Friðlaus heimur - eins og áður !

Það hitnar enn í kolunum í veröldinni þó 21. öldin sé gengin í garð, hin gullna öld friðarins, eins og menn sögðu um aldamótin síðustu. „Upplýst fólk - í samtíðinni miklu og einstöku - stendur ekki í styrjöldum", var sagt í aldamótavímunni, „nú vitum við betur ! Engin stríð framar, aðeins friður" !

En hvað gerðist 11. september 2001 sem forréttur hinnar friðsælu aldar ? Og hvernig hafa mál gengið síðan, stríð og stríð, dráp og dráp, viðbjóður á viðbjóð ofan, alveg eins og alltaf hefur verið. Það eina sem hefur eitthvað breyst er að nú eru allir sem standa í styrjöldum og bardögum sagðir vera að bjarga, hjálpa, liðsinna, gera gott, þó blóðferillinn sé sá sami og glæpaferlið síst minna. En þörfin á blekkingum virðist vera orðin margföld á við það sem hún var.

Við sjáum dæmin um björgunarstörfin út um allt. Jafnvel íslenska sérsveitin er búin að bjarga heilu blokkarsamfélagi og líklega með lágmarks fórnarkostnaði !

Bandaríkjamenn voru að bjarga og hjálpa í Abu Ghraib í Írak, í Dasht el Leili í Afghanistan og víðar, enda annálaðir sem hinir miklu frelsishermenn heimsins !

Og það hefur svo sem gerst fyrr, ekki bara um síðustu aldamót, að menn hafi talað um stríðslausan heim. Árið 1919 sátu sigurvegararnir og heimsherrarnir í Versölum og sögðust vera að leggja grunninn að nýrri framtíð fyrir mannkynið ! Síðasta stríðið var sagt að baki og friður einn framundan ! En hvernig fór ?

Sá eini sem meinti eitthvað með því sem hann sagði var fyrr en nokkurn varði svikinn af sinni eigin þjóð. Allt sem hann sagði og barðist fyrir, var nefnilega einskis metið af fjármálamafíunni sem þá þegar var farin að ráða flestu í Bandaríkjunum. Og Wilson forseti missti heilsuna í baráttunni fyrir hugsjón friðarins, hugsjóninni um Þjóðabandalagið sem var undanfari Sameinuðu þjóðanna !

 Síðan hefur varla verið á þann ágæta mann minnst og síst af öllu í Bandaríkjunum. Og Þjóðabandalagið var eyðilagt, nánast í fæðingu, og  af hverjum ? Af Bandaríkjunum, af Bretlandi og Frakklandi, ríkjum sem vildu ekkert alþjóðavald í milliríkjamálum, heldur fá að ráða þar hlutunum að eigin geðþótta ! Og stefnan sem þessi ríki tóku í málefnum heimsins var ekki í þágu friðar heldur stríðs.

Spánarstyrjöldin sýndi bresk og frönsk stjórnvöld í sinni verstu mynd. Þar var leynt og ljóst byggt undir sigur fasista á Spáni og framvinda mála þar sannfærði Hitler meira en nokkuð annað um að hann þyrfti ekki að hafa áhyggjur af Bretum og Frökkum varðandi þá nýju uppskiptingu á heiminum sem hann hafði í huga !

1945 var svo annað heimsstríð að baki, bein afleiðing þess fyrra, og Sameinuðu þjóðirnar voru settar á legg, en ekki sem trúverðug samtök, nei, nei, öllu heldur sem strengjabrúða Vesturveldanna og þá sér í lagi Bandaríkjanna. Þjóðabandalagið gamla var endurvakið í nýrri mynd en fljótlega eyðilagt á sama hátt og fyrr. Aðalstöðvar S.Þ. voru settar niður í New York, líklega til þess að þær væru nógu nærri áhrifa-veitunni.

Ég hefði reyndar talið það mun eðlilegra, miðað við þá stefnu sem þá þegar var hönnuð fyrir samtökin, að aðalstöðvarnar hefðu bara verið hafðar í bakherbergi í Pentagon. Það hefði líklega verið enn skilvirkara fyrir skrattakollana sem réðu ferðinni hjá S.Þ. ( Sérgæskuþjónustunni) !

„ Sjö ár í þjónustu friðarins" nefndi Trygve Lie, fyrsti aðalritari S.Þ. víst ævisögu sína. Einhverjir kynnu nú að hafa nokkuð aðrar hugmyndir um þá þjónustu !

Sú þjóð sem hélt stærstu þjóð heimsins frá Sameinuðu þjóðunum í tæpan aldarfjórðung  var áreiðanlega ekki að hugsa um Sameinuðu þjóðirnar sem friðarvettvang fyrir mannkynið, þar sem hægt væri að leysa úr deilumálum. Þar réði önnur og verri afstaða eins og margsannast hefur. Og hvenær skyldi einhver af þeirri þjóð hins babylonska yfirhroka verða dæmdur fyrir stríðsglæpi eða önnur brot gagnvart alþjóðalögum og mannréttindum ? Það verður líkast til seint því þeim leyfist ALLT !

Og 21. öldin verður að öllum líkindum blóðugri í sögu mannkynsins en fyrri aldir. Og það má mikið vera ef það verður ekki síðasta öldin, því það eru ekki bara stríðsátökin sem munu halda áfram, heldur er búið að herja svo mikið á Móður jörð að öflin sem hafa haldið henni á réttum kili hingað til eru stórlega að raskast vegna ágangs mannanna og græðgi og þær náttúruhamfarir sem framundan eru verða engu líkar. Þær munu koma og það er aðeins spurning um tíma !

En stórveldi heimsins fara engu að síður sínu fram nú eins og fyrr og skeyta engu um hættumerkin sem farin eru að blikka víða varðandi kolrangan heimsbúskapinn !

Og það er sannarlega ljóst að íslenska stórveldið er hreint ekki barnanna best í yfirstandandi skrípaleik skammhyggjunnar. Það lætur utanríkismálaráðherra sinn kalla rússneska sendiherrann á teppið og skamma hann fyrir Úkraínumálin og Krímsskagadeiluna. Og þar á ofan er íslenska utanríkismálanefndin  þegar farin að ræða málið, en hún er margreynd eftir alla reynsluna frá Davíðstímanum þegar hún var ekki höfð með í ráðum. 

Svo það verður sjálfsagt stutt í að sérsveitin verði kölluð út, þaulæfð eftir blokkarbardagann á aðventunni, og gott ef íslensku varðskipin verða ekki send austur á Svartahaf til liðs við öll þessi 12 herskip sem mynda úkraínska flotann !

Já, það má segja að það hitni í kolunum, og það á nýhafinni „öld friðarins"!