Postuli sérhagsmunanna !

 

 

Nú þarf íhaldið að kjósa sér nýjan formann og nú bítast tvær konur um embættið, því enginn karl treystir sér í þann slag við núverandi aðstæður, aldrei þessu vant. En það vantaði postulann fyrir sérgæskuhjörðina þó enginn Páll eða Pétur væri í boði, og nú á að velja leiðtogann um komandi helgi. Á lands-fundi verður hann svo krýndur og karaður, af til þess kjörinni samkundu !

 

Og sem fyrr segir, verður þá forustusæti íhaldsins komið í kvenmannshendur, því það þykir líklega tímabært á þessum kvennavaldstímum. En áður hefur staða þessi alltaf verið setin af körlum. Sumum þótti löngum sem konur ættu dálítið erfitt með að komast áfram í þessu eitilharða hagsmunabandalagi sér-gæðanna, en þrátt fyrir það er nú svo komið, að í þessa vanheilögu postulastöðu verður nú valin kona, hvernig sem það kemur svo til með að skila sér !

 

Þessi niðurstaða tekur nú líklega mið af því að nútíminn hefur sýnt það ljóslega, að sérgæskuhneigðir kvenna eru síður en svo minni en hjá körlum. Ef einhver munur er þar á, eru þær líklega jafnvel meiri núorðið hjá konum. Þær geta alveg slegið körlunum við í græðgi og frekju, ekki síst þegar peningar eru annarsvegar, og það segir náttúrulega íhaldi nútímans að það sé alveg hættulaust að hafa konu við flokksstýrið og því sé lafhægt að velja umræddan sérhagsmunapostula úr þeirra hópi !

 

Íhaldið hefur alltaf haft sterka stöðu í þessu landi, vegna þess að þar er sér-gæðingum boðið upp á þá eiginhags-munagæslu sem höfðar frekast til þeirra. Það er varðgæsla forréttinda og sjálfstæðis þeirra sem vilja níðast á öðrum í skjóli slíkrar aðstöðu !

 

Margir ganga nefnilega í þetta samfélags-eitraða hagsmunabandalag vegna þess að þar telja þeir sérhagsmunum sínum best borgið í skjóli samtryggingar og sérgæsku. Eigingirnin drottnar nefnilega yfir vötnum Valhallar allar stundir. Það segir sig sjálft, að hugsjónir koma þar ekkert við sögu og hafa aldrei gert !

 

Hugtakið jafnaðarmenn byggist á sjónar-miðum félagshyggju, en skiljanlega hlýtur þá andstæðan einhversstaðar að vera til. Og andstæðan er auðvitað íhaldið. Það eru þeir sem því tilheyra sem kalla má ójafnaðarmenn samfélagsins. Í Íslendinga-sögunum og Sturlungu kemur fram hverjir spilltu alltaf friðsamlegu lífi fólks. Það voru ójafnaðarmennirnir, og enn eru þeir iðnir við að ota sínum tota, skapa ófrið og mismunun hvar sem þeir fara !

 

Og nú er valkyrja að komast til valda í Valhöll. Það verður auðvitað allt að vera upp á heiðna og harðvítuga siði í kringum Valhöll, þar sem einherjar íhaldsins berjast um fjárráðin í samfélaginu og beita þar öllum svikabrögðum. Og víst er þar söfnuðurinn aðeins sjálfum sér líkur. Það skiptir því, frá þjóðhagslegu sjónar-miði séð, nákvæmlega engu máli hvor frambjóðandinn verður kosinn !

 

Sú útvalda mun vafalítið þjóna sínu hlutverki eins og ætlast er til innan hagsmunabandalagsins, en þó mun sú konan sem kosin verður, líklega ekki koma til með að sitja lengi sem formaður. Það mun annar valdhafi bíða færis, ef að líkum lætur. En víst er, að sem postuli sérhagsmunanna verður konan sem kosin verður bókfærð í Valhöll eftir lands-fundinn sem arftaki Bjarna, hvort sem í hlut mun eiga Guðrún Hafsteins eða Áslaug Arna !