Sagan af Mefíbóset

Hver var Mefibóset ?  Mefibóset er maður sem sagt er frá í Heilagri Ritningu og saga hans er athyglisverð og getur sagt okkur ýmislegt ef við gefum okkur tíma til að rýna í hana og opna okkur andlega fyrir því sem hún hefur að geyma.

Sál konungur var afi Mefíbósets, Jónatan faðir hans var sonur Sáls en jafnframt fóstbróðir Davíðs. Konungdómurinn var frá veraldlegu sjónarmiði nær Jónatan en Davíð, en Jónatan var ekki neinn venjulegur maður. Hann var laus við öfund og eigingirni, hann skildi að Davíð var útvalinn af Guði og gerðist vinur hans algjör, já, ekki bara vinur, heldur fóstbróðir.

Þeir Davíð voru blóðbræður og samband þeirra helgað með sáttmála, sáttmála sem var innsiglaður með blóði þeirra sem gagnkvæm lífstíðarskuldbinding. Vinátta þeirra var því gegnheil og sönn af beggja hálfu.

Biblían greinir ekki frá því hve oft Jónatan hefur bjargað lífi Davíðs með því að vara hann við hættum frá hendi Sáls, en mikil raun hlýtur það að hafa verið fyrir Jónatan að upplifa að faðir hans var í andstöðu við Drottin og sóttist eftir lífi fóstbróður hans.

Jónatan skildi að Davíð var útvalinn af Guði og undir sérstakri blessun Hans. Það var atriði sem enginn mátti mistúlka eða ganga framhjá. Jónatan var trúr sonur í öllu því sem honum bar að vera, en þegar hann varð að velja milli föður síns og Guðs, valdi hann Guð. Það segir okkur mikið um það hvílíkur maður Jónatan var og víst mætti hver maður óska sér þess að líkjast honum að hreinleika hugar og hjarta.

Þau urðu ævilok þessa ágæta manns að hann féll í orustunni á Gilbóafjalli sem hermaður ásamt bræðrum sínum tveim, en Sál konungur svipti sig þar lífi. Hann hafði svívirt konungdóm sinn og köllun sína og endalok hans hlutu því að verða ömurleg. Örlög hans ættu að vera öllum mönnum eftirminnileg og víti til varnaðar.

Ísbóset sonur Sáls varð konungur eftir föður sinn yfir Ísrael, en konungdómur hans varð skammær, aðeins tvö ár. Þá var hann myrtur af eigin mönnum. Benjamínsætt hafði þar með runnið sitt skeið á konungsstóli og  tími Davíðs og ættar Júda var kominn. Davíð var tekinn til konungs yfir öllum Ísrael og ríkti yfir landi og þjóð í 40 ár.   

Mefíbóset sonur Jónatans var 5 vetra er fregnin kom um fall föður hans og afa. Fóstra hans flýði með hann, en í ofboðinu féll hann og varð lami á báðum fótum. Hann dvaldi á stað þeim sem Lódebar hét, alinn upp við hatur til Davíðs konungs, sem var sagður óvinur ættar hans. Þið getið ímyndað ykkur hug Mefíbósets til Davíðs, því eflaust hefur hann verið orðinn beiskur í lund,vegna mótlætis og fötlunar.

En skyndilega gerist það að hann er sóttur til Lódebar, eftir fyrirmælum konungsins, hins mikla óvinar, og kallaður til samneytis við hann í höllinni, sem vinur, sem meðlimur hinnar konunglegu fjölskyldu. Þvílík breyting !

Mefíbóset hafði verið alinn upp við lygar og röng viðhorf, hann varð að snúa frá öllu sem hann hafði vanist við í Lódebar - Sannleikurinn var allur annar - hann var í blóðsáttmála við konunginn og hefði aldrei þurft að flýja neitt. Hann var ekki dauður hundur - hann var lifandi maður með dýrmæt réttindi sem honum voru áunnin fyrir fæðingu hans. Hann þurfti bara að vita af þeim, taka við þeim. Hann þurfti að þekkja sannleikann og hætta að hlusta á lygarnar í heiminum umhverfis. Hætta að trúa myrkrinu og leita fram í ljósið. Þannig er það líka með okkur öll.

Áreiti heimsins er mikið á sálarlíf okkar og alla hugsun. Okkur hættir til að vilja blanda blóði við tíðarandann, sama hversu rangsnúinn og illur hann er. Heimurinn lamar okkur, lýgur að okkur, vill halda okkur í ömurleika Lódebar-ástands Mefibósets, þar sem við erum réttlaus, beiskjufull og heiftrækin, þar sem við nærum óvild í hjarta okkar, jafnvel til þeirra sem síst eiga það skilið.

Við þurfum því að komast frá Lódebar. Við þurfum að vita að Guð hefur gert sáttmála við okkur í gegnum Jesú Krist, sannan blóðsáttmála sem er endurleysandi og eilífur að gildi.

Við erum í sporum Mefíbósets í Lódebar meðan við trúum lygum heimsins, en við erum í höll Konungsins, sitjum til borðs með honum, þegar við játum Jesú Krist sem leiðtoga lífs okkar og höldum af trúfesti í hans klæðafald.

Það er eina leiðin fyrir okkur - upp á við til þess ljóss sem er hið Eilífa Líf.