Ofbeldisfræðslan !

 

 

 

Það er undarlegt hvað fólk virðist hissa á birtingarmynd aukins ofbeldis í samfélaginu eins og á málum er haldið. Allan ársins hring, fulla 365 daga á ári, er ofbeldismyndum og sambærilegum þáttum dælt út í gegnum fjölmiðlana og efnið verður stöðugt óþverralegra og andstyggilegra !

 

Flestir svokallaðir rithöfundar Íslands skrifa nú um morð – það er það eina sem virðist gefa peninga í bókmenntabransanum. En menningarlegar bókmenntir, þær eru varla til lengur, enda gefa þær víst ekkert af sér !

 

Það gerir hinsvegar sýnt og ritað ofbeldi. Það er ekki til sú aðferð í illri meðferð á mannslíkama sem hefur ekki verið margsýnd og kynnt á sjónvarpsskjánum til margra ára og svo eru menn hissa á þeim áhrifum sem af því leiða, sívaxandi fíkn til að sjá og upplifa glæpaefni. Ég held bara að þetta geti gert fólk blóðþyrst því innrætingin er svo svakaleg !

 

Ekki er síður ástæða til að hugleiða sérstaklega það ofbeldi sem iðulega er viðhaft í allskyns sóðamyndum gagnvart konum og kvenlíkamanum almennt. Það er talað um aukningu á heimilisofbeldi og hvaðan skyldu fyrirmyndirnar hafðar ? Þær eru fyrir augunum á fólki á hverju einasta kvöldi, þar sem er verið að berja fólk sundur og saman, ekki síst konur, líklega í þágu hins menningarlega frelsis sem býður þannig upp á stanslaust soraefni án þess að menn virðist átta sig á afleiðingunum !

 

Og hvað með börnin, unglingana ? Er ekki ljóst að enn sem fyrr er vandamálið þar ekki unglingavandamál heldur foreldravandamál ? Það er verið að ala upp fólk til vaxtar og viðgangs á kolröngu efni. Það er verið að ávaxta glæpahneigð í samfélaginu með takmarkalausu ofbeldisefni !

 

Og svo er talað um barnavernd, siðfræði, kærleiksboðun og fleira, en það hefur ekkert vægi gegn ofbeldisflóðinu sem gegnsýrir allt og fullorðið fólk liggur yfir löngum stundum. Það virðist eina afþreyingin sem varið er í nú á þessum yfirlýstu hámenningartímum !

 

Hvar og hvernig endar svona ofbeldis ,,menning” ? Hún getur ekki leitt af sér neitt gott. Á hún að vera sáningin fyrir framtíð barnanna okkar ?