Um hugarfarslega afturför frá fullveldi !

 

Við Íslendingar sækjum margt til annarra þjóða. Eiginlega allt of margt. Og við höfum sleikt býsna margt upp erlendis frá sem ekki hefur fært mikla blessun með sér, hvorki hér né þar. Oftast hefur þá verið um eitthvað að ræða sem hefur auðgað fáa en farið illa með marga !

 

En því miður höfum við aldrei lært neitt af slíku. Gerum áfram sömu vitleysurnar og erum farin að ástunda hroka og hræsni sem þjóðaríþróttir. Það mun kalla á vísa brotlendingu fyrr en síðar !

 

Eitt af því sem við gerum alrangt er að koma upp ómannlegum kerfum í nafni hagsmuna þjóðarinnar. Eitt versta dæmið á síðari tímum um slíkt er hið alræmda kvótakerfi. Það er hábölvað mismununarkerfi sem hefur skekkt og ruglað réttlætiskennd fjölmargra Íslendinga. Margir virðast af þeim sökum ekki vita lengur hvað er rétt og hvað er rangt !

 

Hagsmunagæsla með sérgæsku í fyrirrúmi veldur oft algerri siðblindu. Það telja margir að sannast hafi á kvótakerfinu. Krónuharkið í því sambandi hefur sett mark sitt á hjónaskilnaði og allt mannlífið landinu með illum og afleitum hætti. Menn virðast leggja sál sína hiklaust að veði í þeim hráskinnaleik sem þar er oft stundaður !

 

Menn eltast við peningana og gera sig að öpum fyrir vikið. Og í lokin blasir það við að þeir eiga ekki peningana heldur eiga peningarnir þá. Og sem lík í kirkjugörðum verða þeir ekki áfram ríkir því lík eiga ekki neitt. Erfingjarnir munu sjá til þess !

 

Það er með ólíkindum hvernig ranglætið sáir sér í kringum öll mismununar kerfi þar sem eðlilegri réttlætishugsun er hallað. Og þar sést líka einna best hvað mannseðlið er spillt þegar í spillingargírinn er komið. Jafnvel bestu menn frá fyrra fari virðast geta gengið þar í björg með sálarlausum svartálfum seðlaríkisins. Þar er ekkert til eftirbreytni !

 

Mér virðist nokkuð ljóst, að flest meginmarkmið þeirrar sjálfstæðisbaráttu sem þjóðin háði fyrir um og eftir aldamótin 1900, hafi smám saman skolast burt í snobbi og hégóma kerfislegrar tildurmennsku sem fór strax að hreiðra um sig eftir að fullveldið var talið í höfn. Það er slæmt vitni um það hvernig haldið hefur verið á málum þjóðarinnar síðustu hundrað árin !

 

Við höfðum tækifæri til að marka okkur sérstöðu í samfélagi þjóðanna. Við gátum gengið þar inn með hreinan skjöld og gefið gott dæmi til eftirbreytni. En það tækifæri var ekki nýtt og það skrifast fyrst og fremst á afar lélegt forustulið og stórsnobbað embættis-mannalið. Síðan hefur margt verið unnið þjóðinni til skaða af þessum öflum. Sérgæskan tók yfir og samgæskan varð að víkja og allt það sem tók til heildarhagsmuna !

 

Þó alltaf sé verið að reyna að fegra sögu okkar og allskonar gyllingar viðhafðar þar, er ljóst að við höfum ekki gengið götuna til góðs. Ef við hefðum gert það, væru fyrirbæri eins og kvótakerfið ekki við lýði í þessu landi. Við eigum sýnilega enn langa leið fyrir höndum að því marki að hér geti ríkt sátt og samhugur !

 

Hagsæld Íslands getur aldrei legið í því að efla stöðugt sérgæskuna á kostnað almannaheilla !