Grundarsystkinabragur

 

Staðlægt mat úr kvæðakvörn

kýs ei mátann gleyminn,

um hvar Stjána og Boggu börn

brugðu sér í heiminn !

 

Ómar hóf í Herðubreið

hérvist líkur kólfi.

Bjó þar sjálfur seinna um skeið,

samt á efra gólfi.

 

Líkt og fyrri árum á

ekki mikið sleginn.

Tagli prýddur, til og frá

töltir æviveginn !

 

Rúnars önd í fyrstu fleyg

fannst á Akranesi.

Lá hann þá á Litla-Teig,

laus frá öllu vési.

 

Upphafsstundir allar þær

enn hann kýs að lofa.

Kúrði hann þar í vöggu vær,

vildi bara sofa !

 

Í Lækjarhvammi Linda var

lífs til dvalar borin.

Sumar alin átti þar

ævi fyrstu sporin.

 

Þar hún blíða bernsku fann,

blómin tíndi vallar.

Eplakinna rjóð þar rann

rösk um gættir allar !

 

Día í Skjaldbreið leit sitt lag

lífs við ævirökin.

Festi við sinn föðurdag

fyrstu andartökin.

 

Eðlið kynnti í æskusmæð

yfirfullt af gáska.

Alin var á efri hæð

eftir góða páska !

 

Svenni og Drífa sína stund

sáu rétt hjá græði.

Fyrsta sinn í gömlu Grund

gleyptu loftið bæði.

 

Hlupu þar um heimatún,

hlýddu engum lögum.

Léku sér þar létt á brún

lífs á bernskudögum !

 

Meðan lifa systkin sex

sýnast myndir blána.

Þeim í huga og hjarta vex

heimur Boggu og Stjána !

 

RK. Ort 23. sept. 2018.