"Upplýsingar frá CIA !"

Flestir eru nú farnir að átta sig á því hvað getur verið á bak við hlutina þegar því er flaggað að upplýsingar hafi verið fengnar frá CIA. Og reyndar er nú svo komið, að jafnvel innmúraðir Natósinnar og Pentagonistar, já, harðsvíraðir haukavinir, vita það sér til mestu ógleði, að það er enginn gæðastimpill lengur á upplýsingum frá CIA og reyndar best að hafa ekki hátt um þær sem slíkar.

Þeir eru líka ófáir sem hafa farið flatt á því að hafa hátt um upplýsingar frá CIA í skilyrðislausu trausti á sannleiksgildi þeirra, allt frá Svínaflóa-innrásinni til gereyðingarvopnanna í Írak. Svínaflóamálið þótti á sínum tíma alveg einstakt klúður og það varð bandarískum stjórnvöldum til mikillar hneisu.

Sérfræðingar CIA höfðu talið það öruggt að almenningur á Kúbu myndi rísa upp sem einn maður og steypa Castro af stóli, um leið og kúbönsku útlagarnir gengu á land við Svínaflóa, sem var staður sem CIA valdi sem ákjósanlegastan innrásarstað.

Málið var undirbúið af Eisenhower-stjórninni en John F. Kennedy erfði það og lagði blessun sína yfir ráðagerðirnar, enda nógir til að fullvissa hann um að allt myndi fara á besta veg og eftir þeim áætlunum sem gerðar höfðu verið.

Kennedy trúði á upplýsingar CIA og treysti öllum sérfræðingunum sem töluðu fyrir málinu. Enginn hafði uppi nein andmæli í eyru Kennedys nema William Fulbright, sem þó gagnrýndi vinnubrögðin og það sem verið var að gera, fyrst og fremst af hugsjónaástæðum. Kennedy sat svo uppi með skömmina af klúðrinu og vafasamt er að hann hafi nokkru sinni endurheimt fyrra traust sitt á upplýsingum frá CIA.

Af þessum ástæðum rak Kennedy hinn volduga forstjóra CIA Allen Dulles við fyrsta tækifæri og sagt er að Kennedy hafi eitt sinn látið þau orð falla „ að hann vildi helst splundra CIA í þúsund agnir og láta þær dreifast með vindinum !" Þá hefur karl sýnilega verið svo reiður að írska skapið hefur blossað upp í honum !

Allen Dulles hafði verið yfirmaður CIA allan Eisenhower-tímann og þar sem eldri bróðir hans John Foster var utanríkisráðherra Eisenhowers, þótti mörgum nóg um völd þessara bræðra sem kölluðu nú ekki beint á vinsældir eins og þeir voru.

Síðar þótti það dálítið sérstakt að Johnson forseti skyldi tilnefna Allen Dulles í Warren-rannsóknarnefndina varðandi morðið á Kennedy, ekki síst í ljósi þess að Kennedy hafði rekið Dulles úr forstjórastöðunni í CIA.  

Warren-nefndin sendi frá sér lokaskýrslu upp á 889 blaðsíður um forsetamorðið og líklega er þar um að ræða eitt af mörgum alræmdum dæmum um langt mál og lítil skil. Það þykir hinsvegar mörgum skiljanlegt, einkum í ljósi hinnar nöturlegu niðurstöðu skýrslunnar, að það hafi þurft að hafa „valinn mann" í hverju sæti í þessari mjög svo undarlegu nefnd !

 Það er löngu orðin útbreidd skoðun að morðið á Kennedy hafi verið stórfellt samsærismál sem hugsanlega hafi teygt anga sína víða um bandaríska stjórnkerfið og Lee Harvey Oswald hafi frá upphafi verið ætlaður til að bera þar sökina - af þeim sem stóðu að baki morðinu. En hið sanna mun líklega aldrei koma í ljós !

En eftir situr þó, að John F. Kennedy ávann sér víða óvinsældir innan bandaríska stjórnkerfisins og meðal ýmissa áhrifamanna. Hann vildi breyta mörgu, hafði nýjar og ferskar hugmyndir gagnvart ýmsu, var sem sagt maður nýrra tíma !

Voldug möppudýr í kerfinu voru hreint ekki hrifin af því hvernig hann tók á ýmsum málum. Það er því nokkuð ljóst að ýmsir af þeim sem kusu að hafa allt í óbreyttu fari töldu hann afar óæskilegan forseta og vildu hann beinlínis feigan !

Upplýsingar frá CIA þykja ekki trúverðugar í dag og skilningur hefur aukist mikið á því að bandaríska leyniþjónustan er engin sannleiks-stofnun. Hún er fyrst og fremst að þjóna ákveðnum hagsmunalegum markmiðum, meðal annars með því upplýsingaefni sem hún sendir frá sér. Það hefur nákvæmlega ekkert með það að gera hvað er rétt og sannleikanum samkvæmt.

Nýlega las ég fræðibók um tungumál og þar voru settar fram staðhæfingar sem byggðu á upplýsingum frá CIA ? Ég get ekki með nokkru móti talið það faglegu efni til framdráttar hvað trúverðugleika snertir, að stuðst sé þar við upplýsingar frá svo breyskum aðila sem CIA er. En upplýsingar þaðan geta legið ótrúlegustu hlutum til grundvallar og það jafnvel með sakleysislegasta hætti.

Leyniþjónustur ríkja eru stofnanir sem vinna með þeim hætti að fæst af því sem gert er af þeirra hálfu myndi þola dagsins ljós. Leyniþjónusta Bandaríkjanna er þar kannski ekkert verri en samsvarandi stofnanir annarra ríkja, en hún ætti hinsvegar að vera betri. Og hversvegna þá ?

Vegna þeirrar frelsisarfleifðar sem hún var stofnuð til að vernda ! Þær forsendur hefðu átt að leiða starf CIA til virðingar, viðurkenningar og trausts í veröldinni, en ekki til þeirrar illræmdu og mjög svo andstyggilegu vegferðar um heim allan sem liggur fyrir sem staðreynd á okkar dögum.

Það ætti því að vera flestum ljóst að þessi umdeilda stofnun ber á engan hátt þeirri frelsishugsjón sem varð kveikjan að stofnun Bandaríkjanna nokkurt vitni með sómasamlegum hætti.

Og það er sannfæring mín, að menn eins og Franklín, Washington, Adams, Jefferson og aðrir frumherjar sjálfstæðisbaráttunnar vestra, myndu aldrei hafa getað hugsað sér að leggja blessun sína yfir það starf sem CIA hefur unnið síðustu áratugina, því þá væri allt það hrunið sem þeir stóðu fyrir !

Sá aðili sem gerir kröfu til þess hlutverks í samfélagi þjóðanna, að taka sér stöðugt þann rétt að siða aðra til, verður að sýna og sanna að hann hafi réttlætislega og siðferðilega burði til þess. Bandaríkin hafa löngum viljað vera í því hlutverki, en þau hafa hvorki haft siðferðisstig eða réttlætisstöðu til að uppfylla eðlilegar skyldur þar og ein af meginástæðum þeirrar vöntunar er spillt stjórnkerfi og ennþá  spilltari leyniþjónusta - CIA !