Þjóðlíf í fenjaheimi fjármálaspillingar ?

 

 

 

,,Þjóðin á ekki fiskinn í sjónum“ segir maður, sem að margra mati hefur lengi verið vinalaus og ekki af ástæðulausu. Með sama hætti má segja – ,,þjóðin á ekki landið sem við búum í“ og margt í svipuðum dúr. Var ekki öll landhelgis-baráttan miðuð við að þjóðin ætti auðlindina þegar við hefðum eignast alla landhelgina ? Og hvað meinar þessi aumingja maður með orðum sínum, þegar það liggur fyrir að það er bundið í íslensk lög, að auðlindir sjávar í landhelgi Íslands, séu eign þjóðarinnar ?

 

Er þarna enn eitt dæmið um ískalda fyrirlitningu auðmanns gagnvart lögum landsins og staðfestingu á því að til séu aðilar innan íslenska þjóðfélagsins sem telji sig standa ofar lögum ? Til hvers var öll baráttan, ef íslenskir hákarlar innan og utan kerfis áttu að fá lifibrauð þjóðarinnar í sínar hendur og vera þar almáttugir skiptaráðendur ?

 

Það datt engum lifandi manni í hug þegar landhelgisbaráttan var í gangi, að örfáum árum eftir fullan sigur í þeim málum, yrði búið að afhenda ógeðslegri sérhagsmuna-klíku auðlind okkar og að hún myndi halda þar öllu réttlæti í fjötrum árum saman. Já, og standa þar bísperrt gegn öllum þeim þjóðlega ávinningi af útfærslu land-helginnar, sem svo mikið var látið með, meðan baráttan stóð yfir. Í þeim gjörningi margfaldaðist ógæfa almannahags á Íslandi og auðstéttin barði sér á brjóst í hrokafullri sigurvímu !

 

Eitt er það sem íslenskir sægreifar ættu að forðast, og það er það að blanda sér inn í siðræna umræðu. Líklega væri ekki hægt að finna óhæfari menn til slíkrar íhlutunar, þó leitað væri um veröld alla. Sumir segja það staðreynd, að siðrænir innviðir manna bresti eftir því sem auður þeirra eykst. Og flest þekkjum við trúlega dæmi um það að aukin, efnaleg staða gerir engan mann betri sem manneskju. Þá fer bara svo að Mammonsvaldið tekur yfir lífsviðhorfið og ræður þar öllu !

 

Það hefur tvisvar sinnum rekið stóreflis hvalreka á fjörur íslenskra sérgæskuafla, í fyrra skiptið var það þegar Ísland var þvingað inn í Nató af pólitísku spillingarvaldi með fylgjandi auðgunar-hyglingum, í seinna skiptið þegar kvótakerfið var tekið upp með sambærilegum hyglingum. Hvorttveggja var til stórrar bölvunar fyrir heilbrigði íslensku þjóðarinnar og til að margefla peningavald þeirra sem alltaf virðast tilbúnir að leggja allt sitt fram á altari Mammons og þjóna því skurðgoði einu !

 

Á þessum tveimur gjörspillingarstoðum hefur íslenskt auðvald byggt allt sitt veldi á síðari tímum. Og í kringum þær hefur spillingarandinn aukist svo í öllu samfélaginu, fyrir illan og stöðugan áróður, að hann hefur náð að eitra nánast allt þjóðlífið og rangsnúa dómgreindar-legri hæfni fjölda fólks !

 

Þegar siðræn undirstaða þjóðar hefur verið brotin og nánast mulin niður af samviskulausu auðvaldi, er hin efnahags-lega skurðgoðadýrkun oftast á næsta leiti. Við getum séð mörg dæmi um vaxandi veldi hennar í íslenskum veruleika í dag, ef við bara notum andleg og líkamleg sjónfæri okkar til greiningar málanna. Það er ekki seinna vænna að opna augun til þeirra hluta. Það vísar enganveginn á gott samfélagslíf, ef allir landsmenn fara í hofmóði sjálfselskulegra eiginleika - að aðhyllast eitthvað sem gerir þá alveg vinalausa !

 

 

Um sérgæskuviðhorf mannfélagslegs misréttis !

 

 

Komið hefur upp sú spurning í umræðu dagsins, að fötlun sem er viðurkennd í Reykjavík og afgreidd þar með manneskjulegum hætti, verði minni ef flutt er í Garðabæ ? Því miður er þó ekki um það að ræða, að andrúmsloftið í Garðabæ sé svo heilnæmt að mönnum snarbatni við að flytja þangað, heldur virðist tekið á fötlunarmálum þar með þeim hætti að það hlýtur að teljast í meira lagi ómanneskjulegt !

 

Svo er mál með vexti, að viðhorf til fötlunarmála virðast vera því staðnaðri og steingerðari sem viðkomandi yfirvald sýnir sig vera fjandsamlegra manneskjulegum einstaklingsrétti, félagshyggju og allri samfélagslegri ábyrgð. Sum bæjarfélög á Íslandi hafa, að því er virðist, einhverja miðaldasýn á réttindi þeirra einstaklinga sem standa höllum fæti vegna skertrar heilsu !

 

Þá virðast lögbundin ákvæði um skyldur ekki hafa neitt að segja og vera hundsuð með kulda og kæruleysi. Að komast að raun um að svo sé, hlýtur að vera hverjum þeim Íslendingi áfall sem slíkt reynir, því allmargir standa enn í þeirri meiningu að hér sé rekið velferðar-þjóðfélag, þó staðreyndin sé í býsna mörgum tilfellum allt önnur og verri. Auðlindir Íslands eru nú til dags blóð-mjólkaðar af innherjapúkum kerfis og klíkuskapar, af Natóarðráni og af kol-vitlausri og mjög svo kostnaðarsamri innflytjendapólitík  !

 

Sérgæsluöflin á Íslandi hafa lengi hreiðrað um sig í ákveðnum bæjarfélögum og þar eiga helst engir óverðugir að komast inn. Ýmsar leiðir virðast fundnar upp og farnar til að undirstrika, að efnahags-legur styrkur sé og eigi að verða meginforsenda réttar til búsetu í slíkum paradísar-einingum samfélagsins fyrir útvaldar veskisvoldugar sálir!

 

Það eru reistir ósýnilegir múrar utan um slíkar sérgæskubyggðir með úthugsuðum valdboðum, sem eiga að búa yfir fælingarmætti gagnvart þeim sem eiga bara að vera annars staðar ásamt því að vera jafnframt annars flokks borgarar. Fyrsta flokks borgarar, amerískir Íslendingar, gæðamældir eftir banda-rískum stöðlum, eiga víst að hafa allan forgang !

 

Af þessum sökum eru grunsemdir um nokkuð víðtæka flokkspólitíska fötlun í stjórn-sýslumálum sumra bæjarfélaga, orðið býsna áleitið umræðuefni meðal almennings. Fólk er farið að átta sig á því að viss útilokunarstefna er sýnilega á viðvarandi dagskrá hjá sumum valdaöflum og er full ástæða til að vara almenning við því að veita fulltrúum slíkra forréttinda-krefjandi hópa stuðning í kosningum !

 

Það segir sig sjálft, að mikill meirihluti þjóðarinnar er andvígur því að einhver innmúraður aðall rísi upp á Íslandi og heimti sérréttindi fyrir sig og sína. En einmitt það er að gerast fyrir augum okkar í vaxandi mæli og við því verður að bregðast fyrr en síðar svo alþjóð fái haldið velli !

 

Veldi Mammons í þessu landi hefur aldrei verið meira. Úrkynjunareðlið er farið að segja svo til sín að það vekur þjóðlegan óhug. Ísland er nú víða kallað Litla-Ameríka og ekki að ástæðulausu. Í augum margra virðist sterk peningaeign jafngilda sáluhjálp og manngildi vera einskisvirði án auðgildis. Í slíku viðhorfsmati felst í raun dauðadómur okkar sem þjóðar !  

 

Samfélagssáttmálinn er rofinn með slíku framferði. Við þurfum í nafni almennings-heilla og endurreisnar íslenskra manngildishugsjóna, að rísa gegn allri mannfélagslegri ógn sem gengst fyrir misrétti. Tilraunir sem miða að því að koma upp í landinu okkar einhverskonar republikana-hreiðrum, eru óþjóðlegar og andfélagslegar og bera með sér ófrið og sundrungu sem ekkert gott fylgir!

 

Það er ekki nóg með að fasismi sé nú nánast í uppsiglingu um alla Vestur-Evrópu eins og fyrir 1940, heldur virðist svo líka vera í okkar eigin landi, og hefði það líklega þótt ótrúleg saga fyrir ekki svo mörgum árum. Maður nokkur fæddur um 1890 ritaði á gamalsaldri minningar sínar og sagði þar: ,, Um aldamótin (1900) var hatur á kúgurum og samúð með kúguðum einn sterkasti þátturinn í siðrænu viðhorfi íslensku þjóðarinnar !“ Hver skyldi staða okkar í þeim efnum vera nú ?

 

Við Íslendingar höfum þolað norska kúgun, danska kúgun, breska kúgun og bandaríska kúgun, en nú virðist hin versta birtingarmynd slíkra samfélagshátta vera að koma fram í stöðugt verri og grófari útfærslum íslenskrar kúgunar, þar sem efnameiri einstaklingar rotta sig saman í þeirri sálarlausu viðleitni að gera sínum minnstu bræðrum eins erfitt um vik með að lifa og mögulegt er. Einhverjir kynnu að segja, að slíkir menn gætu ekki lengur talist vera Íslendingar!

Um botnlausa veruleikafirringu Vesturlanda !

 

 

Það er flestum skyni bærum mönnum ljóst að það væri engin styrjöld í Úkraínu, ef hún hefði ekki verið pumpuð upp af ófriðarþrenningunni Bandaríkjunum, Nató og ESB. Og af hverju skyldu þessi öfl sem æstu til stríðsins nú vera að krefjast friðar ? Jú, skýringin er ekki flókin. Þau hafa öll misst trúna á það að fasistaherinn í Úkraínu geti sigrað Rússa. Þrátt fyrir yfirgengilegt hergagnamokið og stjarn-fræðilega fjármagnshjálp Vesturlanda eru fasistarnir í Kiyv að missa öll tök, en Rússland eflist stöðugt að styrk, enda eru flestir Rússar farnir að skilja hvað er í gangi, eða öllu heldur hvað átti að vera í gangi. Það átti að endurtaka glæpinn frá 1941 !

 

Kjarnorkuveldi eins og Rússland verður ekki sigrað, þó herskáar valkyrjur aflvana smáríkja æpi sig hásar um uppskiptingu þessa mikla lands, enda hafa þær allar glatað mestum hluta trúverðugleika síns. Þær garga innan úr fílabeinsturnum sínum andlaust viðlag veruleikafirringar og svikult tómahljóðið yfirgnæfir allt. Slíkar persónur væru vafalaust hvergi í forustu, ef kerfið sem þær þjónuðu væri ekki sýkt og spillt. Það virðist sama hvort talað er um Kaju Kallas í Eistlandi, Mette Fredriksen í Danmörku eða Toggu töff á Íslandi. Allar virðast þær sama markinu brenndar og í svo miklum stríðs-æsingaham að þær sýnast orðnar að fullu viðskila við almenna dómgreind. En herstyrkur þeirra er undir núlli og allur málflutningur þeirra er sýnilega byggður á haldlausum kviksandi tilfinningaæstrar óskhyggju !

 

Og ef við skoðum ferli mála, var þá valda-ránið í Kiyv ekki framið 2014 og hvað gerði hinn mikli friðarpostuli Donald Trump varðandi málefni Úkraínu á sínum fyrri valdatíma sem kom eftir það ? Hann tók bara við af Obama og hefur líklega staðið í þeirri trú, eins og hinir Kanarnir, að Rússar myndu gefa eftir rétt eina ferðina, en sá tími er bersýnilega liðinn !

 

Rússar vita nú líklega til fulls eftir beiska reynslu liðins tíma, að samningar við Vesturlönd halda ekki, hvernig sem þeir eru gerðir. Þeir hafa jafnvel verið sviknir fyrirfram. Því er nú svo komið að það er ekkert traust lengur til staðar milli aðila og í raun virðist enginn vera að berjast fyrir friði. Líklega síst af öllum þeir vestrænu valdamenn sem eiga að hafa lýst því yfir að stríð sé betri valkostur en friður!

 

Slíkar yfirlýsingar eru trúlega það næsta beinni stríðsyfirlýsingu sem hægt er að gefa. En Hitler réðist nú yfirleitt á lönd án fyrirvara og hinir fjölmörgu og áhugasömu lærisveinar hans á Vestur-löndum munu vafalítið fylgja fordæmi meistara síns í öllum morðfræðavísindum og mennskuleysi þýska nasismans !

 

Það safnast víða saman þrumuský heljar yfir þessari veröld okkar. Styrjöldin í Úkraínu er ekki eini váboðinn. Það logar ófriðarbál fyrir botni Miðjarðarhafs sem virðist ekki vera að slokkna, það bál mun kveikja önnur bál senn hvað líður. Hvað á svo eftir að gerast í Sýrlandi, þar sem vafasöm öfl hafa verið leidd til valda af þeim sem síst skyldu styðja slíkt vandræðalið. Það er stríð í Súdan og víðar í Afríku og það er mjög hatrammt og grimmt stríð í gangi í Jemen !

 

Og nú virðast Indland og Pakistan, fjölmenn ríki sem bæði eiga sín kjarnorkuvopnabúr, vera að hefja enn eitt stríðið um Kashmír og þar getur orðið ófriður sem gæti þessvegna kostað tugmilljónir manna lífið. Slíkar ástands-horfur í heimsmálum gætu heitið á ósköp einföldu alþýðumáli - að fjandinn sé laus og allt á leið til hans !

 

Djöfullinn veður vissulega um heiminn sem öskrandi ljón og vill tortíma öllu lífi og flest ríki virðast hafa gengið til liðs við hann í þeim glötunarvígða ásetningi. Ekki síst hin vopnasölufíknu Vesturlönd. Þar virðast hin svokölluðu lýðræðisríki Evrópu ætla að ganga í fararbroddi, í skrúðgöngu skipulagðrar skrattavöku, niður í Djúpríki dauða og tortímingar. Kannski það séu einmitt og verði hin verðugu endalok viðkomandi ríkja !

 

 

Nokkur orð um norræn svik og Natóþjónustu !

 

 

Það hefur lengi verið litið svo á, að Vidkun Quisling sé ómerkilegasti Norðmaður sem Sagan greinir frá. Það er út af fyrir sig mjög athyglisvert, að nafn hans skuli hafa orðið að alþjóðlegu samheiti yfir föðurlandssvikara í Seinni heimsstyrjöldinni og eftirleiðis, en ekki nafn einhvers svikarans meðal stærri þjóðanna, eins og til dæmis einhvers Frakka, en margir voru þeir þar sem komu fram sem þjóðvillingar og ærulausir menn, svo sem Laval, Darnard, Déat, Doriot o.fl. !

 

Vidkun Quisling var heldur ekki eini svikarinn í Noregi, en hann hafði setið áður sem ráðherra í ríkisstjórn landsins, og var því þjóðkunnur maður fyrir stríð. Og Víðkunnur hét hann en hefði líklega frekar átt að heita Alræmdur. En sem fyrr segir, vantaði ekki norska óþokka sem þjónuðu undir nasista, til dæmis liðsmenn Sonderabteilung Lola, menn eins og Henry Oliver Rinnan, Ivar Grande, Karl Dolmen, Hans Ekeberg og þeirra líkar í hundraða-tali. Þar munu aldrei öll kurl koma til grafar né sá viðbjóður hreinsast út!

 

Það er mikil sorgarsaga hvernig árás nazista á Noreg og herseta Þjóðverja þar fór með hina fyrrum ágætu norsku þjóð, enda hefur hún aldrei náð því að verða aftur sú þjóð sem hún var. Þá komst eiturský dómgreindarleysis upp á bláhimin Norðmanna sem aldrei hefur þaðan vikið !

 

Og þótt Norðmenn eignuðust vissulega sínar föðurlandshetjur á þessum tímum og margir berðust þar af heilum hug gegn þýska árásarhernum og nasismanum, er það þó staðreynd að langstærstur varð hlutur Sovétmanna eða Rússa í því frelsisverki að leggja nazistaríkið að velli. Meðal annars frelsuðu þeir nyrstu héruð Noregs. Fórnarkostnaður rússnesku þjóðarinnar í því varnarstríði fyrir þjóðlönd Evrópu, er talinn hafa verið nálægt 27 milljónum mannslífa !

 

Mannfall Rússa hefur þannig verið í kringum sex til sjöföld tala allrar norsku þjóðarinnar á þeim tíma. Engin þjóð komst þar nálægt í nokkrum mæli með sínar fórnir í þágu þeirrar baráttu. Og þá fórn lagði rússneska þjóðin fram undir hamri og sigð. Það er og verður söguleg staðreynd sem aldrei verður afmáð hvað mikið sem til þess er reynt !

 

Seinni heimsstyrjöldin var sem vitað er, að mestu háð í Rússlandi og þar voru yfirleitt allt að því 80% þýska heraflans, en það dugði nazistum þó ekki til sigurs. Samt börðust með þeim þar margir herir undirlægjuþjóða þeirra. Það voru því fyrst og fremst Rússar sem sigruðu Hitlers – Þýskaland, og hin bölvuðu nazista og fasista öfl Evrópu, þeir báru hitann og þungann í þeim ægilega hildarleik. Margt hefur verið gert til að dylja og hylja þá staðreynd Sögunnar og gera lítið úr því hetjuverki, en hið mikla geymir minningin !

 

Vesturlönd hafa aldrei viðurkennt umrædda staðreynd með ærlegum hætti, enda er þeim það ekki eiginlegt að bregðast þannig við, hvort sem við tölum þar um eina þjóð eða aðra. Zukhov marskálkur sagði við félaga sinn Rokossovski marskálk 1945 í rústum Berlínar: ,, We have liberated them but they will never forgive us for that !“ Maðurinn sá vissi hvað hann söng og ljóst er að arfleifð Hitlers lifir enn sínu baneitraða blóðsugulífi í skuggaheimum Vesturlanda ásamt nasistadraumnum sem viðhaldið er, um sigursóknina í austur !

 

Winston Churchill var jafnvel áður en stríðinu lauk, farinn að hugleiða nýja stórstyrjöld ,,Operation Unthinkable“ og það gegn Sovétríkjunum, bandamönnum sínum. Truman var honum ólíkt meðfærilegri í slíkum plönum en Roosevelt hafði verið, enda þjónuðu þeir vafalaust sömu vítisherrum. Churchill var nefnilega alla tíð ekkert annað en rakinn stríðsæsingamaður og að margra mati yfir höfuð mjög óspar á líf annarra í sínum ævilanga tindátaleik. Hann var heldur ekki dæmigerðari Breti en það, að hann var Bandaríkjamaður að hálfu. Og það er vægast sagt slæm blanda !

 

Norðmenn ólu ekki lengi með sér þakkarkennd til Sovétríkjanna, þeir urðu nánast strax svo mikil Natóþjóð, að sá átrúnaður varð að ríkisbundnum rétt-trúnaði áður en langt um leið og forustulið sósíaldemókrata gekk fyrir þeim vagni frá upphafi og gerir það enn. Þar hafa jafnan verið lítilmenni á ferð sem hafa einkum stundað það að minnka sína eigin þjóð að manndómi og þjóð-ræktarlegum gildum, enda leynir það niðurrifsstarf þeirra sér ekki í Noregi nútímans og er sárt til þess að vita. Lærdómur Norðmanna af styrjöldinni varð Nató-átrúnaðurinn sem heltók norsku þjóðina og heldur enn sínu martraðarkennda taki um þarlenda þjóðarsál !

 

Svíþjóð og Noregur eru tæpast lengur það sem kalla mætti norrænar þjóðir og Danmörk virðist ætla að fara sömu leiðina. Finnar hafa aldrei verið norræn þjóð og Íslendingar virðast nánast að verða einhverskonar litla Ameríka, furðuvekjandi smáþjóðarstórveldi sem virðist heltekið minnimáttarkennd stórmennskubrjálæðis og sokkið yfir hvirfil í græðgisfullri peningahyggju. Þar vantar heldur ekki þjóðvillingana. Það eru líklega fyrst og fremst Færeyingar sem halda uppi norrænum heiðri og andlegum manndómi eins og löngum fyrr, og blasir það við í raunheimum eins og staða mála horfir við í dag !

 

Erfitt er að gera sér grein fyrir því hvað getur gerst í náinni tíð, en ljóst er að heimsveldistími Bandaríkjanna er að baki. Bandaríkjamenn fengu 80 ár til að bæta heiminn en brugðust í öllum atriðum þess máls. Næstu 80 ár, ef þau fá að eiga sér stað, munu ekki skila neinni dýrð til Bandaríkjanna eða kjölturakkaríkja þeirra. Heimsbyggðin er orðin afskaplega þreytt á þessu gíruga og innantóma stórveldi sem flaggar sífellt fögrum hugsjónum, en svíkur yfirleitt allt sem það hefur haldið fram að það stæði fyrir. Og reynslan kennir að enginn trúir sálarlausum lygurum til lengdar. Auðhringirnir gleyptu Bandaríkin í heilu lagi og eyðilögðu þau !

 

Donald Trump mun ekki gera Bandaríkin mikil aftur. Það er ekki á neins manns færi lengur. Bandaríkin eru komin yfir hápunkt veldis síns og hér eftir mun leið þeirra liggja með einum eða öðrum hætti niður á ruslahaug Sögunnar. Þar munu þau síðan hvíla við hlið Rómaveldis og Assyríska heimsveldisins, þeirra stórvelda sem þau drógu mestan dám af meðan þau voru og hétu. Fyrir heiminn og veröldina alla, verður engin eftirsjá að Banda-ríkjunum, eins og þau hegðuðu sér allan þann tíma sem þau hefðu getað komið miklum og góðum hlutum til leiðar, en gerðu þess í stað - í flestum efnum - illt eitt !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hvað segir Tíðarandinn? : ,,Manneskjan er hvorki karl né kona, manneskjan er súper-kvenmaður !“

 

 

Það virðist víða fagnað yfir því að konur séu komnar í allar helstu valdastöður á Íslandi. Í sjálfu sér ætti það ekki að vera neitt sérstakt atriði hvort valda-manneskjan sé kona eða karl, svo framarlega sem hún sinnir embættisskyldum sínum með viðunandi hætti. Og víst er sú staða uppi núna, að konur eru víða að taka hæfnispróf í valdastöðum. En þær verða þar að standa sig ekki síður en karlar hafa gert og helst betur. Þeir hafa nefnilega ekki skorað þar svo hátt. En það dugir ekki að æsa sig upp úr skónum og hringja í brjáluðu skapi í einhvern skólastjóra og hella sér yfir hann. Nei, það gildir auðvitað að halda stillingunni og gera betur en karlarnir. Og það ætti nú ekki að vera svo voðalega erfitt. Það fæst líka varla öllu betra tækifæri til að sanna hina kynrænu hæfni en einmitt nú !

 

Framtíðin verður samt áreiðanlega flókin í mörgu, þegar hin kynræna fjölbreytni fjölmenningarkenninganna fer að breiða verulega úr sér, en hún virðist alltaf hafa náð miklu meiri framgangi meðal kvenna. Ef kynin eru orðin fast að því tuttugu talsins, og auk þess með fjölda undirskilgreininga, er ljóst að aðeins konur í valdastöðum geta áttað sig á fjölbreytileikanum og kunnað ráð við þeirri víðtæku kröfugerð til samfélagsins sem honum hlýtur að fylgja. Það getur því svo farið að það verði ekki svo miklir peningar eftir í ríkiskassa Íslands þegar kvenna-stjórnmálin hafa ákveðið sinn útaustur á fjármagninu hérlendis og erlendis – til nauðsynlegustu kostnaðar-liða !

 

Það virðist nefnilega þegar komið í ljós, að konur eru miklu vígreifari og orustuglaðari en karlar, þegar þær eru komnar í valdastöður. Þær sýnast þar fúsari til stríðs og virðast jafnvel telja frið öllu varasamari valkost en stríð. Svo ef við erum að sigla inn í stóraukna kvennavaldstíma erum við líklega um leið að sigla inn í miklu minni friðartíma. Það gefur auga leið !

 

Það má því telja í fyllsta máta tímabært, að karlar verði kyrrsettir heima þegar stríðsátök blossa upp og konur verði sendar í slaginn. Það er fullkomlega í takt við kröfur tímans og sívaxandi heimtingu kvenna á meiri þátttöku í völdum og ráðandi ferli allra atburða. Aukin þátttaka kvenna í hörðum milliríkjadeilum og stórveldaslagsmálum mun áreiðanlega sýna flestum hvað brýnt erindi þær eiga inn í slík verkefni og hvað tilfinningarót þeirra getur skipt þar miklu máli !

 

Það þarf því að stórfjölga í herjum allra þjóða Vestur-Evrópu, en herskyldan verði þó einkum miðuð við margfalda fjölda-þjónustu kvenna á komandi vígvöllum. Vígreifar konur eiga auðvitað að taka þar forustuna. Það er í rauninni löngu kominn tími til þess. Valkyrjur eins og Úrsúla van der Leyen, Kaja Kallas, Mette Fredriksen, Kolla Reykás og Togga töff, þurfa vissulega að fá tækifæri valdsins til að láta verulega að sér kveða. Þær eru svo til allar norrænar ofurpæjur, fullar af ESB krafti og áróðurslegum innspýtingum af 100% sálrænu Nató-nitroglyseríni, hlaðnar kynrænum sprengikrafti !

 

Nú eiga karlar bara að halla sér út af í sófunum og horfa á boltaleiki. Þeir eru hvort sem er orðnir linir – alls staðar. Framgangur mála er kominn í miklu sterkari hendur. Hér eftir verða það ekki einhverjir hálfvaxnir naflajónar eða hliðstæðir pörupiltungar sem öðlast munu glansandi herfrægð. Nú er tími hinna sterku kvenna kominn, líka á vígvöllunum. Harðskeyttar konur eru mættar til leiks !

 

Slíkar Amazónur munu nú leggja undir sig sviðin í öllu, í orustum eins og annars staðar. Konur verða á framaflugi, konur munu þyrpast inn í hermennskuferlið, konur munu verða í þúsund pörtum í komandi tíð, ekki síst á vígvöllunum. Þar verður skjaldmeyjarkennt kvennavald ofar öllu – með hámarks fullgildingu á komandi styrjaldarslóð. Þá fær líklega allur heimurinn, trúlegast í fullri kjarnorku-geislunar hrifningu kynrænnar leikgleði, að komast í kynni við World War Three, made by Women – á lokametrum tilvistar sinnar !

 

( ATHS: Eins og ætti að vera augljóst, er þessi pistill ekki saminn út frá sannfæringu höfundar. Hann er ritaður í fullri kaldhæðni út frá kolvitlausum viðhorfum þess öfugsnúna Tíðaranda, sem virðist vera að keyra allt, með kynrænni geðveikisumræðu sinni, þráðbeint niður í sjálfan kjarnorkudauðann !)

 

Um heiminn loga hættublys,

henda stöðugt váleg slys.

Hækkar gefið glæpa ris,

gangan er til helvítis !

Stöðugar atlögur að lýðræðinu !

 

 

Það er satt að segja fátt sem bendir til að Donald Trump sé lýðræðissinni. Og það er mjög vafasamt að hann höndli það hlutverk að vera forseti áður en yfir-standandi kjörtímabil hans rennur út. Allar gerðir Trumps á forsetastóli undirstrika það að hann er forstjóri og sem slíkur virðist hann taka allar sínar ákvarðanir. Til að höndla forsetaembættið með réttum hætti, þurfa menn sem gegna því að búa yfir hugsjónalegum lýðræðislegum skilningi, en sú hæfni er augljóslega ekki gefin Donald J. Trump !

 

Nú þykir mörgum ljóst að Trump sé með hugmyndir um að sniðganga stjórnarskrá Bandaríkjanna með einhverjum hætti, svo að hann geti verið lengur við völd. En tíminn vinnur ekki með Trump í þeim efnum, því Elli kerling er á næsta leiti við hann og getur þessvegna fellt hann hvenær sem er, engu síður en aðra. Auk þess eru allar líkur á því að vinsældir hans muni fara dvínandi, því gerræðisleg uppátæki hans eru mörg býsna tvíeggjuð og koma líka niður á efnahag Bandaríkjanna og afkomu alls almennings þar !

 

Trump er mikið ólíkindatól og eiginlega til alls vís. Hann stendur í raun ekki fyrir neitt nema eigin hag. Bandaríkin eru verkfærið sem hann vill geta notað til að verða stærri, sterkari og ríkari en allir aðrir. Valdagræðgi mannsins er sýnilega óþrotleg og svo virðist sem hann höfði mest til þess sem lægst er í mannseðlinu nánast í hvert sinn sem hann tjáir sig. Aðferð af því tagi til almenningsvinsælda, er ekki líkleg til að haldast lengi, því hún verður fljótt leiðigjörn og ófær um að standa undir sér. Trump er hreint út sagt og það að margra mati óvenju óforskammaður lýðskrumari og afar ólíklegt að hann verði þeim þjóðum sem búa í Bandaríkjunum til nokkurrar blessunar á nokkurn hátt !

 

Ef hægt er að tala um einhverja stjórnarstefnu hjá Trump, þá virðist hún helst geta falist í stöðugum atlögum að lýðræðislegum grundvelli þess stjórnkerfis sem sagt er að hafi viðgengist til þessa í Bandaríkjunum. Samt er eins og sumir neiti að horfast í augu við það sem staðreyndir og það jafnvel menn sem skilyrðislaust ættu að vita betur. Þannig getur nálægð við valdið blindað ólíklegustu menn. Í raun og veru er maður af því tagi sem Trump er, ákveðin ógn við þau gildi sem margir vilja meina að séu og eigi að vera bandarísk. Það mun áreiðanlega koma betur í ljós þegar valdatími mannsins fer að styttast og tilraunir hans til fram-lengingar á honum verða augljósari. Menn eins og Trump verða gjarnan þrælar valdsins !

 

Bandaríkin hafa lifað sína heimsveldistíð og hafa þrammað um stóra sviðið í heimsmálunum í 80 ár á sífellt skítugri skóm. Þolinmæðin gagnvart yfirgangi þeirra minnkar í öllum heimsálfum. Jafnvel Kanada sættir sig ekki lengur við allt. Heimsmyndin er gjörbreytt og valdahlutföll hafa raskast verulega. Það eru nákvæmlega engar forsendur í dag fyrir einhverja valdasókn af hálfu Bandaríkjanna á heimsvísu, en hugsanlega verður ef til vill einhverjum þumalskrúfum beitt á bak við tjöldin gegn Dönum, Mexikóbúum og Kanadamönnum. En að herja á fyrri vinaríki mun sannarlega ekki gera Ameríku mikla aftur !

 

Forstjórinn eða kóngurinn í Hvíta húsinu virðist vera áttavilltur í meira lagi í raunheimum dagsins. Stefnuleysið er yfir-þyrmandi klaufalegt og málin virðast bara slettast tilviljunarkennt í öllum greinum út og suður. Yfirskallaörninn virðist í raun ekkert vita hvað hann vill eða kemur til með að gera. Allt er í pólitísku uppnámi og allt getur gerst. Jafnvel sjálf Natóhöll hins vestræna samtryggingarvalds hristist til og skelfur. Trump er tifandi tímasprengja fyrir heiminn í yfirstandandi tíma !

 

Við þessar ótryggu og öryggislausu heims-aðstæður, algerlega skapaðar af vestrænum ríkjum, virðast  Rússar hafa hafist handa um gífurlega aukningu á sölu jarðgass til Kína, auk þess sem þeir virðast ætla sér að margfalda hernaðar-mátt sinn, þjóðum sínum og Rússlandi öllu til varnar, á þeim óvissutímum sem nú hafa verið trekktir upp um veröld alla. Nýja nýlendustefnan verður ekki þoluð. Ætti það ekki að segja okkur, að Vesturlönd séu þá komin í þá stöðu, með Nató og ESB í forgrunni, að uppskera eins og þau hafa til sáð ?

Gegn árásum afsiðvæðingar !

 

 

Það hefur á margan hátt sýnt sig á undanförnum árum, að Norðmenn eins og þeir eru orðnir nú til dags, eru framúrstefnumenn í flestum málum en leysa þau þó yfirleitt með lausnum sem fæstum öðrum hugnast. Þeir virðast fylgja dyggilega í fótspor Svía og norræn bræðralagshyggja virðist vera að verða báðum þjóðunum algerlega framandi hugtak !

 

Svíar virðast langt komnir með að afkristnast, enda voru þeir lengst kenndir við blótskap og bágar hneigðir til forna. Það gekk ekki allt of vel að kristna þá á sínum tíma og lengi brá þar fyrir ýmsu sem þótti enganveginn af því góða. En nú virðast Norðmenn jafnvel vera farnir að skora hærra í afsiðvæðingu sinni á nútímavísu en Svíar, og það er líklega helst til fagnaðar í þeim heimshluta sem kenndur er við Islam !

 

Í kirkju sem talin hefur verið kristin og er staðsett í sjálfri höfuðborg Noregs Osló, var tekið upp á því á Föstudaginn langa að lesa upp úr Kóraninum. Það virðist hafa verið einhverskonar kvennakirkjulegur gjörningur eða innspýting, af einhverjum fjölmenningarlegum uppruna, líklega til að gera öll dýrin í skóginum að vinum, villidýrunum til hægðarauka. Kristin-dómurinn á nú víða undir högg að sækja og jafnvel þar sem síst hefði verið við því búist. Kannski að Ólafur Haraldsson verði afhelgaður senn hvað líður í Noregi, þessu landi sem virðist vera að hlaupa af grundvelli sínum, og kannski að einhver verði svo settur í hans stað, sem norskum Kóranvinum kynni að falla betur við ?

 

Sóknarpresturinn í kirkju þeirri sem hér um ræðir, mun vera kona og líklega tilheyrandi því yfirmáta friðelskandi liði sem virðist stöðugt tilbúið til að fórna jafnvel öllum kristindómi til að fá að umfaðma Islam, en slíkir hugvillingahópar virðast farnir að verða nokkuð fyrir-ferðarmiklir í borgum og stærri þétt-býlisstöðum umræddra landa. Svo þjóðir þeirra Levi Pethrus og Hans Nielsen Hauge virðast sannarlega farnar að ganga í mikilvægum undirstöðuatriðum frá þeirra blessuðu brautryðjendaslóð !

 

Sambærilegt lið, með svipuðu hugar-innihaldi, virðist reyndar líka vera farið að hreiðra um sig hérlendis, jafnvel innan kirkjunnar og jafnvel ekki í lægstu stöðunum, og þar fara konur fyrir í þessum efnum sem víðar. Biblían, trúarbók kristinna þjóða, kennir okkur margt og eitt af því er, að enginn geti þjónað tveimur herrum. En norska sóknarprestan í Kampen-kirkjunni í Osló virðist telja sig geta farið létt með það, geta þjónað Kristi og Islam að jöfnu, þvert á kristna kenningu, og það hlýtur þá að vera einkum til þess að þóknast andstæðunni !

 

Enn er rík þörf á því að spyrja þess sem áður hefur verið spurt í pistlum þessum. Á hvaða leið erum við ? Er samleið okkar með fyrri kynslóðum okkar fólks að ljúka, ætlum við að skilja við okkar kristnu arfleifð og ganga fyrir björg í einhverri vímu fjölmenningardrauma sem aldrei geta gengið upp ? Á Jessabel andavaldið að fá að leggja alla heilbrigða hugsun að velli í landi okkar og víðar á Norðurlöndum ? Er ekki kominn tími til að stöðva undanhaldið varðandi gömul og góð gildi og snúast til varnar ?

Ort til gamans af litlu tilefni !

 

 

 

Siggi stormur sumarspá

sína gyllir mikið.

Góð er hún og gæðahá

en gildið talið svikið.

 

Margir illir út í hann

eru á gefnum nótum.

Telja hann ekki traustan mann,

tjá sig þar frá rótum.

 

Margt þar segja menn og víf,

mædd af ólgu í frumum.

Dylst ei neinum dellustíf

dómharkan hjá sumum.

 

Um það munu í sjálfu sér

sagnir engar rengdar,

hvernig veður verða hér,

veit ei neinn til lengdar.

 

Horfum fram í hressum móð,

hlæjum bara og sjáum,

hvort við inn í sálarsjóð

sumarylinn fáum.

 

Þó að gaur með glettnum brag

gylli sumarspána.

Mun það seint við leiðarlag

lyfta sigurfána.

 

Ergi sálna oft er stórt,

illa í málin farið.

Verði á Fróni tæpast tórt,

Teneriffe er svarið.

 

En eyjarbúum áreiti

eykur vanda skæðan.

Íslendinga ofnæmi

er nú versta mæðan.

 

Áfram brosir Siggi samt,

síst þar greinist asi.

Sér hann andóf reiði rammt

rétt sem storm í glasi.

 

Kemur það sem koma á,

kynnum menntir slyngar.

Skeytum ekki um veðravá,

við erum Íslendingar !

 

 

 

 

 

 

Er greiningarhæfni Íslendinga að verða að engu ?

 

 

 

Sumir standa í þeirri bókuðu rétt-trúnaðarmeiningu að þjóðum fari stöðugt fram. Það er líka mikið gert til að halda því að fólki að svo sé. Við Íslendingar þóttumst hér áður fyrr vera vel í stakk búnir til að leggja frjálst mat á hlutina, orðnir fullvalda og engum háðir um skoðanir okkar og skynsemi. En það hefur margt breyst síðustu hundrað árin og sitthvað bendir til að við séum nokkrum tröppum neðar í réttum manngildisstiga nú en við vorum þá !

 

Í fyrsta lagi höfum við algjörlega glatað þessu fullvalda og óháða viðhorfi sem við höfðum þá eða töldum okkur líklega hafa þá. Frá hernámi Breta á landinu 1940 og innleiðingu Natótrúarbragðanna níu árum síðar, höfum við hvorki verið óháð eða fullvalda í neinum skilningi þeirra orða. Síðan þá hefur einhliða áróður dunið á þjóðinni alla daga og nú erum við að langmestu leyti orðin þjóðvillt og vitum ekki nokkurn skapaðan hlut, með raunhæfum hætti, um þjóðleg hugtök eins og fullveldi og sjálfstæði, sem voru þó lengi kjarnaatriði í baráttu okkar gegn útlendu valdi á árunum fyrir fyrra stríð. Við höfum verið áttavillt þjóð í áttatíu ár !

 

Ríkisútvarpið, sem sagt er okkar, og er rekið fyrir skattpeninga okkar, hefur um all langt villuskeið jafnframt verið rekið á styrk frá Evrópusambandinu og útsent fréttaefni verið laumulega kokkað ofan í þjóðina eftir uppskriftum frá Brussel. Þannig að Íslendingar hafa verið stríðaldir á ESB áróðurskássum lengi vel, og þar fyrir utan hefur sú andlega fæða sem þjóðin hefur nærst á, verið Natófengið fræðsluefni, sem hefur líklega verið sérhannað með það fyrir augum að framleiða hugsunarlausa hálfvita úr íslensku hráefni !

 

Það stefnumið virðist líka hafa heppnast að stórum hluta til. Nánast allir sem maður ræðir við, um landsins gagn og nauðsynjar, vitna yfirleitt óspart í fréttir RÚV og þannig óbeint í ESB og þar fyrir utan í Natófréttir. Sjálfstæðar, þjóðlegar, íslenskar skoðanir virðast hvergi til staðar. Heilaþvotturinn virðist allt að því 100%, enda sem fyrr segir, búinn að standa linnulaust í ríflega mannsaldur !

 

Svo hvar erum við Íslendingar þá staddir á þjóðakortinu ? Erum við kannski ekki skráðir þar lengur með neinum þjóðlegum hætti ? Erum við kannski bara skilgreindir sem ómerkingar og taglhnýtingar, eða einhverskonar villuhópur sem hefur verið bókaður sem viðhengi og tengistykki við miklu stærri mengi um langt skeið ? Það skyldi þó aldrei vera ?

 

Það er eiginlega meira en skrítið, að tilheyra þjóð sem telur sig eiga og reka sjálfstætt Ríkisútvarp, sem er samt styrk-þegi útlends valds, sem margir telja að sé á græðgishöttum eftir auðlindum okkar. Sú var tíðin að ég var mikill stuðnings-maður RÚV, en þá var útvarpið almennt talið þjóðlegt sem slíkt og líklega tiltölulega heiðarlegur fjölmiðill. En síðan eru liðin mörg ár - og að minni hyggju - með miklu bakslagi í þjóðlegum málum sjálfsvirðingar og sjálfstæðis. Nú vil ég ekki sjá RÚV og hlusta tæpast á það eins og það er orðið. Andinn þar virðist hreint ekki íslenskur lengur !

 

En ég þekki marga menn, fullt af ágætum mönnum, sem ég hef lært að meta á margan hátt eftir langtíma kynni, en þeir virðast gleypa við öllu frá RÚV eins og útvarpið sé enn í alla staði gamla, góða Gufan okkar. Það er sífellt vitnað í þetta og hitt sem hafi komið í fréttum ! Fréttum hvaðan ? Fréttum frá Brussel og Nató ! Við erum mötuð margsinnis á dag á áróðursefni sem á ekkert skylt við heiðarlegan fréttaflutning og flestir virðast bara sáttir við það. Þjóðin okkar er alin á lygum daginn út og inn !

 

Fréttamaður RÚV, staðsettur í Kiyv, virðist til dæmis vera Volodimír Selenski. Hann er nánast látinn þusa í hverjum einasta fréttatíma RÚV um málin og þar með á inntak fréttanna og sönn upplýsingaöflun víst að vera fengin, punktur og basta ! Einu sinni var talið til sannyrða á Íslandi hið velþekkta spakmæli:,, Sjaldan veldur einn þá tveir deila !“ En nú þegar deilur eða stríð eru í gangi, fáum við bara fréttir frá öðrum aðilanum og það beint í æð. RÚV virðist þjóna með þeim vægast sagt vafasama hætti á fullu og hverjir eru húsbændurnir ?

 

Slíkt ætti nú ekki að vera boðlegt sæmilega upplýstu fólki. Svo ég hef farið að velta því fyrir mér í seinni tíð, hvað djúpt við Íslendingar séum eiginlega sokknir í ófrelsið ? Hvernig skyldi greindarstigi okkar vera háttað á síðustu og verstu tímum, höfum við gengið til góðs, götuna fram eftir veg o.s.frv. ? Mér finnst að við þurfum að fara að gæta betur að andlegu heilsufari okkar !

 

Þessvegna meðal annars finnst mér ekkert óeðlilegt við fyrirsögn þessa pistils, mér virðist hún eiga fullan rétt á sér. Mér finnst gert lítið úr skynsemi okkar sem þjóðar og stundum hreinlega látið eins og hún sé engin til. Það er vont að upplifa þá tilfinningu sem því fylgir. Ég hef því undanfarin ár, satt best að segja, haft vaxandi áhyggjur af dómgreindarlegri stöðu okkar Íslendinga, jafnt sem þjóðar og einstaklinga og lái mér það hver sem vill !

Öll stórveldi hrynja að lokum !

 

 

Árið 1991 voru Sovétríkin lögð niður, líklega vegna þess að víðtæk svik voru í gangi um allt ríkiskerfið og þar stal hver sem betur gat. Þar virðist sá ríkis-kapítalismi sem leiddur hafði verið til valda á síðari árum innan sovéska kerfisins, hafa ungað út sínu spillta og eigingjarna afsprengi sem síðan sveik allt og alla !

 

Sú andstyggilega manntegund sem kölluð hefur verið oligarkar rændi samfélag sitt miskunnarlaust á hákapitalískan hátt. Skyndilega voru margir ríkustu menn veraldar einhverjir gróðakarlar í Rúss-landi, Úkraínu og víðar í þessu lang-stærsta sambandsríki veraldar, og í þeim hópi voru hreint ekki svo fáir Gyðingar. Kommúnismanum var hent út í horn og sérgæskan fór að blómstra sem aldrei fyrr. Keisarinn var kominn aftur !

 

Efnahagsmál Rússlands höfðu farið og fóru áfram að miklu leyti í óreiðu, því enginn var þar við stýri fyrir hagsmuni ríkis-heildarinnar. Allir voru að stela. Gorbachev vissi ekki sitt rjúkandi ráð og gat ekki tekið á neinu máli, enda mjúkur maður og ætlaði flestum öðrum allt betra en þeir áttu skilið. Og Jeltsin var yfirleitt blindfullur og bara hetja á Vesturlöndum. En sovéski herinn var samt öflugur sem fyrr, en það var hinsvegar enginn til að stjórna honum og taka af skarið í vaxandi ólgu innan þjóðfélagsins. Ráðamenn ríkis og flokks biðu flestir átekta eftir því sem verða vildi, en síðan fóru nokkrir þeirra á fyllirí og hugðust kófdrukknir bjarga málum, en rústuðu þá því skipulagi endanlega sem eftir var, svo allt var þvingað niður í rjúkandi rúst !

 

Spyrja má, hvað hefði gerst ef einhver sterk hönd hefði gripið um ríkistaumana einmitt þarna, safnað að sér völdum og ekki hikað við að beita hervaldi til að kveða niður andófsöfl og uppreisnarlið ? Hverskonar valdhafi hefði þá getað risið upp í Sovétríkjunum ? Það var heiminum til góðs að hervaldi var ekki beitt við þessar aðstæður, eins og það er oftast gott á heimsvísu að hervaldi sé ekki beitt, en því miður gerist það allt of oft og nýir mannkynsbölvaldar komast yfirleitt með þeim hætti til valda !

 

Þegar Bandaríkin koma að öllum líkindum til með að hrynja vegna svipaðrar efnahagsóreiðu og vandræðagangs, verður það líkast til mikil spurning hvort bandaríska hernum verði beitt til að halda íbúum landsins niðri, vegna hagsmuna þeirrar valdaklíku sem þá vill vafalaust öllu ráða. Ég held að þá geti það orðið mikil spurning hvað verði gert þarlendis, við sambærilegar aðstæður. Sovéthernum var ekki beitt og öðrum Stalín var ekki greidd leið til valda, en hvernig mun verða tekið á slíku ástandi í Banda-ríkjunum þegar að því kemur ?

 

Hervald ríkja eins og Bandaríkjanna og Rússlands og nokkurra annarra er löngu orðið svo mikið og ægilegt, að í því felst mikil hætta fyrir afganginn af heiminum. Forsendurnar fyrir því að hleypa öllu í bál og brand hafa stóraukist og færast stöðugt yfir á fleiri hættulegar hendur. Það verður því æ erfiðara að viðhalda heimsfriðnum. Sameinuðu þjóðirnar eru nú orðnar sama glataða fyrirbærið og Þjóðabandalagið varð að lokum, en allt hefur það orðið fyrir metnaðarslag stórveldanna sem svífast einskis þegar um völd þeirra og áhrif er að tefla. Þannig er staðan raunar þegar orðin !

 

Í þeim átökum verður áreiðanlega ekki unað við jafntefli til lengdar, þó staðið sé í þeim stórhættulega leik, að kasta sífellt fjöreggi mannkynsins á milli sín eins og nú hefur lengi verið gert. Sá glæpsamlegi leikur getur ekki endað með öðru en því að þessi heimur ferst með öllu því sem honum tilheyrir og það getur gerst hvenær sem er, án nokkurs fyrirvara !