Lítil hugvekja í aðdraganda jóla !

 

Þeir eru margir sem vilja leggja góðum málum lið með því að ganga í félagsskap sem hefur eitthvað slíkt á stefnuskrá sinni. Í mjög mörgum tilfellum er lítið annað en gott um slíkt að segja. En oft vill þó svo fara að margur félagsskapur sem var góðra gjalda verður í upphafi drabbast niður í innantómt hefðarstand þegar hugsjónaeldur frumherjanna er ekki lengur til staðar. Þá fara menn í upphafningu sjálfsins að lifa á fornri frægð og góðum orðstír frá liðinni tíð. Þá er kjarninn farinn og skelin ein eftir !

 

Það er vandasamt mál að viðhalda upphaflegum hugsjónaeldi í félögum og hvar sem er til frambúðar. Slíkt ferli þarf að vera nánast eins og boðhlaup, nýr maður þarf að taka við keflinu þegar sá er á undan hefur farið sýnir þreytumerki eða skilar ekki lengur því sem þörfin krefur. Allt of mörg dæmi eru um að menn sitji áratugum saman í embættum þó að þeir séu orðnir þar útkulnaðir einstaklingar fyrir löngu !

 

Flestir ef ekki allir stjórnmálaflokkar eru stofnaðir til að vinna að góðum málum fyrir land og þjóð. Allir vita hvernig þar tekst oftast til og hvernig hóflaus eigingirni og blind hagsmunafíkn hefur leikið marga flokka og eyðilagt þá smám saman.

 

Maður í flokksböndum er heldur ekki frjáls maður. Hann þarf að axla sinn hlut af flokkslegri ábyrgð, taka afstöðu í málum með þeim hætti að það kann að bitna á réttsýni hans, sannleiksást og siðferðisþreki. Maður í slíkri stöðu lærir fljótt að gera málamiðlanir, að lækka staðlana, svo hann geti staðið undir þeim kröfum sem til hans eru gerðar sem flokksmanns. Samviska hans verður smám saman öllu heldur eign flokksins en hans. Útsýn hans til þjóðfélagslegra þarfamála tekur að fara eftir því sem hann sér í gegnum hið flokkslega skráargat. Þröngsýnin eykst að sama skapi og víðsýnin skaðast og dregst saman !

 

En þótt raunin verði býsna oft þannig, sér hagsmunagæslu hvötin jafnan til þess að ekki sé farið að grufla í alvöru út í neitt sem getur leitt til sinnaskipta. Það fær ekkert að blása skúminu burt sem safnast hefur fyrir í sálarkirnunni. Þar á ekkert að hreyfast, allt verður að fá að vera þar í föstum skorðum, í því lygalogni sem fær fljótlega að ríkja þar yfir réttlæti, sannleika og siðferðisstyrk. Allt sem kann að angra skal látið rykfalla þar og verða að engu. Þannig verða margir flokksmenn að flokksþrælum !

 

Hvarvetna þar sem menn kjósa að verða vopnabræður þeirra sem verðleggja alla hluti og versla með alla hluti, er ekki von á góðu. Þegar menn hafa komið sér í þá stöðu, hagsmuna sinna vegna, verður þeim það nauðsynin mesta að láta þá afstöðu heita eitthvað annað og betra en raunin er. Þá strax byrja menn að hafa rangt við og ljúga að sjálfum sér. Þannig geta jafnvel menn sem kunna að vera ósjálfstæðastir allra manna orðið í eigin huga sjálfstæðir menn !

 

Ég hef séð mörg dæmi um slíkt, þekki menn sem þora ekki að vera þeir sjálfir og geta ekki verið þeir sjálfir, vegna þess að hagsmunir þeirra og áhrif annarra á líf þeirra krefjast þess að þeir séu ekki sjálfum sér samkvæmir. Þeir eru leiksoppar áhrifa annarra fyrir veikleika eigin persónugerðar. Þannig eru margir menn látnir drepa sjálfa sig innanfrá, sálin er sýkt og hrakin frá því sem rétt er.

En við berum ábyrgð á lífi okkar og eigum ekki að láta aðra menn stjórna því hvernig við verjum því. Þar getur enginn vísað frá sér ábyrgð þegar öll skil verða gerð upp !

 

Sáluhjálparmál okkar verða að vera eingöngu á milli okkar og Skaparans. Við verðum að læra að sjá hið rétta með Guðs hjálp í eigin sýn á lífið og samfélagið. Hagsmunaleg samtryggingaröfl eiga ekki að koma þar nærri og mega það ekki því þau skekkja öll viðmið og blekkja manninn til rangrar breytni og þjónustuvilja gagnvart mörgu því sem enginn ætti að þjóna. Allt sem þjónar Mammon hlýtur alltaf að vera andstætt boðum Guðs !

 

Nú gengur jólahátíðin senn í garð og margt er jafnan gott um það að segja. Heyrst hefur þó að farið sé að taka upp ýmsa siði þar sem jólin sem hátíð eru slitin úr tengslum við allt sem helgast kristnum gildum. Það kemur ekki á óvart því margir eru þeir í heimi þessum sem lifa eftir boðum Mammons, lúta valdi hans og vilja ekkert af Guði vita !

Það er vissulega ekki minnsti hlutinn af frelsi mannsins að hver fái í lífinu að velja sinn veg og menn eiga auðvitað sjálfir mest á hættu varðandi afleiðingar mála af því hvað þeir velja. En eitt er víst að á einhverju stigi verður þar engu breytt lengur, hver og einn verður þá að standa í þeim sporum sem hann hefur valið sér.

Og jafnvíst er að jól án aðkomu Jesú Krists geta aldrei orðið eðlileg jól, því þar sem hann er rekinn frá dyrum verður jólahátíðin aldrei neitt annað en afskræming þess sem hún ætti að vera.

 

Leyfum jólunum að vera áfram hátíð þess friðar og þess kærleika sem þau eiga að vera og bjóðum Konung kærleikans og Friðarhöfðingjann ávallt velkominn til okkar – því aðeins í för með honum og honum einum opnast okkur hamingjuleiðin upp úr þessu lífi !