Spjall um dýrkendur Davíðs og fleira

Það kom mér vissulega á óvart, að Davíð Oddsson skyldi gerður að ritstjóra Morgunblaðsins, jafnvel þótt það mætti svo sem teljast fyrirsjáanlegur leikur af hálfu Óskars Magnússonar, sem er áreiðanlega í þeim hópi manna sem kallast mega dýrkendur Davíðs.

Það hefur lengi verið ljóst og vitað mál, að það er tiltekinn hópur innan vébanda Sjálfstæðisflokksins sem dýrkar Davíð og hefur hann á stalli og sér ekkert og mun aldrei sjá neitt athugavert við framferði hans og feril. Þessi hópur er mjög áþekkur sértrúarsöfnuði upp á bandaríska vísu. Hann þarf að hafa sinn spámann, sinn andlega leiðtoga, sinn óskeikula forsjármann. Davíð Oddsson er og hefur verið þessi leiðtogi í augum þeirra sem fylla þennan hóp, og þótt Ísland færi forgörðum og  himinn og jörð að auki,  myndi ekkert geta breytt tilbeiðslunni á honum af hálfu þeirra sem hópi þessum tilheyra .

Óskar Magnússon mun vera sonur Magnúsar Óskarssonar borgarlögmanns, sem var áreiðanlega á sínum tíma afar harður sjálfstæðismaður. Hann skrifaði oft smápistla í Moggann hér á árum áður, sem sýndu ljóslega mjög flokkspólitíska, og að minni hyggju, einsýna afstöðu til þjóðmála

En Magnús gat svo sem líka verið glettinn og gamansamur maður þegar sá gállinn var á honum og því fannst manni gerlegt að fyrirgefa pólitíska einsýni hans, þótt hún kæmi manni oft ærið undarlega fyrir sjónir. En hvað sem um þá hluti væri frekar hægt að segja, þá virðist Magnúsi hafa tekist uppeldið á syninum bærilega, því þar er sannarlega skeggið skylt hökunni og viðhorfin í sama fari.

Varðandi pistla Magnúsar Óskarssonar vil ég líka segja það, að þeir koma stundum í huga minn þegar ég les hliðstæða pistla í Mbl. eftir Svein Andra Sveinsson. Sveinn virðist nefnilega skrifa út frá líku hugarfari og Magnús og að minni hyggju svipaðri einsýni til mála og virðast viðhorfin byggjast á því að flokksleg hollusta eigi að ríkja öllu ofar og líka þar sem ég myndi segja, að þjóðleg hollusta ætti fyrst og fremst að ráða.

En höldum áfram með smjörið eða öllu heldur smjörklípuna.

Davíð Oddsson sem var að flestra áliti kominn út úr pólitíkinni, er nú sem sagt orðinn ritstjóri Mbl. og það þýðir náttúrulega að hann er kominn inn í pólitíkina aftur. Það þýðir sennilega líka að Mbl. hefur snúið sér frá þeirri frjálslyndu stefnu sem það þóttist vera búið að taka upp og framvegis mun það eflaust þjóna með pólitískari og líklega flokkshollari hætti en það hefur gert lengi. Þröngsýnin mun vafalaust aukast og bláhandarleg vinnubrögð munu trúlega fara að sjást í vaxandi mæli. Umræðan mun þá jafnframt verða einsleitari í blaðinu og það mun færast í það horf að verða flokksmálgagn aftur. Ólíklegt er að rekstur blaðsins komi til með að standa betur undir sér þegar svo verður komið málum.

Auk Davíðs sest í ritstjórastól á blaðinu Haraldur Johannessen, sem er trúlega af ætt gamla Matthíasar Moggaritstjóra. Ég fæ ekki betur séð en hann sé nauðalíkur Matta svo það er engu líkara en sá gamli sé aftur kominn í djobbið, einhvernveginn erfðafræðilega uppfærður eins og Dolly forðum.

Það er hræðileg niðurstaða, ef það er engan veginn hægt að losna við svona grameðlur gengins tíma og fá eitthvað ferskt í staðinn. Það virðast bara koma fram uppfærð eintök af gömlu settunum sem tyggja gömlu slagorða lummurnar af engu minni áfergju en þau gerðu fyrir hálfum mannsaldri.

Er þetta virkilega tillag Mbl. til uppbyggingar Nýja Íslands, að gera Davíð Oddsson og Harald Johannessen að ritstjórum blaðsins ?

Svei því segi ég og auðvitað sagði ég blaðinu upp samstundis, þó ég komi til með að sakna vissra efnisþátta í því, en spurning er náttúrulega hvort þeir verði óbrenglaðir áfram, úr því að yfirstjórnin er orðin sú sem hún er.

Slæmur þótti Ólafur Thors afturgenginn, segir í þekktri vísu eftir Halldóru B. Björnsson, en það eru smámunir hjá því að sjá Davíð Oddsson aftur genginn fram á pólitíska sviðið og nú starfandi á Mogga og það sem ritstjóri.

Og ekki bætir það úr að nauðalíkur ættmaður gamla Mogga-Matta er líka sestur í stjórastól á blaðinu !

Það er sem sagt bert orðið og augljóst núna, að það hefur átt sér stað helblár flokkspólitískur samruni milli yfirstjórnar Moggans og hins fyrrgreinda sértrúar-safnaðar Sjálfstæðisflokksins og umskiptingurinn sem hefur orðið til við þessar innpólitísku samfarir er sjáanlega alfarið þess sinnis, að vilja halda af öllum kröftum í gamla Ísland. Sá blágotungur ætlar sér greinilega ekki að vera með í för, í því verkefni að byggja upp gagnsæja og gildisholla framtíð fyrir land og þjóð.

Ég hef satt best að segja enga trú á því að hinir nýju ritstjórar muni standa fyrir nokkru góðu í störfum sínum og tel reyndar að annar þeirra hafi þegar reynst þjóðinni hinn óþarfasti maður.

Ég get því hvorki óskað Davíð Oddssyni né Haraldi Johannessen gengis í þeim störfum sem þeir hafa tekið að sér við það fyrirbæri sem áður var oft kallað

 " blað allra landsmanna ", og vona bæði mín vegna og þjóðarinnar, að vera þeirra á ritstjórnarstólum hjá Morgunblaðinu verði sem allra, allra styst.