,,Dýr myndi Hafliði allur !“

 

 

 

 

 

Margt er bruðlið hjá Ríkinu og líklega að flestra mati, og kannski sérstaklega í kringum þau embætti sem ætti bara að leggja niður. Það er margt gert í nafni íslensku þjóðarinnar, sérstaklega í seinni tíð, sem er óíslenskt og óekta frá þjóðlegu sjónarmiði, og til eru þeir sem telja sig jafnvel finna Davos-bragð af þessu og hinu !

 

En spyrja má ? Var það til dæmis einhver þjóðarnauðsyn að henda öllu út af forsetasetrinu vegna þess að nýr forseti hafði verið kosinn ? Endurnýja hluti þar í hólf og gólf ? Og fá svo reikning á þjóðina yfir 120.508.269 kr. fyrir vikið. Þar af fyrir innréttingar og uppsetningu þeirra 45.473.718 kr ? Heimild var sögð gefin fyrir 86 milljónum, en það endaði í 120,5 milljónum. Var virkilega allt þarna á setrinu orðið svona hræðilega slitið og illa farið og þjóðinni til skammar - eða var nýjungagirnin svona mikil ?

 

Það vita það allir sem vilja hugsa raunhæft, að við höfum ekkert með þetta forsetaembætti að gera. Það er lafhægt að koma málum fyrir í litlu stjórnkerfi eins og okkar, án þess að vera með einhverja sérstaka toppfígúru þar. Við eigum ekki að elta snobb, hégóma og orðuveitingasiði erlendis frá og áttum aldrei að byrja á því. Það var líklega helst embættismannakerfið sem vildi fá kóngslega eftiröpun og krúsidúllur upphefðarsýkinnar inn í dæmið frá upphafi. Og það hefur alla tíð kostað sitt. Snobb er aldrei ódýrt !

 

Ég minnist þess að í vasabók sem afi minn lét eftir sig, hafði hann skrifað ,,Ekkert sem er óþarft er ódýrt !“ Það var hans niðurstaða og enn er hún í fullu gildi þegar dómgreind er höfð með í slíku mati. Meðan alls staðar vantar fjármuni til brýnna verkefna er peningum skóflað í gyllingar og gælumál innan kerfisins, og svo fá trúlega einhverjir orður fyrir allt baslið í kringum óþarfann. Það er hinsvegar öllum til vansa sem að slíku koma !

 

Af hverju þurfum við Íslendingar alltaf að vera að elta alls konar vitleysur frá útlöndum ? Það er sannarlega full þörf á því að spyrja þess. Dómgreind okkar ætti ekki að þurfa að vera frosin þó að við séum Íslendingar. Hversvegna förum við svo illa með ávexti erfiðis okkar og framtaks og raun ber vitni ? Af hverju gerum við ekki samfélag okkar betra með samhjálp og félagshyggju í stað þess að sundra allri samstöðu með græðgi og spillingu. Vegna hvers fær þjóðarheildin ekki að njóta áunninna gæða betur en raun ber vitni ?

 

Getum við ómögulega þroskað með okkur sjálfstæða hugsun og farið okkar eigin leiðir, í samræmi við þá skynsemi sem Skaparinn gaf okkur ? Eða gaf hann okkur kannski enga skynsemi eða höfum við kannski glatað henni ? Það mætti stundum halda það !!!

Samfélög byggi sitt á ábyrgð og réttlæti !

 

 

 

Sú var tíðin og reyndar er ekki langt síðan svo var, að enginn á Vesturlöndum virtist geta trúað því að Bandaríkjamenn gætu orðið sekir um stríðsglæpi. Ekki Bretar heldur eða Frakkar. Þetta voru auðvitað taldir svo miklir ,,fair play“ aðilar að menn trúðu því að þeir kæmu alltaf fram af drengskap. En nú vita allir nema þá staurblindir stoðleysingjar, að þar var bara um að ræða goðsagnarkennda gyllingu en ekki neinn veruleika !

 

Víetnamstríðið sannaði, svo ekki varð um villst, að Bandaríkjamenn gátu framið stríðsglæpi ekkert síður en aðrir menn. My Lai fjöldamorðin gleymast ekki og William Calley var sannarlega ekki eini Ameríkaninn sem framdi glæpi í Vietnam. Og síðan þá er hægt að rekja svipaða slóð sömu aðila land úr landi, í Afghanistan, Panama, Írak, Lybíu og víðar !

 

Bretar hafa víða stundað sitthvað annað en fair play og óhæfuverk Frakka í Vietnam, Alsír og víðar sýna því miður líka að engin þjóð virðist hafin yfir það að fremja stríðsglæpi. Það hefur hinsvegar flest af slíku tagi verið þaggað niður lengst af, þegar vestræn ríki hafa verið sökuð um slíkt og svo virðist enn !

 

Þegar fjöldamorðin í Dasht el Leili í Afghanistan áttu sér stað, man ég ekki til þess að neinn hafi minnst á þau í íslenskum fjölmiðlum nema ég. Ég skrifaði grein um þann atburð, en það virtist ekki vekja neinn til umhugsunar og enginn sagði orð. Umræða um slíkt var ekki í boði. Það mátti náttúrulega ekki saka ,,góðu gæjana,“ sem alltaf voru að bjarga heiminum frá þeim vondu, um fjöldamorð !

 

En staðreyndin er nú samt sú, að menn af öllum þjóðernum geta framið stríðsglæpi og gera það, hvort sem það eru Banda-ríkjamenn, Bretar, Ísraelsmenn eða aðrir. Mannlegt eðli getur alls staðar verið á röngu róli og brotið gegn öllu því sem rétt er, og það þarf ekki Rússa til að slík dæmi gangi upp. Margir telja meira að segja, að ef allir ríkisglæpir bandaríska stjórn-kerfisins yrðu lagðir með öllum sínum þunga ofan á Washingtonborg, myndi borgin sú sökkva langleiðina til þess staðar sem virðist hafa verið þjónað þar mest hin síðari ár !

 

En þó maður hafi ekki háar hugmyndir um siðgæði valdamanna, virðist samt alltaf hægt að koma manni á óvart með því hvað menn geta lagst lágt. Og það, að maður sem á að teljast ábyrgur, skuli láta sér koma til hugar að byggja einhverja sólskins paradís á jafn blóðugum hörmungastað og Gaza, sýnir hvað sumir eru gjörsamlega ónæmir fyrir þjáningum annarra !

 

Kannski það séu víða til ráðamenn sem væru til í að koma upp skemmtistað í Auschwitz, því ljóst virðist vera að sumir slíkir séu ekki mjög meðvitaðir um það sem þar gerðist eða hirði mikið um það. En við þurfum að læra af liðinni tíð, svo glæpir fortíðar endurtaki sig ekki. Og hver valdamaður sem skeytir ekki um eða óvirðir fórnarlömb slíkra glæpa er ekki að heiðra eigin þjóð með slíku framferði !

 

Við lifum augljóslega á mjög siðferðilega rangsnúnum tímum. Fjöldi fólks virðist aðhyllast ranga hluti sem rétta og telur frelsi sitt byggjast á því að slíkt sé leyfilegt og eigi að vera það. En mannlegt samfélag án siðferðilegra gilda fær ekki staðist. Mannkynið hefur sveigt af leið, það stefnir í ógöngur, ekki síst með siðferðileg og réttlætisbundin grund-vallarmál og eðlilega siðferðilega hugsun.

Full þörf er að endurstilla þau viðmið með uppbyggingu í huga en ekki niðurrif !

 

Sú afstaða sem lýsir sér í öfgafrelsi virðist einkum eiga við um fólk í yngri aldursflokkum, en það fer nú bráðum að taka við sem ráðandi kynslóð og gerir það vonandi með þeirri ábyrgð sem því ætti að fylgja. „Veldur hver á heldur“ segir máltækið, en megi komandi kynslóð samt farnast betur en hún virðist bjóða upp á !

 

Þess má svo geta hér að lokum, að George Washington, maðurinn sem fyrrnefnd höfuð-borg Bandaríkjanna heitir eftir, ritaði eitt sinn eftirfarandi orð, af mikilli sannfæringu : ,,Þegar mannkynið er látið sjálfrátt, er það óhæft til þess að stjórna sér sjálft !“ Það þarf með öðrum orðum yfirstjórn og aga til að vel fari. Í okkar samtíma er sýnilegt að frelsiskröfur margra eru í raun orðnar gjörsamlega ábyrgðarlausar og sumir virðast beinlínis telja það ávinning að rústa samfélags-byggingunni !

 

Niðurrifsöfl eru til af mörgu tagi í heiminum, en þau brjóta bara niður, þau byggja ekkert upp. Við skulum ekki gleyma því að það er engum í hag að við brjótum undan okkur þá undirstöðu sem við stöndum á. Sáttmáli um samfélag á grundvelli hinna gömlu, góðu gilda var - er og verður - slík undirstaða !

Nokkrar pælingar um stöðu mála !

 

 

 

Ekki vil ég taka undir það með Benjamin Netanayhu, að Donald Trump sé mesti vinur Ísraels sem verið hafi í Hvíta húsinu, en það kann að vera að Trump sé prívat og persónulega mesti vinur Netanayhus sem þar hefur verið. Sumir hafa nefnilega þá skoðun að mesta ógæfa Ísraelsmanna í þessum átökum sem staðið hafa yfir, sé einmitt sú staðreynd að þeir búi við forustu manns af því tagi sem Netanayhu er. Hann er að margra mati mjög óheppilegur leiðtogi fyrir sína þjóð, enda er ólíklegt að hann fái góð eftirmæli í Sögunni sem slíkur !

 

En það þarf ekki að koma neinum á óvart að vel fari á með Trump og Netanayhu. Sumir myndu hiklaust halda því fram að þeir væru að miklu leyti andlega skyldir. En leiðtogar af því tagi sem þeir eru, bjóða bara upp á kjaftshögg fyrir heiminn. Trump er samt líklega í eðli sínu meiri land-vinningamaður en Netanayhu. Hann vill taka Grænland af Græn-lendingum og Dönum, Kanada af kanadískum yfirvöldum og gera Gaza að einhverri sólskinsparadís, líklega fyrir auðuga gesti frá Ameríku hinni miklu !

 

Allt þetta vill hann gera algjörlega í trássi við og á skjön við vilja viðkomandi íbúa og  viðkomandi þjóða. Á því sést að sjálfsákvörðunarréttur þjóða er eitthvað sem Trump virðist ekki vita hvað er. Kannski þarf að fara aftur til Franklins Roosevelts til að finna bandarískan forseta sem var með það hugtak á hreinu. Það er líka allrar athygli vert, að heyra hvernig Trump talar niður til nágranna sinna norðan við landamærin og hvernig hann óvirðir þá nánast í hverju orði !

 

Hann virðist halda því fram, að Kanadamenn séu að miklu leyti á framfæri Bandaríkjanna. Þeir ættu bara að gerast 51. ríkið í ríkjabandalagskássu stjörnufánans og mættu þessvegna telja það óverðskuldaðan heiður og hvalreka fyrir sig. Ekki er kurteisinni fyrir að fara í málflutningi Trumps frekar en fyrri daginn. Hann telur sig greinilega sitja á svo háum tróni, að hann geti talað niður til allra annarra, enda gerir hann það ósleitilega !

 

Kanada er að vísu með ósköp rislítinn leiðtoga nú sem stendur, en það er aumt ríki sem sættir sig átölulaust við óvirðingartal af þessu óvinsæla Trump tagi. Og þó að nýr leiðtogi eigi að koma fram í Kanada senn hvað líður, eru takmarkaðar líkur á því að hann verði þar öðrum skárri. Þar virðast bara koma fram einhverjir bergmálsleiðtogar !

 

Burðir til öflugrar forustu í Kanada eru því tæpast til staðar. Bretar hafa svo lengi legið flatir fyrir öllu sem frá Hvíta húsinu hefur komið, að það virðist löngu orðið viðurkennt stöðulögmál, og það sama virðist einnig samgróið þeirra stjórnarfars-afkomendum ríkislega séð, í löndum eins og Ástralíu, Nýja Sjálandi og Kanada !

 

Raunar hafa öll þessi ríki lengi verið miklu frekar undirgefin Bandaríkjunum en því ríki sem í eina tíð vildi láta kalla sig Stóra-Bretland, en það heiti virkar  ekki sannfærandi nú á dögum. Ríkisnöfnin Great Britain og Gross Deutschland voru í raun og veru einnar ættar, þó valdapólitík fyrri ára hafi smám saman skapað þar vík milli vina !

 

Vilhjálmur II. Þýskalands-keisari var barnabarn Viktoríu stórdrottningar Bretlands, sem var þar að auki yfirlýst keisaraynja Indlands. Sú veldisnafnbót var tekin upp við botnlausan Bretahroka 19. aldarinnar !

 

20. janúar 2029, verður að öllum líkindum mikill fagnaðardagur fyrir heimsbyggðina. Þá ætti valdatími Donalds Trump endanlega að vera að baki. Ósagt skal látið hvort Ameríka verði þá orðin mikil aftur, eins og hann hefur svo títt talað um að verði forgangsmál hans á kjörtímabilinu, en það mun vafalaust koma fram og sýna sig er stundir líða. Og það vita það flestir að tíminn er býsna fljótur að líða !

 

En hitt er orðið nokkuð ljóst, að á þessum fjórum árum sem framundan eru, mun Trump sennilega fjandskapast með einum eða öðrum hætti við flest ríki þessa heims, í gegnum það taumlausa taktleysi sem virðist vera honum svo eiginlegt, og það kann varla góðri lukku að stýra fyrir afganginn af heiminum og sjálfan heimsfriðinn !

 

En ef slík framkoma telst orðin viðurkennd leið til stórra sigra, er heimurinn líklega orðinn enn verri en ég hélt að hann væri, og hef ég þó líklega aldrei þótt sérlega bjartsýnn á framtíðarhorfur þessarar veraldar !

,,Á allur heimurinn bara að vera til þjónustu fyrir ætlaða öryggishagsmuni Bandaríkjanna“ ?

 

 

 

Það er ekki til sú þúfa í þessum heimi, sem ekki væri hægt að krefjast af hálfu Bandaríkjanna – vegna öryggishagsmuna bandaríska stórveldisins. Hrokinn er orðinn svo mikill í stjórnkerfinu þar vestra að flestum er farið að ofbjóða og ímynd bandaríska ríkisins er að taka breytingum í huga margra. Og þegar svo er komið, að ríki er að nálgast hástig alls hroka í samskiptum sínum við umheiminn, fer líklega að styttast í ákveðin endalok !

 

Eitt af því sem átti ríkan þátt í uppreisn nýlendnanna í Ameríku gegn ofríki Breta og þeirra yfirvalds, var að mönnum fannst ráðist gegn lögmætum eignarrétti þeirra. Skattheimtan væri orðin óbærileg. Frelsi þeirra væri ógnað. Verðandi þegnar hins nýja ríkis voru einkum og sér í lagi að passa upp á buddurnar sínar, eins og þeir hafa alltaf gert, af meiri ákefð en flestir aðrir !

 

Einkum virtust fulltrúar New York mjög miklir talsmenn fjárhagslegra eigin-hagsmuna, og kannski voru þeir alltaf nokkuð varhugaverðir í afstöðu sinni til heildarhagsmuna hins verðandi ríkis, og þar af leiðandi ekki beint traustvekjandi í augum annarra fulltrúa. En þar var auðvaldið líka strax í byrjun frekast til staðar og hélt fastast um það sem það taldi sitt og einnig umfram það !

 

Við núverandi aðstæður eru miklar líkur á því að stefna Trumps geti leitt til þess að Bandaríkin flækist í allskonar deilur við önnur ríki, sem erfitt getur verið að sjá fyrir endann á. Þegar svo er komið, að öryggishagsmunir ríkisins eru sagðir krefjast þess að eignarréttur annarra verði að víkja, þá er virkilega vá fyrir dyrum – og getur líklega orðið það hjá flestum málsaðilum í komandi samskiptum við Bandaríki Norður Ameríku !

 

Þá virðist staðan stefna í það að ævagömul réttindi einstaklinga sem ríkja verði fótum troðin og yfirgangurinn einn í boði. Það kann að verða til þess að trúin á meint forustuhlutverk Bandaríkjanna í lýðræðislegum skilningi fjari hratt út meðal annarra ríkja og viðhorfið til þeirra muni breytast í meira lagi. Að hefja bandaríska endurreisn til mikilleika með því að slá vinaríki sín utan undir og arðræna þau, er í hæsta máta vafasöm aðferð til slíks ávinnings. Það ætti ekki að vera erfitt mál að skilja það !

 

Það gæti jafnvel átt sér stað að samskipti kólnuðu verulega við ríki sem hafa lengi verið talin allt að því 100% undirlægjuríki Bandaríkjanna og þarf þá ekki að fara langt. Hugarfar Trumps, varðandi stefnu hans til að ávinna glæstari framtíð fyrir land sitt, er svo frekt og ágengt að það hálfa væri nóg. Ef heimurinn væri hænsnahús, væru Bandaríkin minkurinn þar inni, sem dræpi og dreifði þar blóði um allt, með grimmdarfullum yfirgangi rándýrsins sem viðurkennir engan annan rétt en sinn eigin !

 

Það virðist sem svo, að Donald Trump ætli að gera Ameríku mikla aftur sem minkur meingerða gegn öðrum þjóðum ? Ef svo er, mun hann trúlegast finna sig í því vandaverki að þurfa að þræða einstigi sem engum er fært. Og af hverju skyldi Ameríka hafa glatað þeim mikilleika sem hann segist sakna ? Stjórnvöld Bandaríkjanna finna skýringuna á því með því einu að líta í eigin barm !

 

 

,,Einleikur á Eldhússborðsflokk“ ?

 

 

 

 

 

Það fór eins og margir óttuðust, að Inga Sæland færi fram úr sér við að verða ráðherra og sú útkoma lét því miður ekki á sér standa. Það er ekki nóg að búa til flokk við eldhúsborðið, það verður að gera það með þeim hætti að það standist lög. Skattpeningar almennings virðast helst hafa streymt frá Ríkinu til Flokks fólksins, án nokkurrar aðgæslu. Slíkt er enganveginn ásættanlegt !

 

Og þá er það spurningin: Í hvað fóru þessir peningar ? Varla til að kaupa einhvern óþarfa og fleira fínt ? Það verður að vera hægt að sýna fram á fjárreiður félagasamtaka og/eða flokka með skýrum hætti, þegar nærst er á almennings-pyngjunni. Þar eiga engin undanbrögð að líðast. Sérstakur talsmaður almanna-hagsmuna, varnaraðili fólksins í landinu, verður að sýna betri framkomu en þetta ! Hvar er eiginlega ábyrgðin í þessu dæmi gagnvart sameiginlegum sjóði landsmanna ?

 

Flokkur fólksins virðist helst hafa hlaupið inn í nýmyndaða ríkisstjórn með allt niður um sig. Hvernig er með þetta lið þar á bæ, er enginn að hugsa ? Það er ekki nóg að vinna sigur, það er miklu meira mál að vera manneskjur til að standa undir sigrinum. Tommi var settur út, að sögn, vegna þess að hann hefði sofið of mikið. En það virðist sem forustulið Eldhússborðsflokksins hennar Ingu sé meira og minna allt sofandi !

 

Þessi ríkisstjórn er sannarlega ekki líkleg til stórra afreka. Það virðast þegar komnir brestir í nýsmíðaðan grunninn og fjölda manns ofbýður sú staða í fjármálum flokksins sem nú liggur fyrir ; flokksins sem átti að standa svo nálægt fólkinu og vera málsvari lífskjara þess og velferðar. Það er nöturleg niðurstaða fyrir ,,fólk fólksins“ að hafa orðið sér úti um ráðherrastóla á forsendum sem virðast ekki halda vatni. Stundar formaður flokksins bara einleik eins og henni þóknast ? Ef svo er, þá eru það vinnubrögð sem geta alls ekki gengið !

 

Við Íslendingar þurfum að gera kerfið okkar skilvirkara og ærlegra. Það þarf að hreinsa þar til og losna við margskonar óværu sem hefur fengið að búa um sig allt of lengi. Við verðum að geta átt þjóðkjörna fulltrúa á þingi sem standa undir nafni og ábyrgð sem slíkir. En það virðist vanta mikið á slíkt og það skaðar okkur öll sem tilheyrum þessu samfélagi !

 

,,Hvað höfðingjarnir hafast að, hinir meina sér leyfist það“ stendur á vísum stað og það er sannmæli. Þegar fordæmið er slæmt, kemur margt annað sem er verra á eftir. Það vilja þá margir bæta gráu ofan á svart. Við sem erum þegnar íslensks samfélags, þurfum að fá að upplifa það að sjá hin góðu fordæmi, sjá þau í virku formi og sjá þau skila af sér góðum ávöxtum !

 

En á því virðist óneitanlega hafa verið mikill misbrestur. Öll mistök kerfisins bitna á borgurum landsins. Við þurfum öll að bera ábyrgð gagnvart okkar samfélagi. Flokkur fólksins þarf í því sambandi að kynna sig þannig í orði og verki, vegna yfirlýstrar stefnu sinnar – og það með ólíkt meiri ábyrgðarkennd – en hinir flokkarnir !

 

Hverju er þjónustan eiginlega helguð ?

 

 

 

Mér verður stundum hugsað til þess, að það hljóti að vera býsna pínleg staða fyrir starfsmenn á held ég flestöllum vestrænum fréttastofum að vera stöðugt, trúlega samkvæmt fyrirmælum, að halda fram hlutum sem eru gjörsamlega úr öllum takti við veruleikann og byggjast líklega annaðhvort á vísvitandi lygum eða algerlega óraunhæfri óskhyggju. En kannski eru svo margir orðnir heilaþvegnir og hjartadeyfðir fyrir sannleiksorðum, að þeim er ef til vill sama þó vinnan þeirra gangi út á það að stórum hluta að fara með ósannindi alla daga !

 

Sú var tíðin að ég áleit að Ríkisútvarpið væri þokkalegt fjölmiðlunartæki, þjóðlegt og gott sem slíkt. En það er reyndar nokkuð langt síðan. Allar götur frá þeim árum hefur RÚV verið að lækka í áliti hjá mér sem virðingarverður fjölmiðill og nú er svo komið að ég held að það komist ekki neðar. Það situr á botni alls þess, í mínum huga, sem engin leið er að bera virðingu fyrir !

 

Þvílíkur ósigur fyrir íslenska þjóðarsæmd ! Útvarp íslensku þjóðarinnar virðist bara orðið að ómerkilegri endurvarpsstöð fyrir Nató, ESB, loftslagsmafíuna og eiginlega alls konar óþjóðlegar klíkur sem vaða hér uppi. Engar hlutlausar og frambærilegar  fréttaskýringar virðast  í neinu boðnar fram. Efstaleitisútvarpið virðist orðið fastur samastaður einhvers pólitísks sértrúarsafnaðar sem stjórnar sér sjálfur !

 

Fréttir um stríðsátök erlendis eru nú teknar beint frá öðrum stríðsaðilanum eins og ekkert sé athugavert við slíkan frétta-flutning. Upplýsingar um Rússa og athafnir þeirra í Úkraínu koma beint frá Selenski-stjórninni. Fréttamaður frá RÚV virðist látinn vera til taks allar stundir hjá Nató og ESB í Brussel og þylja í þaula allt sem honum er skipað að segja. Hverskonar fréttamennska er þar í gangi ? Einhliða áróður og ekkert annað !

 

Það er mikið talað um sparnað í ríkis-rekstri um þessar mundir. Fólk er beðið um tillögur í þá átt, af nýjum stjórnvöldum. Mér finnst eitt mál alveg tilvalið í þeim efnum. Eftir 5 ár verður Ríkisútvarpið 100 ára. Ég vil gera það að tillögu minni að það verði haldið upp á afmælið með því að leggja stofnunina niður.Loka bara búllunni fyrir fullt og allt. Best væri að fara að hreinsa þar til sem fyrst, svo það verði klárt að hægt verði að skella þar endanlega hurð í lás árið 2030 !

 

RÚV er að minni hyggju löngu orðið að úrkynjuðu fyrirbæri sem þjónar ekki lengur eigin þjóð að nokkru gagni, hvorki sönnum og eðlilegum íslenskum menningararfi né sjálfstæðri og þjóðlegri íslenskri fram-tíðarsýn. Og sannarlega hefur þar illa verið vikið út af þeim vegi sem þessari stofnun var markaður í upphafi !

 

Ég veit ekki hverju eða hverjum þjónustan þar er helguð, en mér dettur helst í hug að þar sé frekast hugað að einhverjum allt öðrum aðilum en ætti að vera, kannski einhverjum sem best væri fyrir Íslendinga að þekkja sem minnst. Ég get ekki annað sagt en að ég skammast mín fyrir það sem þjóðlegur Íslendingur, hvernig búið er að fara með útvarpið okkar, sem eitt sinn var talið býsna gott og var það líklega að mörgu leyti !

 

En síðan eru liðin mörg ár og það góða virðist hafa horfið úr dagskrárliðum og öllu efni að mestu leyti. Einhverskonar sálufélag um skítlegt eðli og innanbúðar klíkuskap sýnist svo hafa yfirtekið allt heila klabbið í framhaldinu. Það er virki-lega ömurlegt að horfa upp á afturförina í þessum efnum. ,,Sá er löngum endir á Íslendingasögum“ var víst einu sinni sagt, en það þarf samt ekki að þýða, að allt þurfi alltaf að fara til andskotans í þessu landi !

 

Það er nefnilega hægt að hætta slíkum vitleysisgangi, það er hægt að stöðva sóun þjóðlegra fjármuna í fyrirbæri eins og RÚV, sem ekki er - að mínu mati - að skila sér til góðs. Útvarpið virðist vera orðið að ríki í ríkinu sem stjórnað er erlendis frá. Betra er ekkert útvarp en útvarp sem hegðar sér með þeim hætti sem mér finnst RÚV gera og hafa gert mörg undanfarin ár!

 

Það framferði hefur, að minni hyggju, lengi verið íslenskri þjóð til skammar – og þá er vægt til orða tekið. Löngu er tímabært að mál séu hafin upp úr þeim fjarstýrða öldudal ómerkilegheitanna sem þar hefur viðgengist og hugað heilshugar að einhverju virðingarverðu, þjóðlegu og sjálfstæðu framtaki þess í stað !

 

Orðheimtu aðferðin !

 

 

Nú er Trump sestur í hásætið og hann virðist ætla að byrja á því að herja á vinaríki Bandaríkjanna. Það er líklega rétt ráðið af honum því þau liggja yfirleitt flöt þegar Hvíta húsið talar. Margt ætlar Trump að gera. Mexíkóflói á nú að heita Ameríkuflói og ætli Grænland, stærsta eyja heims, fái ekki í framhaldinu heitð Trumpland eða Donaldsey ?

 

Orðheimtu aðferðin er kunn í pólitíkinni. Sú var tíðin að tveir vestrænir seppa-lingar voru eins og vax í höndunum á illskeyttum valdamanni sem kunni þá aðferð til hlítar. Þeir bráðnuðu báðir niður í Munchen forðum fyrir ágengri orðheimtunni og það var upphafið að tugmilljóna manndrápum næstu sjö árin eða svo !

 

Orð eru sögð til alls fyrst, en orð sem fela í sér yfirgang, heimtufrekju, einsýni og ruddahátt gagnvart öðrum, innifela ekki í sér lausnir. Og hótun um beitingu her-valds ef orðheimtan dugir ekki, er engu heiðvirðu fólki í þessum heimi okkar kærkomin eða kallar á virðingu !

 

Tillitsleysi gagnvart rétti annarra hefur aldrei talist til dyggða. ,,Hvað skyldi ég komast langt ?“ virðist anda út frá orðaleppum hins nýkrýnda keisara ameríska ofur-veldisins. Ef gullin ár bíða þess ríkis næstu fjögur árin, eins og Trump fullyrðir, er jafnframt fullvíst að þau ár verða einhverjum öðrum ekki góð. Bandaríkin er löngu komin upp á það að taka af öðrum !

 

Hákarlinn hefur löngum leikið sér að sardínunum og ætlar sem sagt að gera það áfram. Það hafa verið hans ær og kýr síðasta mannsaldurinn. Mannkynið er líka orðið dauðþreytt á stöðugri eyðileggingu annarra ríkja vegna yfirlýstra öryggis-hagsmuna öflugasta ríkis veraldar !

 

Hvaðan kemur þessi voðalega ógn sem steðjar sífellt að stærstu ögninni í gerinu ? Ætla Bandaríkin að halda öllum heiminum niðri með stöðugum yfirgangi, sjálfum sér, Rómarveldi samtímans, til lofs og dýrðar ?

 

Við hvað eru bandarísk stjórnvöld svona óskaplega hrædd ? Hvað getur ógnað þeim ? Vonandi fara menn ekki að kasta sér út um glugga á sextándu hæð vegna ofsahræðslu, eins og henti víst einn amerískan þungavigtarmann í pólitík hér áður fyrr ? Kannski eitthvað utan úr geimnum veki ugg og ótta, fyrir atbeina einhvers snillings af gerðinni Orson Welles ? Bandarískt stjórnvald virðist orðið hrætt við eigin skugga. kannski það óttist innrás frá Mars í annað skipti ?

 

Skásti forseti Bandaríkjanna síðustu hálfu öldina, féll frá nú á dögunum, rúmlega 100 ára gamall. Líklega hefur hann talið æskilegast að kveðja. Hann var þó að sumu leyti misheppnaður sem forseti, en hann var samt mun skárri en þeir sem síðan hafa gegnt embættinu. Það held ég að heimurinn viti og viðurkenni að miklu leyti núorðið. Umræddur maður hefði líklega þurft að fá annað kjörtímabil til að sýna betur hvað í honum bjó, en þar reyndist margt gott til húsa, öfugt við flesta arftaka hans !

 

Margir eru löngum með orðum vegnir og því kannski ekki að fullu vegnir, en vont er þegar stórvaldamenn koma fram sem virðast helst vilja bregða fyrir sig orðheimtu aðferð fyrri tíðar heims-vandræðamanna. En spurningin virðist vera, ætlar maðurinn sem talaði svo mikið fyrir friði þegar hann leitaði kjörs, að fara að leika sér sem óviti með eldspýtur ? Það mætti út frá ýmsu halda að stefnt væri að slíku !

 

Heimurinn þarfnast ávallt góðra leiðtoga. Á síðustu árum hafa komið fram leiðtogar sem hefðu ekki komið til greina sem slíkir fyrir 20 árum. Hvað veldur því ? Er gildishæft forustufólk að týna tölunni á heimsvísu ? Er það kannski ofmenntað og heilastarfsemin sködduð af þeim sökum ? Eða er einhver andleg veiklun og úrkynjun í gangi vegna vaxandi spillingar um heim allan ? Eitthvað er að minnsta kosti að !

 

Sjálfsagt kemur það fljótlega í ljós hvort valdataka Donalds Trump skilar einhverju jákvæðu fyrir heiminn ? En ef það á bara að skila jákvæðum hlutum fyrir Bandaríkin, er meira en líklegt að það verði ekki gott fyrir heiminn. Bandarískur ávinningur virðist ekki lengur geta farið saman við heimsávinning. Margir skilja það núorðið !

 

Kraftaverkamenn í pólitík, að göfgi og manngæðum til, eru líka sjaldséðir fuglar í þessari veröld okkar. Orðheimtan getur stundum verið drjúg í munni en leiðir yfirleitt ekki til góðra hluta. Sjaldan kemur dúfa úr hrafnseggi segir spakmælið. Hrafnar eru ólíkindatól og geta verið hrekkjóttir með afbrigðum. Eins er vafalaust með þá sem í mannlegu líki draga dám af þeim að eðli og innræti, og eru líklega fyrst og síðast bara inngrónir hræfuglar !

Endurreisn ómennskunnar !

 

 

 

Í breskri sögu er talað um árið 1660 sem endurreisnina. Þar er talað út frá konungssinnuðum viðhorfum. Margt var þá gert mörgum til óþurftar, þegar hatursfullt og hefndarsjúkt fyrri tíma vald komst að kjötkötlunum á ný fyrir aumingjadóm þeirra sem tóku við af Cromwell. Þessi svokallaða endurreisn fólst meðal annars í því að grafa upp lík látinna foringja þingsins, forustumanna þjóðarviljans, og hengja þá eða hálshöggva löngu dauða. Það var gert við lík Olivers Cromwell !

 

Sama var gert við lík John Bradshaws og Henry Iretons. Það var viðhöfð aftaka jarðneskra leifa þessara manna á aftöku-staðnum Tyburn. Líkin voru látin hanga og síðan tekin niður og afhöfðuð. Höfuðin voru sett á staura. Talið er að höfuð Cromwells hafi þannig verið á staur til 1684 á þaki Westminster Hall bygging-arinnar, þar sem hin réttmætu réttarhöld yfir Karli I fóru fram !

 

Eina stormasama nótt fyrrgreint ár fauk höfuðið til jarðar. Það var hirt upp af varðmanni sem tók það heim með sér. Síðan mun það hafa verið í höndum safnara og meðförum safna allt til 1960. Þá þótti sumum saga þeirrar meðferðar orðin bæði ljót og löng. Svo ólíklegt sem það er, voru þeir Bretar til sem skömmuðust sín fyrir hönd ríkis og þjóðar fyrir þessa ómannlegu meðferð hinna jarðnesku leifa, þó það sé reyndar ekki beinlínis trúlegt. Svo fór því að lokum að höfuðkúpan var jarðsett í skóla í Cambridge þar sem Cromwell hafði stundað nám á sínum tíma !

 

Annar og meiri var manndómur Karls V., keisara hins Heilaga Rómverska keisara-dæmis, gagnvart látnum andstæðingum en Karls II. Englandskonungs. Þegar hertoginn af Alba, hinn alræmdi og grimmi hers-höfðingi hans, vildi fá að vanhelga gröf Lúthers, brenna lík hans og dreifa ösku hans í vindinn, svaraði Karl V : ,, Látið hann vera. Hann hefur þegar mætt dómara sínum. Ég er í stríði við þá sem lifandi eru, en ekki við dauða menn“. Sú umsögn verður ætíð heiður fyrir Karl V. !

 

Fróðlegt væri að vita hvað menn eins og Thomas Fairfax (1612-1671), George Monck (1608-1670, Charles Fletwood (1618-1692), John Lambert (1619-1684) og fleiri hafa hugsað eftir 1660, vitandi af þrælslegri meðferð hins endurreista konungsvalds á líkamsleifum fyrrum félaga þeirra og vopnabræðra. En það er sannleikur að jarðneskar leifar sumra helstu verjenda enska þingræðisins gegn einræðistilburðum vanhæfs konungs voru þannig leiknar. Slík var bresk manndóms-hyggja árið 1660. Fyrrnefndir félagar þeirra lifðu nógu lengi til að geta hugleitt þá ómennsku sem sýndi sig þar og aftur var komin til valda í ,,þingræðislandinu mikla“ eða hitt þó heldur.  !

 

En líklega var manndómstími nefndra manna búinn að vera 1660 þó þeir tórðu lengur. Því eftir það lifðu þeir að mestu sem hver önnur konungsþý og til lítils gagns fyrir þjóð sína, eða eins og skuggar þess sem þeir voru taldir vera meðan manngildi þeirra virtist óskert til staðar. En þannig fer fyrir mönnum miklu víðar en í Bretlandi. Slíkur manndómsbrestur þekkist um allan heim. Það er líklega með verstu örlögum þegar það gerist, að menn lifa – með slíkum hundshætti - mennsku sína og þar með sjálfa sig !

 

 

 

,,Fylgiríki Bandaríkjanna“ ?

 

 

Hvaða stöðu hefur Ísland ? Erum við sjálfstætt ríki í fullri merkingu þess orðs ? Er Íslandi stjórnað af íslenskum yfirvöldum eða koma fyrirmæli þar að lútandi erlendis frá ? Koma þau frá Washington eða koma þau frá Brussel ? Erum við kannski beintengd stjórnunar-lega séð við Pentagon, Nató og ESB ?

 

Hver skyldu nú vera svörin við þessum spurningum ? Hvað skyldu þeir vera margir í landinu sem verða bara fokreiðir, ef þeir heyra svona spurningar ? En hver eru svörin og hver er sannleikurinn ? Eitt er víst, að sú staðreynd liggur á borðinu, að íslenska þjóðin er ekki eins stór og haldið er fram ,,af sumum“ og hún er ekki eins sjálfstæð og haldið er fram ,,af sumum“. Og hún er því miður, allt of mikið, undir fjarstýringu bæði frá Evrópu og Ameríku ?

 

Við tölum og yrkjum um feðurna frægu, sem forðuðu sér frá konungskúgun í Noregi og sigldu út í frjálsræðisheiminn mikla – hingað ! En sá frjálsræðisheimur hefur aldrei verið til, hvorki fyrr né síðar. Friðsamir Keltar, landnemar þeir sem fyrir voru á Íslandi, voru þess í stað rændir eigum sínum og bústofni af frjáls-ræðishetjunum góðu og gerðir að þrælum !

 

Gyllingarmynd Ara fróða var aldrei sönn, enda vissi hann það best sjálfur og sagði að menn skyldu hafa það í gildi sem sannara reyndist. Hann var kúgaður til að skrifa út frá ákveðnum forsendum sem voru falskar, að fylgja valdboði sem var langt frá því að þjóna frelsinu, en hefur líklega vonað að sannleikurinn sigraði að lokum !

 

Ef Kolskeggur Ýrberason gæti komið fram á sjónarsviðið í dag, gæti hann vafalaust sagt íslenskri þjóð frá því hvernig lygar og blekkingar voru látnar hjúpa fyrstu sagnir um landnám Íslands og fela þá ljótu sögu sem vissulega átti sér þá stað. En vitnisburður Kolskeggs bíður síns tíma, þar til öll mannanna verk verða gerð upp í þágu sannleikans við lok tímanna. Þá verður mikil hreinsun framkvæmd, þegar allar lygarnar og höfðingi þeirra fá sinn dóm !

 

Eins og forfeður Bandaríkjamanna fóru með indíánana, fóru okkar forfeður með hina kristnu fyrirlandnáms landnema, drápu, rændu og þrælkuðu. Svo það er trúlega margt líkt með skyldum í slíkum efnum. Kolskeggur Ýrberason og Æri Fákur voru líklega báðir píslarvottar. Þeir voru báðir sviptir því frelsi sem þeim bar með réttu og drepnir af böðlum þeirra yfirgangsmanna sem létu síðan skrifa söguna eins og þeir vildu hafa hana !

 

Það hefur allt sínar skýringar, og inngróin fylgispekt svo margra afkomenda litlu ræningjanna við afkomendur stóru ræningjanna, eltir sínar rángjörnu rætur inn í þá myrku sögu sem reynt hefur verið með öllum ráðum að kæfa, og halda í fullu þagnargildi ásamt þeim blóðs-úthellingum sem með fylgdu !

 

En þeir sem elska arðrán, þjófnaði og ofbeldisverknaði gagnvart friðsömu fólki, koma alltaf upp um illt eðli sitt og bera því vitni á lífsleiðinni. Þar sitja sem fyrr við kjötkatlana, burgeisar blóðugrar framvindu, og heimta hámarksgróða og hærri hámarksgróða af öllu því sem þeir koma höndum yfir. Óþokkar allra landa sameinast þar áfram og ævinlega í glæpsamlegum hneigðum sínum gegn öllu því sem heiðarlegt og gott getur talist !

 

Flest fylgiríki Bandaríkjanna eiga ljóta fortíð, fortíð ofbeldis, mismununar, þrælahalds og viðbjóðs af öllu tagi. Valdsmenn slíkra ríkja hafa undan-tekningarlaust sína óhreinu fylgju og hún stjórnar að mestu gerðum þeirra. Í félags-skap forsmánar og falskra viðurkenninga líður þeim best. Þeir setja alla daga sitt böðulsverka brennimark á veröldina. Heimur versnandi fer sem fyrr, og sjaldan hefur hraðari afturför merkt tímann bölvun sinni meira, en á þeim fjórðungi sem senn er liðinn af yfirstandandi öld !

 

Vestræn ríki þykjast öllum ríkjum betur skila réttum niðurstöðum í kosningum og tala niður til allra annarra ríkja í þeim efnum. Forsetakosningarnar í Banda-ríkjunum fyrir fjórum árum urðu samt að heimshneyksli og maðurinn sem nú er að setjast á þann valdastól margsagði þær hafa verið falsaðar og gildislausar. En það er ekki hægt að tala lýðræðið niður og svo upp aftur eftir hentugleikum og það af sömu aðilum. Eftirleikinn þekkja allir og menn ættu því að vita af því skemmdarverki á lýðræðinu sem unnið var og verður líklega aldrei bætt !

 

Ljóst er að tvennar síðustu alþingis-kosningar hérlendis voru gallaðar í framkvæmd og skiluðu hugsanlega röngum niðurstöðum. En það virðist bara vera reynt að afsaka það af hlutaðeigandi yfirvöldum. Og það er meira en undarlegt, að eftir því sem menntunin er meiri hjá þeim sem sjá yfirleitt um hlutina, virðist útkoman verða lélegri. Gráðurnar virðast ekki vera að skila sér í gæðum þó þær skili sér vafalaust í launum. Og það er eins og brotalamir á réttu lýðræðisferli séu ekkert mál, hvorki í Bandaríkjunum né hjá lærisveinaríkjum þeirra !

 

Við Íslendingar virðumst ekki vera að fylgja réttum reglum með okkar mál og síst á allra síðustu árum. Enda er vitað, að góðir siðir eru oftast síður teknir upp en ósiðir. Og ósiðir erlendis frá flæða bókstaflega talað inn í landið í straumi sem ekkert afl virðist ráða við !

 

Og svo virðist það þjóðlegt vandamál í stöðugt vaxandi mæli, og kannski er það eitt af því versta fyrir okkar framtíðar-horfur á grundvelli mannlegs heilbrigðis, að meint fyrirmyndarríki íslenskrar stjórnmálaelítu er svo sannarlega ekki neitt fyrirmyndarríki !

Hin kratíska feigðarstefna Norðurlanda !

 

 

 

Þegar allt það sem Norðurlönd hafa staðið fyrir í meira en öld hefur verið svikið af þeim sjálfum, mun það sjálfkrafa leiða til tortímingar og úrkynjunar viðkomandi þjóða. Ekkert varir til frambúðar í þessum heimi og þegar öll norræn manndómsgildi hafa verið svikin er ekkert eftir. Stöðugt aukin siðspilling í umræddum löndum mun tiltölulega fljótt eyða öllu heilbrigðu atgervi og ekkert verður skilið eftir. Allt verður annað og verra en það var !

 

Það var virðing og gæfa yfir stefnu Norðurlanda meðan þau stóðu að friðsamlegum milliríkjamálum og fengu gott orðspor fyrir slíkan málflutning. Þau voru þá eins og bjarmi vonar yfir hafi þjóðanna. En nú er spillingaralda auðvaldsyfirgangsins gengin yfir Atlants-hafið frá vestri, og hefur fært hina sönnu arfleifð Norðurlanda í kaf !

 

Það mun skiljanlega ekki leiða neitt gott af sér og það mun fljótt sýna sig. Norðurlöndin hafa ákveðið að segja skilið við fyrri stefnu friðar og manndómsheilla og gerast stríðshækjulönd Bandaríkjanna. Í því felst mikið mennskuhrap. Og auðvitað eru kratar þar fremstir í flokki og sem Íslendingur finnst mér sem andi fram-liðinna Stefaníufylgjenda svífi þar hlakkandi yfir vötnum vesalmennskunnar !

 

En sú tíð mun koma að mikil alda mun ganga yfir Atlantshafið frá austri til vesturs, sem ægileg afleiðing af sprengjugosi á ónefndum stað. Hún mun rísa í ótrúlega mikla hæð og þegar hún nær ströndum Bandaríkjanna mun hún ganga í það minnsta 30 kílómetra inn yfir landið. Það verður skelfilegur atburður. Þá mun endurgjaldið fyrir voðaölduna sem kom úr vestri verða greitt að fullu frá hinum gamla heimi !

 

Bandaríkin eiga dóm yfir sér og það styttist í hann. Engin þjóð sem hefur leyft sér að ganga fram gegn rétti annarra þjóða með þeim hætti sem Bandaríkin hafa gert, kemur vel út í mannkyns-sögunni eða getur gert það. Afleiðingar illra verka skila sér alltaf að lokum. Rómverski yfirgangurinn fær alltaf sín verðugu endalok og þau verða því verri sem hann var meiri og stóð lengur yfir. Slík endalok bíða með óumflýjanlegum hætti Bandaríkjanna. Jafnvel eitthvað í líkingu við iðrun Níniveborgar gæti ekki lengur breytt þar neinu. Dómurinn er þegar fallinn !

 

Á sínum tíma flykktist kúgað fólk frá Evrópu í stórhópum vestur yfir Atlants-hafið í hið meinta frelsi þar. Og það byrjaði strax á því að kúga og drepa þá sem þar voru fyrir og einskisvirða lífs-rétt þeirra. Þeir glæpir sem þá voru framdir bíða enn uppgjörs. Þar byrjaði hin svívirðilega uppsöfnun ranglætisins !

 

Villimennirnir sem komu urðu nefnilega fljótt miklu meiri villimenn en þeir sem fyrir voru. Og eftir eyðingu rauðu þjóðanna og menningar þeirra, skrifuðu þeir söguna í framhaldi mála að eigin smekk, yfirfulla af lygum og ljótum dómum um fólkið sem bjó fyrir í landinu. Vitnisburðirnir sem gengu þar á móti náðu aldrei fram, því þar var búið að þagga niður allar raddir með skefjalausu ofbeldi. En sannleikurinn lætur aldrei kæfa sig til fulls, hann leitar fram að lokum og krefst réttar síns með því valdi sem ekkert getur hnekkt !

 

Yfirgangsvaldið í Washington er ekki á neinn hátt vænlegt fyrir heimsfriðinn. Ein fjölmenningarþjóð, sundurleit sem mest getur verið, hefur engan rétt til að tala niður til umheimsins og þrælka hann eins og Bandaríkin hafa gert svo lengi. Það kallar á uppsafnað hatur sem að lokum kann að koma alls staðar frá. Sagan býr yfir heimshrópi af slíku tagi. Heimshrópið sagði á sínum tíma - Niður með Assyríu, niður með Babýlon, niður með Róm og nú segir það á sama hátt með fullum rétti : Niður með Bandaríkin !

 

Eigi mannkynið að fá að lifa á þessari jörð við frið og samvinnu landa á milli, verða heimsvaldasinnaðar yfirgangsþjóðir að hverfa að öðru og missa sín ofurvöld. Taglhnýtingar þar á bæ, af því tagi sem Norðurlöndin virðast nú því miður orðin, munu þá verða að hylja þjóðarásjónur sínar með skömm. Yfirgangsþjóðirnar munu verða sigraðar af sjálfum höfuðskepnum heimsins. Jörðin mun fyrir anda Skapara síns rísa gegn slíkum ríkjum og eyða valdshroka þeirra. Náttúruöflin munu þar þekkja sínar skyldur og koma til með að framfylgja þeim. Spádómsorð hins skapaða lífs segja það og staðreynd þeirrar framvindu mun sanna sig áður en yfirstandandi öld verður á enda runnin !