Hvað eru almannahagsmunir ?

Það er full ástæða til að varpa ofangreindri spurningu fram, hvað eru almannahagsmunir ?

Það hugtak virðist nefnilega mjög teygjanlegt og sveigjanlegt að áliti margra.

Ég hef áður nefnt það að einkunnarorð Missouri-ríkis eru orð frá Cicero " Salus Populi Suprema Lex Esto " = velferð fólksins eru æðstu lögin. Það eru og ættu að vera orð að sönnu.

En á Íslandi er það ekki þannig né hefur verið. Hérlendis virðist það nánast íþróttagrein fjölmargra að plokka pyngju almennings - annaðhvort í gegnum ríkið eða sveitarfélögin eða þá hvorttveggja.

Sérhagsmunatilhneigingin og eigingirnin er alveg svakaleg í okkar litla þjóðfélagi. Þeir eru hreint ekki svo fáir sem virðast sækjast eftir stöðum hjá ríki og sveitarfélögum til þess eins að geta komist í kjötkatlaklíkuna og geta haft þar veitingavald bitlinganna.

Á seinni árum hefur mér virst það færast mjög í vöxt að starfsmenn bæjarfélaga sækist eftir því að sitja í  hreppsnefndum og bæjarstjórnum. Það þýðir að menn eru í raun að koma málum svo fyrir að þeir séu sínir eigin yfirmenn. Ég tel að það hafi mikið með eiginhagsmuni að gera en lítið almannahagsmuni.

Menn virðast þar vera að tryggja sig og sína afkomu í bak og fyrir. Ef allt þetta fólk sem segist vera að bjóða sig fram til að láta gott af sér leiða fyrir heildina væri virkilega að meina eitthvað með því sem það segir, ætti það fyrir löngu að vera búið að sanna betri almannahag - en því er sannarlega ekki að heilsa, raunveruleikinn er allur annar.

Og þá leitar sá grunur á að þetta allt að því framboðssjúka fólk sé að leita eftir völdum og áhrifum fyrir sig, fyrir eigið sjálf. Að það vilji geta notað almannafé til að hygla sjálfu sér og sínum fylgifiskum. Markmiðin eru þá ekki göfugri en það !

Ég er ekki að segja að þetta sé séríslenskt fyrirbæri. Síður en svo. En það hefur meiri áhrif til spillingar hérlendis en víða annars staðar vegna smæðar þjóðfélagsins.

Það er margt sagt og gert í blekkingarskyni. Ég hef t.d. oft undrast það þegar ungir hægri menn lýsa yfir vanþóknun sinni á því hvernig farið sé með skattpening landsmanna. Það er þá oftast út af einhverri félagslegri aðstoð eða hjálp við lítilmagnann eða þegar á heildina er litið - almenning þessa lands.

En ég hef aldrei heyrt þá kvarta yfir allri þjónustunni við fyrirtækin og sérhagsmunaliðið. Í þá hluti má endalaust dæla fjármagni frá ríki og sveitarfélögum án þess að þessir sérgöfugu frjálshyggjudelar sjái nokkra ástæðu til að gagnrýna það. Þeir þykjast bera almenningshagsmunina fyrir brjósti en breytnin sýnir hvað að baki liggur.

Þeir sjá nefnilega eftir hverri krónu sem fer í það að mæta þörfum venjulegs fólks eða létta því lífið, en skattafríðindi fyrirtækja og endalaus undanskot láta þeir sér í léttu rúmi liggja svo ekki sé talað um kvótakerfið  - viðbjóðinn versta.

 

Eins og hugtökin frelsi og lýðræði er hugtakið almannahagsmunir hræðilega misnotað. Sumir menn eru svo siðvilltir að þeim virðist gjörsamlega fyrirmunað að skilja að almenningur sem heild eigi einhvern rétt.

Þar er oft um að ræða arf ómennskunnar frá afætuhyski liðins tíma. Slík fylgja þvæst ekki úr fólki við hundahreinsun einnar kynslóðar. Það þarf að skrúbba slíkar hrokasálir upp úr klósettskálum almenningssalerna, svo að þær skilji að þær eigi ekki að njóta neinna réttinda umfram aðra.

Almannahagsmunir eru sameiginlegir hagsmunir allra - velferð heildarinnar, og þar verður að byggja á jöfnuði því misrétti kallar alltaf fyrr eða síðar á uppgjör. Slíkt uppgjör verður oft harkalegt og krefst sinna fórna.

Við Íslendingar verðum að standa saman um að byggja hér upp heilbrigt þjóðfélag. Til þess þarf að ryðja burt rústum frjálshyggjukerfisins og segja skilið við Mammonsdýrkun liðinna ára. Almannahagsmunir eiga hvergi heima í  myrkviðum misréttis og sérgæðingsháttar.

Lög sem hafa verið knúin í gegn á þingi af útsendurum sérhagsmuna-aflanna og ganga gegn hagsmunum almennings á að afnema sem fyrst. Þau eru afskræming alls þess sem þarf að stefna að og eru í raun tilræði við líf lands og þjóðar.

Munum að velferð fólksins eru æðstu lögin !