Áfram blæðir úr svikasporunum !

 

 

Það er enginn vafi á því að aðildin að Nató var mikið óheillaspor fyrir íslensku þjóðina. En þá eins og löngum oftar og eins núna vildu helstu pólitíkusar landsins fara aðra leið en þjóðin sjálf. Fyrst hugsuðu þeir sér að koma í veg fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Þjóðin  átti ekki að fá að greiða atkvæði um sitt eigið sjálfstæði. Hirðmenn Hákonar gamla spruttu fram í gegnum þingmenn þriggja stjórnmálaflokka og svívirtu öll lýðræðis-leg vinnubrögð. Þar var ljótur leikur hafður í frammi !

 

Viðkomandi menn og aðrir af sama tagi lýstu því yfir, að Bandaríkin væru vinaþjóð okkar og það væri því til skammar að við sýndum þeim vantraust og tortryggni. Þannig átti að drepa á dreif samstöðu manna gegn landssölusvikunum. Því svaraði frú Aðalbjörg Sigurðardóttir á opnum fundi í porti Miðbæjar-barnaskólans á þessa leið : ,,Það hefur verið sagt, að við, sem ekki viljum gera hinn nýja samning Ólafs Thors, tortryggðum Bandaríkin. Ég lýsi því yfir sem ein í hópi hins almenna Íslendings og hins hrjáða mannkyns, að ég tortryggi Bandaríkin “ !

 

Og á sama fundi sagði Halldór Kiljan Laxness : ,, Samningurinn táknar uppgjöf fullveldis Íslands..... Engin þjóð getur samið af sér réttinn til að ráða landi sínu.... Þeir, sem semja slíkan rétt af þjóðinni heita landráðamenn, hvort heldur þeir skríða saman fleiri eða færri “ ! Og á fundinum gerði séra Sigurbjörn Einarsson sína játningu er hann sagði : ,, Ég hafði til annars ætlast af þeim þingmönnum sem ég studdi til þingsetu “ !

 

Það er ljóst að allir hinir betri menn þessarar þjóðar vissu hvað var í gangi og tóku einarða afstöðu gegn landráðunum og þeim Hrunadansi sem leikinn var í því sambandi og hefur lengi verið látinn æra glóru og gildi manndóms frá íslenskri þjóð !

 

Ísland átti ekki og mátti ekki láta flækja sig í stórveldapólitíkina. Við áttum að reka okkar þjóðfélag á fullum forsendum hlutleysisins áfram og sinna í gegnum það hagsmunum okkar eigin þjóðar, án tengsla við stórhættulega hernaðarpólitík !

 

Í þeim anda og farvegi hefði farsæld íslenskrar þjóðar legið og þá stæðum við ólíkt betur að vígi í dag í alþjóðlegum skilningi sem frjáls og fullvalda þjóð, sem vildi ástunda frið við allar þjóðir, en ekki sem virðingarsnautt viðhengi við blóði atað og skítugt stórveldi !