ÁSTANDSVÍSUR - Ortar 9. okt. 2008.

 

Formáli :

 

Eftirfarandi vísur urðu til að gefnu tilefni og fara trúlega að ýmsu leyti nærri þeim hugsunum sem leituðu á þjóðina - fólkið í landinu - á settum tímapunkti, og leitar enn.

Þegar kjörin yfirvöld bregðast skyldum sínum við þjóðina, verður fólk að finna mátt sinn í samstöðunni, en ekki má horfa framhjá því sem gert var.

Við verðum því að nota fyrsta lýðræðislega tækifærið sem gefst til að losa okkur við þá óhæfu forustumenn sem sett hafa alla uppbyggingarstarfsemi þjóðarinnar, - frá því hún hlaut sjálfstæði sitt og frelsi - í skelfilega stöðu.

 

Allt í súginn er að fara,

ástandið er líkt og mara.

Engar lausnir liggja á borðum,

logið samt með fögrum orðum !

 

Nú skal frysta lágu launin,

láta fólkið ganga hraunin.

Sú er alltaf glæpagjörðin

gripin þegar brennur jörðin !

 

Sitja menn við svikaborðið,

saman biðja þar um orðið.

Sérgæðinga sokkinn dallur

settur skal á ríkið allur !

 

Spilavítis spunagaldur

spilltur er að hruni valdur.

Græðgin réði gjörðum öllum,

glatt var þá í Mammonshöllum !

 

Leikföngin nú liggja brotin,

lítið rætt um undanskotin.

Veislan búin - vínið drukkið,

voðalegt þar reyndist sukkið !

 

Þó mun gegnum eril anna

efst á blaði ráðamanna,

að þegar blæs í þjóðarkaunin

þurfi að vernda ofurlaunin !

 

Því skal alla alikálfa

upp í samkórsleiknum þjálfa.

Svo að rati á sama stefið

sakleysið sem þeim er gefið !

 

En það er fals og fyrirsláttur,

frjálshyggjunnar andardráttur.

Megi hann kafna í eigin ælu,

allur vafinn lygaþvælu !

 

Ævintýragengið grófa

gjörspillt var að hætti þjófa.

En þó að brot um boða ólgi

bjarga á hverjum sökudólgi !

 

Fjölmiðlar í fari skökku

fram nú setja í máli klökku,

samúð með þeim seku  ( og ríku ),

sjást þar merki stórrar klíku !

 

Þar má líta vísan vottinn,

væmnislegan kattarþvottinn.

Alin þýin upp til hópa

undir teppin skítnum sópa !

 

Klækjabrögðin varast verður,

víða er illur seiður gerður.

Toga býsn í bláa spotta

bak við tjöldin menn sem glotta !

 

Snúum baki við þeim vörgum,

víkjum ekki að þeirra hörgum.

Fyrirlítum flærð og lygi,

flokksgæðinga- höfuðvígi !

 

Hirðum ekki um hræsnisræður,

horfum ekki í tálsins glæður.

Hlustum ekki á hrunin goðin,

hyllum ekki svikaboðin !

 

Forðumst trú á falska dóma,

finnum aftur veg til sóma.

Reisum fánann upp úr ösku

öll með sóknarbragði rösku !

 

Sitthvað lærir barnið brennda,

burt skal skemmdum eplum henda.

Svo þau eitri ei eðlisgóðar

undirstöður heillar þjóðar !

 

Gleymum aldrei leiknum ljóta,

lygaspili sleipra þrjóta.

Meinsemda þar mælist flokkur,

munum hvað hann gerði okkur !