Erum við sjálfbært samfélag eða ekki ?

Eitt af því sem sett hefur afgerandi mark sitt á síðustu tvo áratugi, er sífellt dekur stjórnvalda við fjárfesta. Samfélagið allt, sem á auðvitað fyrst og fremst að reka í samræmi við heildarhagsmuni þjóðarinnar, er sí og æ látið gefa eftir í þeim efnum vegna einhverra auðugra aðila, innlendra sem erlendra, sem krefjast stöðugt verulegrar afsláttarþjónustu ef þeir eiga að leggja peninga sína í eitthvað.

Nú er það svo, að við þurfum að geta litið á ríkið eða þjóðfélagið sem fyrirtæki okkar allra, sem hlutafélag sem við erum allir hluthafar í, sem heilbrigða rekstrar-einingu sem þarf að geta skilað okkur öllum mannsæmandi lífskjörum.

En þá kemur sérgæðingshátturinn fram í sumum með þeim hætti, að þeir vilja nýta afrakstur samfélagsins til að hlaða undir sig og sína og láta aðra vera afskipta. Það hafa verið mynduð félög og flokkar beinlínis í þeim tilgangi að skekkja heilbrigð og réttlát viðmið og í mörgum tilvikum hefur aðilum af sæði sérgæskunnar tekist það ætlunarverk sitt að koma ranglætinu fyrir í kerfinu með ýmsu andfélagslegu ráðabruggi. Þannig komast jafnvel á lagasetningar sem stríða gegn heildarhagsmunum þjóðarinnar og eru viðurstyggð.

Lög sem þjóna ranglæti og mismuna þegnum þjóðfélagsins eru auðvitað ekki lög sem ber að hlýða. Siðferðileg viðmið taka þar af allan vafa !

Það er líka ein spurning sem krefst afgerandi svars og hún hljóðar þannig :

Erum við Íslendingar í krafti auðlinda okkar til lands og sjávar,  alls þess sem við getum lagt fram sem þjóð, fær um að reka hér sjálfbært samfélag ?

Geta tekjur samfélagsins staðið undir eðlilegum kostnaði við að reka slíkt samfélag á grundvelli velferðar og félagslegs réttlætis ?

Ef svo er, hversvegna er þá alltaf verið að kalla eftir fjárfestingum erlendra aðila hérlendis - fjárfestingum sem oftar en ekki eru beinlínis skaðvænlegar hagsmunum lands og þjóðar ?

Skyldi það geta verið að þeir sem annast milligöngu í þeim efnum fái svo mikið í sinn hlut að það ráði úrslitum ?

Að einhverjir valdaaðilar í ríkiskerfinu eða stjórnmálamafíunni maki krókinn verulega í kringum slík viðskipti ?

Ekki þykir mér ólíklegt að svo sé, því fjármálaspillingaröfl virðast þrífast svo vel hérlendis að það hljóta að vera oft sérlega feitir bitar í þeim potti sem þau fá að hræra í og yfirleitt - að því er best verður séð -  svo til óáreitt !

Menn geta auðvitað horft á þessa hluti með ýmsum hætti, en allra hluta vegna þurfum við að fá úr því skorið hvort við séum sjálfbært samfélag sem getur haldið uppi forsvaranlegum lífskjörum í landinu, í krafti þeirra náttúruauðæva sem landið gefur og þeirrar verðmætasköpunar sem við sem búum hér innum af höndum ?

Við skulum nefnilega gera okkur það ljóst að við verðum aldrei sjálfbært sérhagsmunasamfélag !

Þar sem græðgi ræður verður aldrei neitt sjálfbært. Allt við slíkar aðstæður byggist á því að hafa af og hirða ávinning af öðrum !

Það er því ekki erfitt að skilja að þeir sem jafnan hafa æpt mest eftir erlendum fjárfestingum, hafa alltaf fyrst og fremst verið í hópi þeirra sem eru fulltrúar sérhagsmuna og græðgis-sjónarmiða spillts einkaframtaks í þessu landi !

Og það ættu náttúrulega allir að vita hvaða aðili hefur tekið að sér það hlutverk að vera í öllu varnar og sóknarþing slíkra viðhorfa hérlendis og þannig reynst þessari litlu þjóð við ysta haf mesti bölvaldur sem hér hefur þekkst frá því að sögur hófust.

Nú virðist til dæmis hafinn nýr kafli í sögu sem gæti heitið á endanum „Greifadæmið á Grímsstöðum" og það er skoðun mín að sú saga verði lítill skemmtilestur fyrir íslenska lesendur þegar fram í sækir, að minnsta kosti ekki þá sem hugsa eitthvað af ábyrgð til framtíðar sjálfstæðrar stöðu okkar Íslendinga í landinu okkar.

Oft er það nefnilega svo að byrjunarleikir mála virðast svo saklausir að fæsta rennir grun í hvað á eftir kemur. Þannig var það þegar einn kóngurinn bað um Grímsey fyrir tæpum 1000 árum. Það leit nógu sakleysislega út, en Einar Þveræingur sá og gerði sér grein fyrir hættunni og vakti aðra til vitundar um hana. Það er alltaf þörf að vera á verði fyrir réttarstöðu lands og þjóðar því nógir eru þeir til sem villa á sér heimildir og eru ekki allir þar sem þeir eru séðir !

Öfugsnúin skuldaskil

skapast vegna pretta.

Litla fingur fjandans til

forðast skal að rétta !