Fjárglæframennska samtímans !

Sú var tíðin að menn höfðu það mikið til á hreinu hvar skildi á milli heiðarlegs framferðis og óheiðarlegs. Siðleg viðmið voru mun skýrari og menn vissu klárlega að þeim leyfðist ekki allt. Arfleifðin frá fyrri kynslóðum var ekki slæm því fólk hér áður fyrr var að stærstum hluta þekkt af trúmennsku og ráðvendni.

 

Heimsstyrjaldirnar, einkum þó sú síðari, báru með sér breytingar á því gildismati sem áður réði að mestu leyti í þessu landi. Menn lærðu nýja siði í Bretavinnunni, þeir lærðu að vera á kaupi án þess að vinna. Þeir lærðu að sofa fram á skóflurnar, þeir lærðu í stuttu máli sagt að svíkjast um. Þeir kynntust því að hægt væri að þéna drjúga peninga með því að beita svikum og óheiðarleika. Og það verður að segjast eins og satt er, að sumir voru ótrúlega fljótir að tileinka sér hinar nýju tekjuöflunarleiðir !

 

Síðan hafa nánast allar ár í þessum efnum runnið að sama ósi hérlendis sem og víðar. Hugarfar stórs hluta þjóðarinnar virðist snúast um það eitt að komast yfir peninga og helst sem mest af þeim og aðferðirnar skipta ekki máli. Allflestir vita að heiðarleg vinna gerir engan ríkan á Íslandi og því þarf að leita annarra leiða til að auðgast. Siðagildislækkun stríðsáranna seinni situr fast í mörgum – núorðið í þriðja lið, enda er víða til staðar ættarauður sem á upphaf sitt í þeim tíma og ekki með sem bestum formerkjum.

 

Ríkidæmi á Íslandi er því samkvæmt framansögðu hreint ekki til komið vegna þess að auðmenn hafi verið einhverjar fyrirmyndir í frómleika og fornum dyggðum. Þeir voru miklu heldur menn sem gripu tækifærin þegar þau gáfust og létu ekki siðaboðskap liðinna kynslóða standa þar í vegi. Slíkir menn létu stundum hafa eftir sér á gamals aldri, að þeir hefðu skilið kall nýrra tíma. Það eru oft notuð fögur orð yfir fláa vegferð og þannig töluðu sumir síðar sem lærðu fyrst að svíkja á stríðsárunum seinni, sofandi fram á skóflurnar í Bretavinnunni !

 

Í dag virðumst við búa við mýgrút af svona mönnum, mönnum sem virða engin siðagildi, mönnum sem eru tilbúnir að svíkja, ljúga og selja allt á blekkingarfullum Júdasarprísum. Sumir eru sýnilega orðnir forríkir fyrir þrítugt og það verður enginn af því að stunda heiðarlega vinnu í opnu dagsljósi !

 

Og áhættusæknin og fjárglæframennskan í samtímanum teygir sig núorðið um allt þjóðfélagskerfið og alltaf þegar illa fer – sem gerist nú æði oft á einn veg eða annan – er þjóðin látin borga syndagjöldin !

Sjálft ríkiskerfið er nefnilega löngu orðið þannig að það getur varla nokkur heiðarlegur maður borið virðingu fyrir því lengur. Það sýnist orðið gróið í spilltum háttum þar sem gjörningar lögleysu og yfirgangs eru viðhafðir á hverju stofnana strái gagnvart almannahagsmunum. Hvarvetna í kerfinu virðast fyrir hendi innmúruð skálkaskjól og klíkusamfélög sérhagsmuna sem sjúga í sig það sem ætti framar öllu að vera lífssafi þjóðarinnar sjálfrar. Og það er vandlega séð um að auðlindagæði og annar ávinningur af þjóðlegum eignum skili sér annað en til almenningsþarfa !

 

Og frjálshyggjulið Mammons virðist jafnan vilja auðvelda allt aðgengi fólks að vímugjöfum og hverskonar deyfandi ávanaferli sem blekkir og bindur fólk og sviptir það sjálfræði hugsunar og viljafestu. Sú sérhagsmunaklíka telur líklega að með slíku verði auðveldara að blekkja og níðast á hagsmunum almennings og takmarka sýn fólks á eigin réttindi í samfélaginu !

 

Og það skal haft í huga að alisvín ríkiskerfisins eru að miklu leyti ræktuð upp á sama svínabúinu og koma þaðan sem á færibandi inn í kerfið. Við höfum nefnilega í þessu landi hliðstæðu Republikana-flokksins bandaríska, sérhagsmunavæddan varðflokk auðvaldsins, skuggaklíku sem hefur á sama hátt andstyggðina eina í heilabúi sínu og ógeð siðleysunnar í hjartastað !

 

Fjárglæframennska virðist stunduð nú til dags nánast eins og íþróttagrein á stórkapítalísku höfuðborgar-svæðinu og á landsbyggðinni virðast líka margir orðnir opnir fyrir því að læra til fagsins sem felst í því að tileinka sér að sniðganga allt sem siðlegt er ef peningalegur gróði er annarsvegar. Enn sem fyrr sannast það sem skrifað stendur, að ágirndin er rót alls ills !

 

“ Mikill er andskotinn “ var einu sinni sagt og víst er að í þeim hópi manna sem stundar fjárglæframennsku er andskotinn mikill, enda er hann í líki Mammons æðsta goð þeirra sem meta allt til verðs – þar á meðal eigin sálarheill !

 

Megi þjóðin rata aftur inn á gömlu göturnar þar sem sannleikur og ráðvendni eru ljósin sem leiða og myrkravíti villuráfandi sauða er víðs fjarri !