nútíð og verður það áreiðanlega líka í framtíð !

 

Þó Rússland hafi bjargað Evrópuríkjunum frá Napóleon og Hitler öðrum ríkjum fremur, hefur það aldrei verið metið sem skyldi eða að verðleikum. Hroki Vestur-Evrópu er allt of mikill til þess. Í rauninni er Evrópu engin sérstök heimsálfa, hún er bara skagi vestur úr Asíu. Vægi þessara ríkja, í hinu stóra samhengi, hlýtur áreiðanlega að minnka verulega á komandi árum !

 

Enda eru nú brestirnir farnir að segja til sín. Sú staða virðist sýnilega þegar komin upp, að bandaríska auðvaldið vilji eitt og vestur-evrópska auðvaldið annað. Fyrir nokkrum árum, líklega 2019, sagði Sergei Lavrov utanríkisráðherra Rússlands í ræðu, að Evrópu-sambandið líktist í raun engu meira en Sovétríkjunum sálugu !

 

Nýrússneska auðvaldið gat alveg tjáð sig með þeim hætti, enda eru sumir valdamenn Rússlands í dag trúlega meðal þeirra tækifærissinna sem rændu ríkis-eigur Sovétríkjanna um 1990 sér til botnlausrar auðgunar, og komu þeim á kné !

 

Það gerðist eiginlega, kannski á vissan hátt með hliðstæðum hætti og hjá fasistunum sem rændu Úkraínu 2014, með tilstyrk Bandaríkjanna. Auðvald er í rauninni alls staðar á svipuðu róli og gengur fyrir kennisetningunni – að ná sér í pening og ná sér í meiri og meiri pening. En yfirlýsing Lavrovs þótti ekki spakleg á sínum tíma og líklega hefur hún þótt koma úr hörðustu átt. !

 

En nú hefur J. D. Vance nýkjörinn varaforseti Banda-ríkjanna tekið í sama streng og Lavrov og það virðist vera samkvæmt þeirri Trump-línu sem nú gildir líklega í bandarískum stjórnmálum. Vance messaði yfir vestur-evrópskum valda-mönnum nýlega og á að hafa sagt þeim hressilega til syndanna, þeirra synda sem eru þó, og hafa að öllum líkindum lengi verið, bandarískar að miklu leyti !

 

En svona geta hlutirnir gerst og nýir siðir koma með nýjum herrum. Nú virðast nefnilega Bandaríkjamenn loksins vera farnir að átta sig á því, að stór hluti heimsins hefur snúist gegn þeim, og ýmis stór ljón eru á vegi þeirra til hins nýja mikilleika. Bandaríkin eru að loka sig inni í spillingarhít Vestur-Evrópu og þau sjá að það gengur ekki lengur !

 

Gamla kúgunaraðferðin, mútur, hótanir, stríð og stöðugar loftárásir og eyðilegging heilla landa, hefur þjappað heiminum saman sem aldrei fyrr, gegn öllum slíkum yfirgangi, af þeirra hálfu. Sú stöðuga stríðsógn er hætt að virka með þeim hætti sem hún gerði framan af !

 

Bandaríkin virðast nú farin að sjá, að heimsvaldastefna þeirra er búin að setja þá út í horn. Einpóluð valdastefna þeirra er úrelt og óvinsæl. Heimurinn kallar eftir fjölpólastefnu, þar sem hvert ríki geti fengið að njóta sín á eigin forsendum og ekkert eitt ríki fái að drottna og deila !

 

Þessvegna er Brics í augum svo margra það sem koma skal. Stór og vaxandi ríki sætta sig ekki lengur við neinskonar yfirdrottnun, hvorki Bandaríkjanna né nokkurs annars erlends valds. Það á við um Brasilíu, Rússland, Indland, Kína, Suður Afríku og fleiri ríki. Þessvegna varð Brics til !

 

Rússland er nú sagt á fullu að hervæðast og mun brátt framleiða meir af vopnum en öll Vestur-Evrópa. Hagvöxtur Rússlands árið 2024 var 4.3%. Efnahags-stríðið gegn Rússlandi hefur algerlega misheppnast, en þess í stað farið mjög illa með mörg ríki Vestur-Evrópu. Það sem í raun ógnar Evrópu kemur innanfrá eins og stöðugt fleiri eru farnir að sjá. Margir telja orðið grunnt á nasisma hjá ýmsum í ESB hreiðrinu og kemur það í sjálfu sér ekki svo mjög á óvart !

 

Úkraínustríðið hefur um skeið verið skilgreint af rússneskum yfirvöldum sem stríð við Vesturlönd og fyrir því eru drjúg rök. Og þó sérstakur yfirlýstur íslenskur varnarmála sérfræðingur, útskrifaður í innanbúðar Natófræðum, telji Rússlands-her örmagna engu síður en Úkraínuher, mun það mat þessa mikla sérfræðings öllu frekar byggt á eigin óskhyggju en raunsönnum veruleika !

 

Vopnageymslur í Vestur-Evrópu eru nánast tómar, eftir gífurlega vopnaflutninga til Úkraínu, en þau vopn hafa samt ekki skilað úkraínskum herafla neinum teljandi sigrum. Þau hafa að mestu lent í rússnesku hakkavélinni og Kievstjórnin æpir stöðugt á meiri vopn að vestan !

 

Stríðið sem átti að lama Rússland er tapað, en ennþá lemur ESB báðum höfðum sínum við feigðarsteininn og neitar að viðurkenna staðreyndir. Bandaríkin eru hinsvegar undir nýrri forustu og raunsærri vegna þess. Þau sjá að tími hins óbreytta Natóvalds er liðinn og áskoranir yfir-standandi tíma fyrir þau ganga út á allt önnur mál sem eru miklu meira aðkallandi !

 

Bandarísk stjórnvöld vilja því ekki lengur bera ábyrgð á evrópski spillingu né fjármagna hana. Þau segja nú við leiðtoga-væflurnar, jafnt í Bretlandi, Frakklandi sem Þýskalandi: ,,Sjáið þið bara um þetta, þetta er ykkar mál !“

 

Svo allt bendir til þess - að ef haukagengi ESB vill hefja vígbúnaðarkapphlaup, verði sú hervæðing ekki sett í gang undir bandarísku forræði, því stjórnvöld í Washington virðast alfarið hafna slíkum hugmyndum. Og sú afstaða kallar sýnilega á grát og gnístran tanna í Brussel.!

 

Bandaríska spillingin er nefnilega eitt og Vestur-Evrópu spillingin er annað. Þarna er búið eða verið að skilja á milli. Veislutíminn er líklega að baki. Hann endaði við lok Kalda stríðsins. Þá voru líka allir komnir með drullu !

 

Sérhagsmunir Vestur-Evrópu og ESB valdsins í Brussel er eitt og sérhagsmunir Washington valdsins er annað. Trump virðist hafa talað sitt varðandi það, hvað sem öðru líður. Ameríka verður varla mikil aftur með Vestur-Evrópu á framfæri sínu. Það er allt of dýr pakki !

 

Skilaboðin að vestan munu því verulega breytt, en þau eru samt líklega nokkuð afdráttarlaus og skýr. Þau segja vafalítið eitthvað á þessa leið við haukahræðurnar í Brussel: ,,Þið verðið að sjá um ykkar spillingu, við höfum nóg með okkar !“