VG - Vinstri Glötun !

 

 

Það mun sannast í fyllingu tímans, að persónuleg framagirni Katrínar Jakobsdóttur verður dæmd sem drjúgt tillag í útfararsögu þess flokks sem hún hefur verið í forsvari fyrir, allt frá því að Skallagrímur andaðist í pólitískum skilningi, í þjónustu krata, árið 2011 !

 

VG skammstöfunin stendur nú líklegast einna helst fyrir Vinstri Glötun, þar sem flokkurinn hefur þverbeygt svo frá sínum helstu stefnumiðum í formannstíð Katrínar Jakobsdóttur að það má heita með ólíkindum !

 

Enginn hefði getað ímyndað sér að hún myndi halda á málum eins og hún hefur gert. Með athöfnum sínum og undirlægjuhætti gagnvart sameinuðu íhaldi þessa lands hefur hún unnið afgerandi eyðileggingarstarf á hugsjónum flokksins – og það aðeins í þágu eigin metnaðarhyggju !

 

Hún er að leiða og hefur verið að leiða það lið sem fylgir henni á þessari pólitísku helfarargöngu – fyrir björg. Það er þyngra en tárum taki fyrir marga vinstri menn að horfa upp á þau svik sem þar hafa verið höfð í frammi. En sumir eru nú hreint ekki eins og þeir ættu að vera. Þessvegna er nú heimurinn eins rotinn og hann er !

 

Lélegri flokksformaður en Katrín Jakobsdóttir er að minni hyggju, vandfundinn. Hún er jafnvel lakari en Bankasölu baróninn, sem þó hefur aldrei þótt sérlega frambærilegur sem foringi, og sennilega síst af eigin flokksmönnum. Hann hefur lafað vegna þess að aðrir vænlegri kostir virðast ekki hafa verið í boði. Þar má segja hið fornkveðna, nú er úlfshali einn á króki !

 

Það er að vísu ekki neinn stjórnmálaflokkur á Íslandi með sérlega boðlegan formann í dag, og allra síst í þjóðlegu tilliti, en það fer ekki á milli mála að Katrín í Vinstri Glötun er þar þó aumust allra. Mikið lifandis ósköp hefur manneskjan gert sig litla á vegferðinni síðustu árin !

 

Að ein manneskja skuli geta dregið - í persónulegum metnaði sínum heilan ( og þó vanheilan ) stjórnmálaflokk með sér í mótsetta átt við stefnumál sín og hugsjónir, er svo ömurleg staðreynd að engu tali tekur. Sú niðurstaða sýnir í raun á hvað veikum grunni stjórnmála-kerfið í landinu hvílir. Og líklega hefur alþingi aldrei verið skipað lakara liði en í dag !

 

Hjá Vinstri Glötun eru ekki lengur neinar forsvaranlegar lýðræðis forsendur fyrir hendi. Það er alveg ljóst. Ein manneskja hefur verið sett þar á stall og persónudýrkun virðist á vaxandi siglingu í flokknum, innan fámennrar, ómerkilegrar flokkselítu sem myndi skammast sín ef hún kynni það. En því er náttúrulega ekki að heilsa !

 

En það var í raun aldrei við miklu að búast af Katrínu Jakobsdóttur og allra síst eftir að hún var gerð að formanni flokksins. Til þess forustustarfs hefur hún nefnilega aldrei haft þá burði sem nauðsynlegir hljóta að vera !

 

Núverandi ríkisstjórn tók til starfa með undirstöðu úr sandi. þingkosningar þær sem á undan gengu voru svo lýðræðislega gallaðar að þurft hefði að endurtaka þær. Það hefði verið gert ef ærleg viðhorf hefðu ráðið för. Ríkisstjórnarflokkarnir höfnuðu þeirri leið og kusu þess í stað að leggjast fyrir í auknu spillingardíki kerfislega séð !

 

Þar hefst ríkisstjórnin nú við undir forsæti Katrínar Jakobsdóttur. Sú er nú upphefðin hennar og svei því öllu. Ekki er forustan beysin !

 

Enn sem fyrr verður allt Íslands óhamingju að vopni !

 

Hið hersetna hugarfar !

 

 

Fram um miðja síðustu öld voru Íslendingar líklega með réttu tiltölulega frjálsir í hugsun og yfirleitt mjög þjóðlegir í afstöðu sinni til allra umræðumála. Hér þótti því vaxandi þjóð á ferð á þeim tíma !

 

Ungmennafélagsandinn bjó enn í samfélagsgerðinni með sín hollu áhrif og Samvinnuhreyfingin jók líka á jákvæð félagsleg sjónarmið. Einnig voru margir með sterkar rætur í Verkalýðshreyfingunni og studdu baráttu hennar fyrir mannsæmandi lífskjörum. Allt félagshyggjufólk á þessum tíma hafði, ekki síst af þessum ástæðum, ríkan og þroskaðan skilning á þörfinni á auknu gildi mannfrelsis í víðsýnu samhengi innan samfélagsins !

 

En sem sagt, Íslendingar bjuggu þá enn að því frelsisdáða hugarfari sem var arfur frá sjálfstæðis-baráttunni um og eftir aldamótin 1900 og langþráðum fullveldis-sigrinum 1918. En fjöreggi okkar var samt ýmis hætta búin og svo hefur gengið alla daga síðan !

 

Fljótlega eftir 1930 fór að bera á því að Íslendingar tileinkuðu sér ýmsa ósiði í hugarfarslegum skilningi. Menn fóru að ánetjast allt of mikið erlendum stefnumálum sem gerðu óþjóðlegar kröfur til þeirra með ýmsum hætti. Hið þjóðlega viðhorf var dæmt þröngsýnt og hundaþúfulegt og þrýst var á til hægri og vinstri að við skoðuðum málin í víðara samhengi !

 

Sumir tileinkuðu sér andlega innspýtingu frá bandarískum kapítalisma, aðrir kommúnísk viðmið frá Sovét-Rússlandi og enn aðrir þýskan nazisma. Ekkert af þessu fól í sér heilbrigðan hugsjónagrundvöll fyrir þjóð sem var nýbúin að öðlast sitt fullveldi og var að finna sér stöðu í veröldinni !

 

En það vantaði ekki að allir þessir aðilar teldu sig hafa fundið hinn stóra sannleika og svo fóru þeir hamförum um samfélagið í boðun ætlaðra sanninda. En þeir leituðu langt yfir skammt. Besti sannleikurinn lá fyrir hendi hér innanlands þó þeir gerðu sér ekki grein fyrir því. Að hver maður þjónaði landi og þjóð á ærlegum, íslenskum forsendum !

 

Eftir 1950 – eða ætti ég kannski að segja 1949, var það fyrirbæri orðið hluti af mjög beiskum íslenskum veruleika, að fjölmargir menn gengu um með hersetið hugarfar. Þeir voru ekki lengur Íslendingar ungmenna-félagsandans. Þeir voru orðnir hugarfarslegir málaliðar erlendrar hernaðarhyggju !

 

Þjóðleg frelsishyggja var þeim ekki lengur neitt sem bjó í anda og æð. Þeir voru forritaðir erlendis frá fyrir lífstíð. Sjaldan hef ég fundið fyrir meiri mannspillingu en hjá slíkum aðilum. Sá sem týnir þjóð sinni og réttum rótum hefur glatað helftinni af því manngildi sem hefði átt að vera hans !

 

Þeir eru margir sem hafa þannig glatað heilbrigðum innviðum og sumir finna ekki einu sinni til þess. Þeir eru orðnir svo fjarhuga og slitnir frá andlegum verðmætum eigin ættsveitar, að þeir finna ekki til vöntunar sinnar á þeim genetísku frelsiseiginleikum sem eiga að vera mönnum í blóð bornir. Þeir hafa orðið innrætingu vesalmennskunnar að bráð !

 

Þrælsleg undirgefni hefur kæft þá og hugarfarið er þannig yfirtekið af andleysi aumingjans. Það er hersetið af illum öndum og menn í slíku ástandi eru orðnir af-íslenskaðir sérgæðingar, landvilltir þjóðleysingjar, vélræn viðrini !

 

Það er meira en himinn og haf á milli þeirra manna sem varðveita heilbrigð hugarfarsleg tengsl við land sitt og þjóð annarsvegar og þeirra sem hinsvegar ganga um í þoku gjörninga sem keyptir þrælar með hersetið hugarfar !

 

 

Um þríflokkslega flokksleysu !

 

 

 

Sumir stjórnmálaflokkar landsins virðast þannig úr garði gerðir, að þeir séu hreint ekki stofnaðir til að bera fram nokkra frambærilega stefnu varðandi íslensk þjóðmál. Það er sýnilega eitthvað allt annað sem ræður tilvist þeirra og allri framgöngu. Samfylkingin, Píratar og Viðreisn eru að mínu mati þannig flokkar !

 

Til hvers eru þeir, fyrir hvað standa þeir ? Eru þeir sannir varnaraðilar fyrir heilbrigðan þjóðarhag og ganga þeir fyrir einhverjum trúverðugum forsendum varðandi þjóðleg og söguleg menningargildi okkar Íslendinga ?

 

Ekki get ég fundið það á málflutningi þeirra og því sem ég vil kalla ábyrgðarlausu lýðskrumi þeirra og dæmalausum undirlægjuhætti þeirra gagnvart allri erlendri ásælni !

 

Mér sýnist sem umræddir flokkar séu fyrst og fremst það sem kalla mætti flokka innflytjenda. Þeir virðast hlaupa upp til handa og fóta þegar þeir telja að verja þurfi einhvern útlendan gervasoni og þá á að ausa peningum úr ríkissjóði til allra þarfa slíkra aðila. Það er stundum eins og litið sé svo á að ótakmarkaðir fjármunir séu til og með öllu þarflaust að gæta þar hófs !

 

Slíkur málflutningur dæmir sig sjálfkrafa. Hann er enganveginn boðlegur. Í þjóðlegum skilningi er hann fyrir neðan allar hellur. Íslensk mannréttindi eru líka nokkuð sem þarf að verja og ef við landsmenn sjálfir gerum það ekki gerir það enginn. Við þurfum ekki flokka hér á öðrum forsendum en þeim sem þjóna íslenskum þjóðarhagsmunum með heilbrigðum hætti.

Umræddir þrír flokkar eru að mínu áliti illa hæfir til að taka þátt í ríkisstjórn með ábyrgum hætti fyrir land og þjóð !

 

Hjörtu þessara flokka virðast ekki slá hérlendis. Kannski eru þau innsigluð til sláttar í Brussel eða öðrum sambærilegum valdapólum erlendis ?

Ég veit það ekki, en ég þykist hinsvegar vita að þau séu ekki þjóðfélagslega lifandi tákn hér innanlands og víst er að þjóðleg viðmið skora ekki hátt hjá þessum flokkum. Það þykir mér alveg augljóst mál !

 

Í mínum huga sýna umræddir flokkar aðeins afvegi lýðræðisins, enda finnst mér að þeir fylgi slíkum afvegum og bæti ekki lýðræðið á nokkurn hátt. Lýðskrum og fyrirlitlegur tækifærissinnabragur einkennir hinsvegar að mínu mati allt þeirra atferli. Þar er ekkert sem getur gert kröfu til virðingar á eðlilegum og frambærilegum forsendum !

 

Íslensk þjóð væri, að minni hyggju, sannarlega betur komin án þessara villuráfandi vanhyggjuflokka !

 

 

Glansmyndaserían um landnám Íslands !

 

Það hafa aldrei legið fyrir öruggar og haldbærar upplýsingar um landnám Íslands og þaðan af síður greinargóðar upplýsingar um landnámsmennina sjálfa, hverskonar menn þeir voru og hvernig þeir héldu á málum !

 

Að mestu leyti höfum við orðið að leggja trúnað á þær fáu heimildir sem til eru, þó við höfum engar áreiðanlegar forsendur fyrir réttmæti þeirra. En lengstum hafa menn viljað treysta því að þar væri rétt frá málum greint !

 

En hönd valdsins hefur löngum verið nærri þegar saga hefur verið rituð og mat lagt á hvað eigi að segja og hvað megi segja. Sumir vilja meina að Ari fróði hafi nú ekki verið alveg frjáls að því hvernig hann ritaði um landnámið og kannski væri sú frásögn merkilegust sem þar fékk ekki að vera með. Ritskoðun af hálfu valdamanna hefur tíðkast frá fyrstu tíð !

 

Vegna heftingar á ritfrelsi telja því sumir að Ari hafi sagt að menn skuli hafa það sem sannara reynist, í þeirri von að menn yrðu einhverntíma frjálsari að því að rita um landnámið en hann var. Við getum til dæmis gefið okkur að Kolskeggur Ýrberason hefði sagt söguna með allt öðrum hætti, ef hann hefði fengið færi til þess, en það var þaggað niður í honum !

 

Ég hef trú á því að keltneskt landnám hafi verið hér til staðar í miklu meiri mæli en almennt er talið. Og það landnám hefur trúlega byggst á samstarfi og sátt í kristnum anda, enda hefur fólk flúið hingað til þess að fá að vera í friði fyrir ofbeldismönnum og ræningjum, en slíkir hafa líklega þegar verið búnir að eyðileggja fyrri heimkynni þess. Meðan ,,útrásarvíkingar” voru ekki á landinu, átti öllum að geta liðið hér vel á jöfnum forsendum !

 

En svo komu hinir norrænu yfirgangsmenn hingað, sennilega aðallega eftir ósigurinn í Hafursfirði, lögðu undir sig hinar friðsælu byggðir Kelta hér, hertóku allan búsmala, drápu þá sem ekki létu kúgast og gerðu hina að þrælum. Og það mátti ekki greina frá þeim hervirkjum sem gerð voru !

 

Jónas Hallgrímsson lýsir aðstæðum áreiðanlega á öfugan hátt í kvæði sínu um Ísland farsælda Frón. Þar er allt látið vera í gullnum ljóma frelsis og manndáða. En sú mynd sem túlkuð er þar er ekkert nema glansmynd og draumsýn skálds í uppheimum óraunveruleikans !

 

Þegar átti að skrá sögu landnámsins, vildu afkomendur ræningjanna ekki að glæpir forfeðranna væru opinberaðir. Hér átti allt að hafa verið ónumið land og frelsi ríkt frá fjöruborði upp til fjalla. Þannig skyldi sögunni verða lýst fyrir komandi kynslóðum !

 

Og allt sem var valdstéttinni og höfðingjunum til vansa, og það var reyndar nokkuð margt, var þannig þaggað niður og ekki minnst á dráp og gripdeildir hins ,,norræna landnáms”. Þeirri ,,hreinsun” fylgdi að keltnesk saga var þurrkuð út eins og hún hefði aldrei verið til !”

 

Allir helstu atburðir í sögu okkar virðast þannig hafa verið byggðir á lygi og ranghugmyndum, þar sem hver kynslóðin af annarri hefur gleypt við glansmyndinni um ,,feðranna frægð !” Þjóðin hefur þannig verið svikin um sögu sína allt fram á þennan dag !

 

Og enn er jafnvel reynt að segja sögu nýliðinna áratuga á annan veg en hún gerðist, ekki síst af hálfu þeirra sem íklæddust hersetnu hugarfari um miðja síðustu öld og hafa ekki losnað frá því hugarfari enn og verða seint !

 

Gráðum prýddir fræðingar eru keyptir til þess enn í dag að sleikja upp lík dauðra drullusokka í því skyni að búa til glansmynd af skítugum ferli þeirra. Það er og hefur alla tíð verið ógeðslegt athæfi !

 

Það er full ástæða - nú sem fyrr, til að vera á verði fyrir öllum slíkum tilraunum siðlausrar framsetningar, sem ávallt er hugsuð á keyptum nótum - til þess eins og sér í lagi - að skrumskæla sannleikann !

 

 

 

Svarti víkingurinn – þrælahaldari Íslands og arftakar hans nú á tímum !

 

 

 

 

Í mjög svo athyglisverðri bók sinni “ Leitin að svarta víkingnum” dregur Bergsveinn Birgisson saman mjög athyglisverða sögu og styður hana með fjölbreytilegum hætti. Það er mikil upplifun fólgin í því að lesa þessa bók hans og hafi hann þökk fyrir ómælt framtak sitt við samningu hennar !

 

Hygg ég að saga þessi geti orðið sterkur grunnur að sögurannsóknum sem beinast kunna í sömu átt á komandi árum, óháðar þeim takmörkunum sem áður hafa gilt !

 

Raunar finnst mér að höfundur hafi með þessari bók sinni opnað mjög athyglisverða sýn á það líf sem lifað var á Íslandi á fyrstu áratugunum eftir landnámið !

 

Og ef til vill er sú sýn öllu nær sannleikanum en sú fegraða túlkun sögunnar sem hingað til hefur verið látin ráða ?

 

Í þessu riti Bergsveins virðist mér undirstrikuð miklu stærri og magnaðri þýðing þrælahalds á Íslandi en áður hefur verið talin rétt og bent er á stór-efnahagslega nauðsyn þessa þrælahalds fyrir hina valdagráðugu höfðingja landnámstímans !

 

Veiðistöðin Ísland gekk fyrir þrælahaldi þá eins og hún er farin að gera aftur á okkar tímum !

 

Geirmundur heljarskinn virðist samkvæmt því hafa verið réttnefndur þrælahöfðingi landsins. Athafnir hans hafa steypt lífshamingju fjölda fólks í glötun og allt framtak hans hefur sýnilega miðað að því að auka stöðugt fjárheimtur sínar á kostnað annarra !

 

Hundruðir hertekinna manna og kvenna urðu að þræla undir veldi hans. Allt það fólk varð að lifa við stöðuga áþján og kvöl uns dauðinn sótti það heim. Ógeðslegheitin við ráðslag þrælahaldarans eru yfirþyrmandi !

 

Það sem höfundur bókarinnar segir um Hjörleif Hróðmarsson er réttmæt ádeila á þann mann, að mínu áliti, en á þó ekki síður við um svarta víkinginn sjálfan og í miklu stærri mæli !

 

Geirmundur heljarskinn hefur verið mun verri og hættulegri maður en venjulegir víkingar, því hið fjármálalega vald sem hann hafði var svo ógnvænlegt í alla staði. Því virðist líka hafa verið beitt af mikilli hörku og fullkomnu miskunnarleysi ekki síður en í Wall Street á vorum tímum !

 

Títtnefndur göfugleiki þessa þrælahaldara virðist þannig eingöngu byggður á aristókratískum ættarveldis viðmiðum samtímans sem voru skiljanlega kolröng og vægast sagt ómanneskjuleg. Slík ,,göfgi” er auðvitað einskis virði þegar eðlileg mannréttarleg sjónarmið eru lögð til grundvallar. Kóngar hafa aldrei flutt neina blessun að landi okkar !

 

Maðurinn Geirmundur heljarskinn er þannig ógeðfelldur í hæsta máta, og séu kenningar Bergsveins Birgissonar réttar um feril hans og athafnir, er fátt við hann að virða.

 

Best hefði verið, allra hluta vegna, að hann hefði aldrei til Íslands komið !

 

Nú á tímum er margt að varast og full þörf á að verja hinn almenna mannrétt eins og löngum áður. Þar er fjármálavaldið sem fyrr einna hættulegast. Nú er til dæmis samansafnað fjármagn í eigu almennings í landinu notað í stórum stíl gegn almannahagsmunum.

 

Þar má sannarlega segja að andi Geirmundar heljarskinns og hans nóta svífi yfir vötnunum í siðblindu arðráni og kúgun eins og fyrr á dögum !

 

Helst eru sambærileg við þennan ógeðfellda svarta víking landnámstímans, þau heljarskinn nútímans, sem fá að beita sér ómælt í gegnum siðlaust kvótakerfi, og hliðstæða löghelgaða forréttindastöðu, fyrir atbeina pólitískrar mismununar gjörspillts valdakerfis óþjóðlegra flokka !

 

Þau svörtu heljarskinn fleyta þannig rjómann ofan af öllu í íslensku samfélagi og standa hér öllum heilbrigðum gildum fyrir þrifum, enda eru þau fullkomlega andstæð íslenskum frelsisanda !

 

Hvað lengi skal þeim líðast að níðast á öllu því sem gott er og rétt ?