Vegur morðingjans !

 

Ritningin segir okkur, að Kain, frumburður frumforeldra okkar Adams og Evu, hafi gerst morðingi og það bróðurmorðingi. Þriðja manneskjan sem gekk um á þessari jörðu var sem sagt hinn versti manndrápari samkvæmt sköpunarsögunni. Við þekkjum öll orðtakið “ Adam var ekki lengi í Paradís “ en orsök brottvísunar hans þaðan var óhlýðni við settar reglur !

 

Kain sonur Adams var heldur ekki hlýðinn, hann fór sínar eigin leiðir. Hann sinnti ekki boðum Guðs. Abel bróðir hans var hinsvegar hlýðinn og heill í hjarta gagnvart Guði. Hann var fulltrúi sæðis konunnar en Kain var fulltrúi sæðis höggormsins !

 

Billy Graham sagði á sínum tíma, “að Kain væri húsameistari menningar nútímans. Hann hefði verið sjálfum sér nógur efnishyggjumaður og trúrækinn manndýrkunarmaður” !

Kain afneitaði opinberun þeirri um hjálpræði sem gefin var Adam. Hann reisti að vísu Guði altari en hann lagði á það tákn um eigið erfiði og sjálfsréttlætingu, sem samsvaraði því að hjálpræðið fengist vegna verkanna. Hann varð þannig fyrirmynd allra þeirra manna sem dirfast að koma fram fyrir Guð með mannlegan hroka í farteskinu !

 

Tvær leiðir hafa allt frá upphafi legið í gegnum sögu mannkynsins. Önnur er vegur Kains, trúarbrögð mannlegs eðlis, með mannlega endurlausn, sem reiðir sig á manninn einan og hafnar staðgöngumanninum sem Guð gaf – Jesú Kristi !

Vegur Kains gerir Guð mannlegan og manninn guðlegan. Vegur Kains er vegur efnishyggju, heimshyggju og manndýrkunar, vegur sjálfsréttlætingar og hroka. Þar er enginn skilningur fyrir hendi á mikilleika Guðs eða heilshugar lotning fyrir Almættinu !

Hin leiðin er vegur Abels, vegur auðmjúkrar viðurkenningar þess að óhlýðni verskuldar dauða, að sérhver brotamaður verði að treysta á fórn Guðs sér til endurlausnar og lífs. Fórn Abels varð táknmynd dauða Krists !

 

Til eru menn sem segja að heimurinn hafi reynt kristindóminn en hann hafi brugðist eins og allt annað. En staðreyndin er sú að það er enganveginn sök kristindómsins þótt heiminum hafi ekki farið fram að siðferði.

Siðferðileg hnignun er hinsvegar óhjákvæmileg niðurstaða mála þegar menn leitast ekki við að færa sér það í nyt sem kristindómurinn gefur, þegar hinar andlegu gjafir hans eru forsmáðar.

Þetta sá enski rithöfundurinn G. K. Chesterton og sagði fyrir rúmri öld: “Kristindómshugsjónin hefur ekki verið reynd, og hún hefur því ekki reynst léttvæg. Það hefur sést að hún er erfið og hún hefur því verið látin óreynd !”

 

Billy Graham hefur skýrt þessi mál vel í bókum sínum og minnir fast á sígild varnaðarorð Ritningarinnar : “Ver viðbúinn að mæta Guði þínum !”

Sumir telja sig sannarlega hugsa vel fyrir öllu, lögfræðingar þaulkanna réttarfarsleg deilumál, fjármálamenn úthugsa sín mál og pólitíkusar reyna að tryggja sig og sinn framgang í bak og fyrir, en fæstir hugsa um höfuðmál tilverunnar, hvernig þeir eigi að undirbúa sig fyrir óhjákvæmilegt stefnumót sitt við Skaparann, Dómarann sjálfan !

 

Cesare Borgia sagði á dauðastund sinni: “Ég hef hugsað fyrir öllu um dagana nema dauðanum og nú, æ, ég er að deyja algerlega óundirbúinn !”

Margir hafa lýst því yfir á síðustu lífsstundum sínum, að þeir finni til þess að þeir séu glataðir því þeir hafi ekki ratað inn á veg hjálpræðisins og viðurkennt þann sem sagði: “ Ég er Vegurinn, Sannleikurinn og Lífið, enginn kemur til Föðurins nema fyrir mig !”

 

Vegur hins fyrsta morðingja er margra vegur. Kainsmerkið bera þeir sem setja manninn upp fyrir Guð og dýrka hið forgengilega í blindni meðan náðartími þeirra er að renna út að eilífu !

En Kristur sagði: “ Sá sem trúir á mig mun lifa þótt hann deyi !” Í þeim kjarnaorðum felst lausnin sem býður hverri sál bjargir frá hinum öðrum dauða - sem er eilífur dauði, - bjargir til eilífs lífs !

 

Það er eina lífsleið okkar manna að halda fast í þá lausn. Aðhyllumst engin skurðgoð eða tilbúin hindurvitni, látum ekki vegvilltan og siðlausan tíðaranda leiða okkur í glötun !

Treystum þeim sem sagði: “Sjá, Ég er með yður, allt til enda veraldarinnar,” og þá getum við fullkomlega vitað í hjörtum okkar að við erum í góðum höndum og á leið til lífs en ekki dauða !