,,Farinn af hjörunum !“

 

 

Gavin Newson ríkisstjóri í Kaliforníu hefur sagst ætla að höfða mál gegn Trump forseta og alríkisstjórninni í Washington, þar sem ekkert samráð hafi verið haft við hann og yfirvöld í Kaliforníu um sendingu herliðs til Los Angeles vegna óeirðanna sem urðu nýlega í borginni. Newson ríkisstjóri hefur látið hafa eftir sér, að Trump sé farinn af hjörunum og það eru nokkuð sterk orð um forsetann !

 

En það er svo sem ekkert nýtt, að Donald Trump geri hluti sem stangast á við lög og rétt að margra mati, en þarna kemur upp mál sem viðkemur upprunalegu vandamáli innan ríkjabandalagsins, vandamáli sem hefur í raun aldrei hefur verið leyst. Það er hvernig valdahlutföll eigi og þurfi að vera milli einstakra ríkja og mið-stjórnarinnar eða alríkisins í Washington. Þetta vandamál skapaðist strax á stofnunarárum ríkjabandalagsins og svo traðkaði alríkið niður vald ríkjanna með ofbeldishætti eftir að Norðurríkin sigruðu í borgarastríðinu !

 

Styrjöldin sú var að stórum hluta afleiðing þess ágreinings sem var í gangi um valdahlutföllin, hún leysti hann heldur ekki og erfitt er að skilja hvað alríkisstjórnin gekk langt í því að kúga Suðurríkjamenn eftir að átökum linnti. En það var gert með 12 ára grimmum hervalds-yfirgangi og mikilli kúgun, alveg þangað til Rutherford B. Hayes forseti sá þörfina á því að draga úr andstyggðinni sem svo lengi hafði eitrað þjóðlífið og aflétti hernáminu af Suðurríkjunum 1877 !

 

Þó Hayes yrði forseti með afar veiku umboði af sérstökum ástæðum, varð hann farsæll í starfi sínu sem slíkur, enda var hann óumdeilanlega mannkostamaður. Saga þess tíma sem hér um ræðir hefur samt aldrei verið rakin til hlítar eða gerð sómasamlega upp, en þar er ekki við Hayes að sakast. Mörgu misjöfnu hafði bara verið sópað undir valdateppi alríkisstjórnvaldanna á þessum tíma, líklega af hefndarástæðum, og þar hefur býsna margt ljótt legið allar götur síðan, í glæpsamlegu þagnarvíti, og réttlætið verður líklega seint látið fjalla um þau mál ef að líkum lætur !

 

Washingtonvaldið hefur alla tíð haldið sjálfstæði ríkjanna sem mest niðri og lengstum hefur naumast nokkur ríkisstjóri þorað að anda á móti því, nema kannski Gavin Newson verði til þess núna, enda hefur Kalifornía kannski mestu burðina til þess að berjast fyrir auknu valdi einstakra ríkja. En líklega verður sú andstaða kveðin snarlega niður bak við tjöldin, því Washingtonvaldið í Bandaríkjunum er algerlega sambærilegt við Moskvuvaldið í Rússlandi og Brusselvaldið í Vestur-Evrópu. Miðstjórnarvald er nefnilega alls staðar ágengt og yfirgangssamt klíkukerfi gagnvart almennu mannfrelsi og gerir yfirleitt allt verra !

 

En Donald Trump er í sjálfu sér ekki farinn af hjörunum, því hann hefur aldrei verið á neinum hjörum. Hugsanasveiflur hans eru fyrst og fremst sjálfskapaðar og lúta engum kerfisboðum neins stjórn-skipunarvalds. Trump er sérgæskusinni frá toppi að tá og út í alla fingurgóma. Sennilega hefur enginn forseti Banda-ríkjanna verið honum skæðari í þeim efnum. Allir hafa þeir líklega snúist á einhverjum hjörum, nema Trump !

 

Trump snýst bara um sjálfan sig og öll mál verða að snúast um mikilleika hans, annars er allt hundleiðinlegt. Jafnvel Elon Musk var orðinn leiðinlegur í hugsun Trumps vegna þess að hann er líka dálítið mikið fyrir það að hlutirnir snúist um hann. Trump og Musk áttu því ekki frekar saman en Björgólfur Thor og Robert Wessmann. Það geta ekki verið tveir kóngar í sama ríki !

 

En miðstjórnarkúgun Washingtonvaldsins stendur enn sem fyrr Bandaríkjunum fyrir lýðræðislegum þrifum, eins og það hefur alla tíð gert og menn eins og Donald Trump eru vægast sagt manna ólíklegastir til að verða styrkar stoðir fyrir lýðræðið í eigin landi, hvað þá lýðræðið í heiminum. Sú óþægilega staðreynd virðist satt að segja stöðugt vera að opnast betur fyrir skilningi fólks, jafnt heima fyrir sem erlendis – og líklega um allan heim !

 

Það leiðir vafalítið til þess, að sífellt fleiri spyrja sig þeirrar spurningar, hvort Bandaríkin sjálf séu bara ekki að fara af hjörunum, eftir alla þá gífurlegu valdamisnotkun sem þar hefur átt sér stað af hálfu stjórnvalda, og það í stöðugt meiri mæli hin síðari ár. Þar virðast flestar hjarir farnar að gefa sig, enda þarf enginn að undrast það !