Alltaf versna kerfiskýlin !

 

 

 

Úlfar Lúðvíksson þótti nokkuð skeleggur í starfi sínu sem lögreglustjóri á Suðurnesjum. Hann var oft ómyrkur í máli í fjölmiðlum þegar hann lýsti aðstæðum sem ekki voru boðlegar. Schengen aðildin er eitt það vitlausasta sem hefur verið tekið upp hérlendis og mikil þörf er að losa sig frá því glapræði. Ráðherrar þeir sem unnu að því að koma þeirri bölvun á hérlendis, þóttust fljótlega hvergi nærri hafa komið og ásökuðu aðra. Bersögli Úlfars varðandi Schengenaðildina og fleiri afglöp ráðamanna virðist hafa leitt til þess að óhæf yfirvöld hafa talið ástæðu til að losa sig við hann. Það ferli er flestum kunnugt og að margra mati til skammar !

 

Maður sem þykir standa sig vel í starfi og bendir með fullum rökum á ríkjandi vankanta í kerfinu á að fá stuðning, en ekki að vera hrakinn úr stöðu sinni af einhverjum pólitískum sérhagsmunaástæðum, sem virðast skilja sig frá öllu dómgreindarlegu samhengi. Enginn Allrason mun hafa ort eftirfarandi vísu þegar hann heyrði af framgangi mála, enda blöskraði honum sem og fleirum hvernig komið var fram við lögreglustjórann :

 

Yfirvöldin á sig kúka,

oft þau skaða land og þjóð.

Úlfar karlinn fékk að fjúka,

frammistaðan var svo góð !

 

Það fer að verða mjög erfitt fyrir venjulegan íslenskan ríkisborgara að skilja fyrir hvað ríkisstjórn og alþingi standa í þessu landi. Innra öryggi virðist brotið niður jafnt og þétt með niðurrifskenndum og öfugsnúnum laga-setningum. Fyrir nokkrum árum var haft eftir manni sem þekkti vel til mála í kerfinu, að utanríkismálaráðuneyti Íslands væri alfarið gengið í ESB og Brusselþjónkunin væri þar í hæstu hæðum. Embættisliðið þar væri sem sagt hugarfarslega komið inn í ESB. Margt bendir til þess að sú umsögn sé ekki úr lausu lofti gripin !

 

Það er löngu ljóst að margt er að í íslenska ríkiskerfinu. Þar virðist víða gengið um á skítugum skóm og íslensk þjóðræktarhugsun yfirleitt vera víðs fjarri. Þó að sumir vilji kenna sig þar við viðreisn mála er sú tenging fölsk og full af lýðskrumi. Verslunarauðvaldið í höfuðborginni horfir löngunaraugun til ESB og þar er engin þjóðhollusta að baki, aðeins sérgæskufull græðgishugsun. Pólitísk öfl eru líka til staðar sem sjá lítið annað en skurðgoðið í Brussel, þeirri borg sem virðist næst því að vera Babylon okkar tíma !

 

Evrópsk framvinda mála um þessar mundir er með þeim hætti að heimurinn stendur forviða. Jafnvel Norðurlönd hafa verið slegin út og eru nú sem óðast að glata þeim orðstír sem þau höfðu á árum áður. Brusselfasisminn hefur sýkt þau og gert þau að andstæðu þess sem þau voru. Sósíaldemókratískur svikræðisandi réttlínu-skoðunar, jafnvel í seinni tíð sveigður að fasistískum markmiðum, svífur þar nú yfir öllum vötnum og allt virðist aftengt lýðræðislegum framgangi. Það virðist vera litið á þjóðhollusta hérlendis sem heimsku því allt eigi að hafa sitt verð !

 

Ísland er galopið fyrir öllu innstreymi sem er hættulegt og þjóðskaðsamlegt í fyllsta máta. Enginn virðist mega vera þar á verði á heilbrigðum forsendum. Höfuð-borgin virðist orðin að sjóðandi seiðkatli rangra viðhorfa og glæpsamlegrar framvindu. Útlendir glæpahópar virðast líta á Stór-Reykjavíkursvæðið sem útvalinn kjörreit fyrir sig og sína, enda virðist lítið hamla þeim þar. Ofbeldisaukningin er með ólíkindum á síðari árum og virðist stöðugt vaxa með blóðugum afleiðingum fyrir þá sem þar búa. Sveðjur og hnífar og hvaðeina er á lofti ef orði er hallað !

 

Ískyggilegar horfurnar kalla á íslenska þjóðvarnarviðleitni, en samt er haldið áfram á sömu braut glóruleysis og siðferðilegs gjaldþrots af hálfu yfirvalda, þó viðvörunarbjöllur glymji án afláts. Alþingi situr og situr og situr, en þjóðlegt og uppbyggingarlegt framtak virðist þar hverfandi og sama hvert litið er. Inga Sæland og hennar flokkur virðist einna helst vera herleitt viðhengi af hinum ríkisstjórnarflokkunum og bara til pólitískrar uppfyllingar. Af sitjandi ríkisstjórn virðist því afskaplega lítils góðs að vænta fyrir land og þjóð !