Hugleiðingar sögulegs efnis !

 

 

Eins og flestir vita eru sumar þjóðir því marki brenndar að telja sig öðrum fremri, og það jafnvel að flestu leyti. Það hefur valdið því að þær eru alltaf meðvitað eða ómeðvitað að siða aðra til. Það er þó löngu vitað að þær hafa engin efni á því og þeirra eigin saga er alls ekki svo geðsleg að hún leyfi slíkt umfram aðra !

 

Hrokafullt framferði af þessu tagi hefur löngum þótt loða við stjórnvöld Breta og Frakka og námfúsasti lærisveinn þeirra að þessum siðum hafa síðan verið stjórnvöld Bandaríkjanna, sem alltaf eru að siða aðra til, þó þau séu oftast með allt niður um sig í nánast öllum siðrænum efnum !

 

Flestir geta vafalaust verið sammála um það, að eitt ömurlegasta lægingarár frönsku þjóðarinnar í gervallri Sögu hennar hafi verið árið 1940. Þá sviku þjóð sína leiðandi menn í stjórnmálum, her og fjármálalífi, með þeim hætti að Frakkland bókstaflega hrundi á nokkrum dögum við innrás Þjóðverja í landið. Það var fimmta herdeild landráðamanna sem lék frönsku þjóðina þá svo illa, að allt lá opið fyrir þýsku nazistunum sem komu, sáu og sigruðu !

 

Sambærilegt ár í enskri sögu er líklega árið 1660. Eftir að enska þingið neyddist til að rísa upp gegn einræðistilburðum Karls I og borgarastyrjöldin hófst 1642, milli konungsins og þjóðarinnar, aðalsins og borgaranna, gekk á ýmsu fyrst í stað og herafla þingsins vegnaði verr, enda var hann þá undir stjórn manna sem stóðu eiginlega með annan fótinn í herbúðum konungsmanna !

 

En Oliver Cromwell ásamt Thomas Fairfax endurskipulagði her þingsins og kom fram með The New Model Army. Þeir félagar unnu síðan afgerandi sigur á konungs-hernum við Naseby 1645. Konungur var að lokum dæmdur landráðamaður gagnvart þjóð sinni og hálshöggvinn 1649, enda langt frá því að vera saklaus. Konungssleikjur allra tíma hafa þó tekið Karl I nánast í dýrlingatölu og það jafnvel hér á Íslandi !

 

En leið Englendinga til lýðveldis varð auðvitað þyrnum stráð. Án Cromwells hefðu þeir líklega ekki náð einu eða neinu. Eftir dauða hans 1658 fór líka allt í handaskolum hjá leiðtogum þingsins, enda flest komið þar í bullandi svikapólitík, og loks var konungsveldið endurreist með Karli II, sem yfirleitt er talinn hafa verið afskaplega lélegur og siðlaus konungur !

 

Ávinningur lýðræðisins við sigur þingsins í borgarastyrjöldinni var því takmarkaður og ekki síst er frá leið. Aðallinn kom aftur og konungsvaldið og allt óhófið og allur viðbjóðurinn sem því slekti fylgdi. Almenningskúgunin var óbreytt sem fyrr. Blóðfórnir þær sem færðar höfðu verið af alþýðu Englands fyrir vonir um aukið frelsi og tryggari lýðræðisréttindi, voru við fyrsta tækifæri gerðar að engu, að enskri aðalsréttar-siðvenju !

 

Enska þjóðin þekkti ekki sinn vitjunartíma og situr enn uppi með allt sitt forréttindahyski á sínu framfæri, enda forfallin í konungsdýrkun og glans-fígúrumyndum hégómleikans út í gegn. Þó Þorsteinn Erlingsson hafi ort á sínum tíma ,, Og kóngar að síðustu komast í mát og keisarar náblæjum falda“ verður það áreiðanlega seint sem slík siðbót á sér stað í Bretlandi !

 

Það segir sitt um endurkomu konungs-valdsins, að strax og Karl II fann sig sæmilega traustan á konungsstóli, fór hann að ofsækja menn sem höfðu verið í forsvari fyrir þingið, lifandi sem dauða. Hann lét grafa upp lík þeirra sem látnir voru, þar á meðal lík Cromwells, svívirða náina og hengja þá og hálshöggva. Svo var  líkamsleifum þessara merku manna fleygt í ár eða á öskuhauga !

 

Ensk siðmenning var með slíkum hætti ofarlega á seinni hluta 17. aldar. Sá maður átti að heita konungur Englands og Skotlands, sem braut þannig allar reglur siðaðra manna í hefndarþorsta sínum og af inngróinni lítilmennsku. Hann níddist á jarðneskum leifum látinna manna sem hann og fylgjendur hans höfðu ekki ráðið við meðan þeir voru á lífi !

 

Og þá voru þessir menn í raun og veru hinir sönnu leiðtogar þjóðarinnar. Meðal Cromwells og þeirra sem svo voru svívirtir látnir, má nefna hinn frábæra flota-foringja Robert Blake, sem margir telja föður breska flotans og sjálfur Nelson taldi sér fræknari og fremri !

 

En Englendingar hafa yfirleitt látið yfir sig ganga alla glæpi, sem konungar þeirra hafa drýgt, eins og aftökur sæmdarmanna á borð við Thomas More og John Fisher. Sú saga er þess eðlis, að hún getur aldrei - hreint út sagt - orðið neinni þjóð til heiðurs eða virðingarauka !

 

Það er afar fátt sem styður við franska sæmd í atburðum sem tengjast árinu 1940, og það er á sama hátt afar fátt sem fylgir árinu 1660 sem lyftir undir enska sæmd !

 

Og þarna áttu og eiga í hlut þjóðir og stjórnvöld sem yfirleitt hafa leyft sér að tala niður til annarra þjóða varðandi ærlega siði og heiðursverða framkomu. Sumir aðilar ættu og mættu greinilega líta sér nær, í siðmenningarlegum efnum sem og öðru !

Um líf í heimi lyga !

 

 

 

Það er á vitorði allmargra að þessi heimur okkar gengur fyrir lygum. Og þeir sem eru ekki sáttir við það og vilja lifa undir áhrifum Sannleikans, reyna að tala fyrir betri siðmennt, en það gengur ekki vel. Miklu fleiri eru sáttir við lygarnar, nærast á þeim á hverjum degi og nota þær sem sitt vítamín !

 

Það er samt engum til ávinnings að lifa í trú á lygar. En staðreyndin er sú í þessum glataða heimi, að milljónir manna vinna hvern dag við að framleiða lygar fyrir milljónir annarra manna. Svo að fram-færsluþörfin í gegnum lygarnar er hreint ekki svo lítil efnahagsuppspretta í dag. Hinar viðurkenndu hagfræðiformúlur undirstrika það líka með afgerandi hætti, enda yfirleitt sendar frá miðstöð Mammons á Sílygastöðum í Brussel !

 

Það er líka þannig allar stundir, að fréttastofur fáviskunnar leggja allan heiminn undir upplýsingaflæði sitt af færiböndum í milljónatali, þaðan kemur stöðugt flæði ósannindaáróðurs og stórkostlegrar blekkingariðju, sem gerir flestu fólki ófært að standast slíkt ofurmagn síbyljulyga, svo það flýtur bara með saurflæðinu fram í sjó. Í hinum risastóra, ofurskreytta viðhafnarsal hinnar fölsku veraldarumræðu, á lygin allt rýmið nema örlítið horn þar sem Sannleikurinn reynir enn að láta til sín heyra !

 

Sem sagt, menn lifa á lygum. Sumir lifa á því að ljúga að öðrum og eru á háu kaupi við það út um allan heim. Aðrir lifa á því að láta ljúga að sér og una sælir við það, því veruleikinn lætur svo illa í eyrum. Þetta gerir það að verkum, að heimurinn gengur fyrir tómum blekkingum og staða mála er aldrei raunsönn eins og hún er birt. Lygar flæða um allar gáttir um allan heim !

 

Ekki þarf neinn að velkjast í vafa um að í þessum efnum er vandlega séð fyrir öllum hlutum. Allskonar innherjar koma þar að málum og beinir hagsmunaaðilar sjá um alla fóðrun dags daglega og lygar eru þeirra sérgrein. Og yfirgnæfandi meirihluti mannkynsins gleypir við öllu sem felst í fóðruninni, sér í lagi náttúrulega sá hluti þess sem hugsar kannski lítið sem ekki neitt !

 

Ég hef haft kynni af nokkuð mörgu fólki sem virðist kunna vel við þessar lygar. Það virðist vilja hafa heiminn í stíl við þá mynd sem þar er gefin. Það segir blátt áfram með afstöðu sinni, til þess sem er í gangi hverju sinni, ,,ef sannleikur málanna dregur úr öryggiskennd minni og trú á það að allt sé í lagi, vil ég ekkert hafa með hann að gera !“ Svo það gerir jafnvel vísvitandi lygar að vörn sinni og trúir því að þær veiti skjól. Þannig vill það lifa – og deyja, og kemur líklega helst til með að deyja þannig !

 

Lygar eru mjög áþreifanlegar í öllu umhverfi okkar. Heiðarleiki í viðskiptum er bara brot af því sem hann var fyrir sextíu árum eða svo. Lygar í daglegu tali eru skilgreindar sem varnarviðleitni gegn hverju sem er. Handsöl eru löngu liðin tíð, enda allt traust milli manna í mýflugumynd nú til dags - eins og vitað er !

 

Þó skjöl séu margstimpluð í kerfinu og fái jafnvel blessun margra gráðufeitra lögspekinga, getur sitthvað klikkað fyrir því. Ekkert heldur vatni í tíðarandatáli hins falska veruleika. Ævagömul eignarbréf fyrir jarðeignum, sem hafa verið tekin gild í gegnum margar kynslóðir, eru nú véfengd og höfð að engu, og það af fulltrúum þess valds sem síst skyldi. Og jafnvel við slíkar aðstæður er logið svo að fólki, að það heldur að mál séu á framfaravegi og allt fari batnandi, þegar æpandi reyndin er alveg þveröfug og á skjön við allt sem rétt er og satt !

 

Lygar í sambandi við þjónustustig kerfisins gagnvart almenningi aukast með hverju ári. Fólki er sagt að það eigi margvísleg réttindi sem síðan reynast ekki til þegar eftir þeim er leitað. Fólk sem komið er á efri ár og ólst upp við ærleg viðhorf, veit ekki lengur sitt rjúkandi ráð í gjörbreyttum og gjörspilltum heimi. En sá vandi býður upp á sína tíðarandalausn, því tölvurnar sjá þar um samskiptin og þær eru tilfinningalausar !

 

Kristindómurinn á orðið mjög erfitt uppdráttar á Vesturlöndum, því sannur kristindómur á aldrei samleið með lygum. Eftir því sem fleiri yfirlýstir fulltrúar trúarinnar gerast boðendur lyganna, skaddast hin heilnæma kenning meira. Baldur Skagapóstur lýsti Jesú Kristi og því sem hann stendur fyrir að eilífu, vel í eftirfarandi vísu :

 

Sannleikurinn sagður hreinn

sigrar falska dóma

- honum þjónað hefur einn,

himni og jörð til sóma.

 

Kristur samsamaði sig Sannleikanum og sagði ,, Ég er Vegurinn, Sannleikurinn og Lífið !“ Samkvæmt kristnum skilningi er engin önnur leið til yfir á eilíft land lifenda nema í gegnum Drottin Jesúm. Þeir sem ánetjast hafa lygum og fylgja þeim, geta aldrei átt samleið með Jesú Kristi. Þeir hafa þess í stað valið sér veginn til eilífs dauða !

Eftirmæli á fyrra falli !

 

 

Við stofnun var Vg líklega í hugum margra vinstri manna lausnarsvar gegn því að allt vinstra fólk yrði að sópast undir sósíal-demókratíska millisamsuðu, sem var eiginlega að öllu leyti síðasta sort fyrir marga. Tilraunin var því talin þess virði að hún yrði reynd !

 

Fyrstu árin virtist líka allt þjóna væntingum með skaplegum hætti og Vg styrkti stöðu sína og talaði með rödd sem margir töldu að þyrfti að heyrast. Steingrímur J. stóð sig bærilega og átti mjög góða spretti á þingi. En það ber sannarlega ekki allt upp á sama daginn. Það sýnir sig yfirleitt fyrr en síðar, þegar fararnestið reynist galli blandað, að ekki er allt sem sýnist !

 

Hefði Steingrímur Sigfússon farist í bílslysinu sem hann lenti í inn við Bólstaðarhlíð í Austur Húnavatnssýslu í janúar 2006, hefði hann áreiðanlega fengið önnur og betri eftirmæli en líklegt er að hann fái hér eftir. Stundum má líklega segja að menn fái ekki að fara á réttum tíma og lifi jafnvel sjálfa sig og það í meira lagi. Það má vafalaust hugleiða slík dæmi á marga vegu !

 

Eitt er víst að árið 2009 og þar á eftir voru afdrifarík mistök gerð af hálfu Vg, með því að mynda samstjórn með krötum og ganga allt of mikið inn á málamiðlanir við þá sem ekkert áttu skilið. Eftir það stjórnarsamstarf virtist Steingrímur J. í margra augum vera orðinn umskiptingur. Það var enganveginn hlutverk Vg að þrífa upp skítinn eftir hrunið. Það áttu aðrir að gera, þeir sem virkilega voru taldir sekir í þeim efnum, íhaldsíhaldið, frjálshyggju-íhaldið, Framsóknaríhaldið og krataíhaldið !

 

Vg var eini flokkurinn sem bar ekki neina ábyrgð á hruninu og það var glórulaust af flokknum að bjarga krötum frá afleiðingum gjörða sinna með þeim hætti sem gert var. En Vg fór í þrifin og það undir stöðugum skömmum gerenda þjóðarhrunsins og þjónaði um leið undir svikula Samfylkinguna með svívirðilegum undansláttarhætti. Og víst er að siðleysið í umræðum á þeim tíma var fordæmalaus lágkúra og engum til sóma !

 

Enginn virtist skilja hvað réði stefnu Vg um þær mundir. Margir af betri mönnum flokksins voru flæmdir úr honum og hinn alræmdi prímadonnu-valdstími gekk brátt í garð. Það var eins og hinn fyrrum fríski andi frá Gunnarsstöðum væri þar með gjörsamlega útþurrkaður. Vg batteríið var svo látið fljóta blint og sofandi yfir til hægri, upp í opið fangið á Bjarna Ben & Có !

 

Síðan hefur Vg flokksnefnan ekki haft neitt nema mínusgildi. Allt hefur verið svikið og sundrað sem standa átti fyrir. Aðalstofnandi flokksins hafði áður endað feril sinn sem meint íhaldssleikja og eftirmaður hans þótti orðinn það sama, margfaldað með 100 !

 

Fylgið var hrunið og flokkurinn mældist ekki lengur inn á þingi samkvæmt skoðanakönnunum, og ekki reyndist neinn frambærilegur forustumaður, að þjóðar-áliti, vera eftir hjá Vg. Og ekkert virtist líklegt þaðan af til að forða þeirri marg verðskulduðu rass-skellingu sem beið flokksins !

 

En við þær fallboðnu aðstæður, stökk prímadonnan frá borði og ímyndaði sér víst að þjóðin vildi fá hana sem forseta. En nei og aftur nei. Það kom ekki til mála. Þjóðin hefur aldrei lyst á neinu því sem er orðið eins og rótnagað bein frá íhaldinu og sú staðreynd kom skýrt í ljós við úrslit kosninganna !

 

Vg á nú vonandi ekkert annað eftir en að verða fleygt á skítahaug Sögunnar. Saga flokksins og allur undirlægjuhátturinn við íhaldið og frjálshyggjuna síðustu árin fer jafnvel fram úr ræfildómi krata við íhaldið á árum áður og er þá töluvert meira en mikið sagt !

 

Stór hluti landsmanna telur sig nú líklega hafa fullar forsendur til að líta á Vg sem Vonlaus grey. Slík grey eiga auðvitað ekki að sitja á þjóðþingi okkar, hvorki fyrir þennan flokk eða aðra flokka. Þar þarf að vera íslenskt kjarnafólk !

 

Vandamálið er hinsvegar, hvar finnum við slíkt fólk nú til dags ? Hvar finnum við það í forustulausu flækjusamfélagi nútímans þar sem hver asninn reynir að yfirganga annan í egosjúkum framadraumum sínum og menntunarlegri vitleysu ?

Allt er á hverfanda hveli þó Kamala sviðinu steli !

 

 

 

Augljóst er að margt hefur breyst við það, að Joe Biden var látinn draga sig í hlé og Kamala Harris er nú sögð fara fram fyrir Demókrata. Þegar ljóst þótti að Biden myndi að öllum líkindum tapa fyrir Trump, var stemmningin fyrir framboði hans fljót að falla saman, og maður hefur gengið undir manns hönd í baktjalda og bakvalda-sveitinni til að gera karlgreyinu það ljóst að hann hefði mjög takmarkaða möguleika til sigurs og yrði að víkja !

 

En hvað felst í framboði Kamölu Harris ? Ekki hefur nú virtst vera mikil ánægja með hana ? Er hún ekki umdeild í meira lagi ?

Er hún ekki bara annar fulltrúi Djúp-ríkisins, vopnasölu hringanna og markaðs-hyggjustjórnar manndrápanna ? Og kemur kannski einhver nýr frambjóðandi fram á flokksþinginu og hirðir vinninginn við nefið á henni, einhver mun frambærilegri en hún ?

 

Það getur svo sem margt gerst enn þó fari að saxast á tímann. En það er afskaplega nöturlegt fyrir heiminn, að flest meiri-háttar mál þurfi að bíða þar til búið er að útkljá hver verður næsti forseta Bandaríkjanna. Verður stríð eða friður, rústa Bandaríkin enn einu þjóðríkinu og senda það aftur á steinöld ? Fer ekki sú glæpasaga að verða fullskráð í blóðuga annála mannkynssögunnar ?

 

Geta þeir Washington, Adams og Jefferson aldrei fengið að hvíla í friði ? Fá þeir aldrei grafarró vegna þess hryllings sem skapast hefur af afrekum þeirra frá fyrri tíð og hefur verið umsnúið á versta veg ? Bandaríkin hafa skotið Rómaveldi langt aftur fyrir sig í styrjöldum og glæpa-verkum í seinni tíð. Það kemst enginn í neinn samjöfnuð við þann feril sem þau eiga síðan heimsveldisstefnan var tekin upp, fljótlega eftir borgarastyrjöldina. Hin sigruðu Suðurríki urðu þannig fyrsta arðrænda nýlenda Bandaríkjanna. Þar komst Washingtonvaldið fyrst á bragðið !

 

Það er löngu orðið ljóst að Bandaríkin eru ekki vinsæl á heimsvísu. Þau ríki sem fylgja þeim eru þrælslega undirgefin þeim og þarf ekki að fara langt til að sjá það. Ekkert ríki í þeim hópi er í raun sjálfstætt.Sjálfstæði þeirra allra er geymt í merktum skúffum í læstum skjalaskáp í Pentagon undir forskriftinni „ Hinir hlýðnu og undirgefnu !“ Þar er ekkert tileinkað lýðræðislegum stjórnarháttum, aðeins fullkominni þjónkun við bandarískt vald um heim allan !

 

Engin þjóð sem fylgir heimsvalda-sinnuðum forskriftum verður vinsæl til lengdar í þessum heimi. Það er hægt að kúga og kreista og klípa, múta og tæla og blekkja, en ekki endalaust. Bandaríkin hafa fylgt röngum forskriftum það lengi, að flestir eru farnir að sjá þar úlfinn í gegnum uppsettar ímyndir. Traustið til valdsins í Washington er orðið lítið á heimsvísu og aðeins hinir hlýðnu og undirgefnu fylgja því núorðið og halda sig þar á grasi. Að því kemur að það verður ekki lengur talið gildandi til gengis !

 

 

Hinar manngerðu mannlífshættur !

 

 

 

Við fáum stöðugt aðvaranir um hættur tölvutækninnar. Allt okkar líf er orðið háð þessari tækni sem getur brugðist okkur hvenær sem er. Engin trygging er lengur fyrir hendi hvað öryggi snertir. Allt er í hers höndum og fjandinn er laus !

 

Tæknin er farin að stjórna með sínum hætti og öll heimsumferðin, viðskiptalíf og allt annað byggist á hæfni einstaklinga til að kunna á tölvur og takka. Mistök hljóta að eiga sér stað. Það þarf ekki neina gervigreind til þess að svo verði !

 

Allt tölvufarganið í kringum fólk í nútíma samfélagi er farið að virka sem tifandi tímasprengjur og ekkert dregur þar úr ráðandi helstefnuhugsun. Og fleiri og fleiri gefast bara upp og hverfa af sviði lífsins og taka jafnvel svo og svo marga með sér !

 

Frelsi manna, sjálfstæði þjóða, heilbrigð siðagildi, allt hefur þetta verið brotið niður á síðustu árum af satanískum tíðaranda sem virðir ekki neitt nema eigin græðgi. Maðurinn færist stöðugt meira frá því að vera maður í það að vera djöfull !

 

Er þess að vænta að einhver siðbót verði ? Má búast við því að ábyrgð og dómgreind í formi fjöldahreyfingar fari af stað í siðbótarbyltingu gegn dauðastefnu tækni-brjálaðs tíðaranda ? Nei, það er ekki nein sýnileg merki um slíkt. Mannkynið lætur allt sem illt er, knýja sig nær og nær hyldýpinu, hinni ystu nöf !

 

Stjórnvöld víðasthvar eru verst allra með forhert ábyrgðarleysi, kúgun, lygar og mannréttindabrot á allan hugsanlegan máta, ekki síst á Vesturlöndum, þar sem rótfest siðleysi og friðleysi er að verða algjört.

 

Sé stutt á einn rangan takka getur meira en lítið gerst og afleiðingarnar orðið skelfilegar og það þarf kannski bara einn yfirspilaðan gráðuvitleysing til að valda slíku og við eigum þá í þúsundatali !

 

Margmilljónaþjóðir eru svo úrkynjaðar orðnar, að engir nothæfir leiðtogar koma þar fram lengur, aðeins forríkir frekjudallar með takmarkaða greind og enn takmarkaðri siðvitund !

 

Svo sitjum við uppi með ókosti allra okkar gerviþarfa, og þeirrar rugluðu samfélags-myndar sem springur framan í okkur með tölvutækni sinni einhvern daginn með svo alvarlegum hætti, að enginn takki virkar lengur og þá má líklega loka sjoppunni !

 

Mörg er orðin mannlífs gloppan

margt um hættur vitni ber.

Hvenær lokar siðlaus sjoppan

sem er okkar veröld hér ?

 

 

 

 

Nýja nýlendustefnan fær ekki staðist !

 

 

 

Vestur-Evrópuríkin lifðu lengi á nýlendu-arðráni. Jafnvel Danmörk á ljóta sögu í þeim efnum. Bretland, Frakkland, Spánn, Portúgal, Holland, Belgía og Ítalía, öll eiga þessi ríki svívirðilega fortíð í nýlenduarðráni og skefjalausri kúgun og allskyns mannréttindabrotum á öðrum þjóðum. Þýskaland var seint til á nýlendu-veiðarnar, vegna síðbúinnar sameiningar landsins heimafyrir, en var ekki síður gráðugt þegar það stökk af stað í sína ætisleit !

 

Fyrri heimsstyrjöldin fór ekki síst í gang vegna samkeppninnar í kringum nýlendu-arðránið. Sumar þjóðir töldu sig hafa orðið afskiptar og vildu að málum yrði skipt upp á nýtt. Auðvaldsríkin voru full öfundar og óvildar hvert í annars garð. Þýskaland var ekki sátt með að sitja bara uppi með eyðimerkur og ómerkilega eyja-skika úti í hafi meðan aðrir dönsuðu á demöntum og gulli !

 

Ekki var það kommúnismi sem hratt fyrri heimsstyrjöldinni af stað, ekki frekar en þeirri síðari. Það var græðgi auðvaldsins sem var höfuðgerandi þeirrar illu fram-vindu. Allir vildu meira í sinn hlut af nýlendugróða og rangfengnum tekjum. Þar var enginn að halda á lofti neinum lýðræðisfána eða hreinum hugsjónum. Allt var heltekið græðgi og nýlendutíminn gamli er og verður ævinlega mikill og stór skammarblettur á heiðri flestra vestrænna þjóða !

 

ESB er á okkar tímum hið blóðþyrsta og síhungraða stórbatterí miðstjórnarflækju-kerfis, sem þarf stöðugt meira fjármagn. Og hvaðan á það fjármagn að koma, þegar tekjur aðildarríkjanna dragast saman og hagvöxturinn dvínar ? Þannig er nýja nýlendustefnan tilkomin á teikniborðum búrokratanna í Brussel. Og Úkraína varð bráðin, eins og forðum hjá nazistunum. ESB hefur fjárfest gífurlega í Úkraínu og var á fullu við að leggja landið algerlega undir sig fjármálalega, þegar aðstæður breyttust heldur til hins verra fyrir allt hið þrauthugsaða gróðabrall !

 

Stjórnvöldum í Rússlandi varð loks nóg boðið með stöðugan ágang Kiyv-fasistanna á rússneska íbúa austurhéraðanna, enda þá búið að vera stríð í gangi gegn þeim, allt frá 2014. Og Rússar sendu herafla inn í austurhéruðin og sögðu ,,hingað og ekki lengra, nú er nóg komið !“ Af hverju í ósköpunum höfðu þeir beðið í 8 ár, héldu þeir að hægt væri að semja um málið, semja við aðila sem fram til þessa hafa svikið alla samninga sem við þá hafa verið gerðir ?

 

En nú voru Rússar samt búnir að ákveða sig. ,,Við erum til í allt við þessar aðstæður“, sögðu þeir og meintu það víst. Svo mjög fannst þeim hafa verið að sér þrengt. En ESB er hungrað valdabákn sem vill fá fullan arð af sínum fjárfestingum. Það var nefnilega skipulagt valdarán í Úkraínu 2014 til að ná fram ávinningi af nýrri nýlendustefnu og blóðsugur af Brusselltagi láta ekki bráð eins og Úkraínu frá kjafti sleppa. 80 milljarða dollara fjárfesting verður að skila arði. Í því sambandi er enginn að hugsa um lýðræði eða mannréttindi úkraínsku þjóðarinnar, fátækustu þjóðar Evrópu. ESB og Nató komu upp leppstjórn fasista í Kiyv sem hefur til þessa þjónað þeim og engum öðrum !

 

En sú þjónusta hefur kostað sitt. Kiyvstjórnin hefur verið óspör á úkraínskt blóð fyrir blóðsugurnar í Brussel. Það hefur ekki vantað að fórnirnar fyrir skurðgoðin þar hafa verið miklar. En það undarlega er, að stærstur hluti úkraínskra flóttamanna hefur flúið til Rússlands. Það segir líklega sitt um það hverjir eru að ofsækja hverja og hvert fólk telur sig geta flúið og á náðir hverra !

 

Vesturveldin hafa aldrei lært að lifa af sínu. Þau gengu fyrir arðráni í marga mannsaldra og hafa aldrei afvanist því að arðræna aðrar þjóðir. En nú er fastara fyrir en oftast áður. Og þó að gömlu níðingaríkin hafi safnast saman í eitt miðstjórnarskrímsli, til að viðhalda yfirgangi og kúgun í heiminum, mun það ekki duga til.

 

Ný nýlendustefna verður ekki lengur meðtekin með nokkrum hætti. Í þeim efnum er komið að skuldadögum í margháttuðum skilningi. Endurtekning á fyrri yfirgangi Vesturveldanna fær ekki með nokkru móti staðist í þeim margpóla heimi sem nú er að taka yfir !

Sagan endurtekur sig, því heimska mannanna og græðgi á sér engin takmörk !

 

 

 

Þó að Moskvuréttarhöldin fyrir stríð kölluðu fram gífurlega holskeflu áróðurs og hatursumræðu á Vesturlöndum gegn Sovétríkjunum, er enginn vafi á því til dæmis, að hin nýju stjórnvöld í Bretlandi lærðu sitt af því sem þau leiddu í ljós. Bretar voru komnir í nauðvörn eftir Munchensamninga Chamberlains, sem voru úrslitatilraun auðvaldsheimsins til að beina Hitler í austur !

 

Frakkland steinlá fyrir nazistaherjunum, enda fimmta herdeildin búin að rústa þar öllu fyrirfram, í stjórnmálalífi, her og allri þjóðlegri vörn. Jafnvel stríðshetjur úr fyrra stríði drógust með og eyðilögðu orðspor sitt gjörsamlega. Pierre Cot fyrrverandi flugmálaráðherra Frakklands ritaði síðar bókina „Sigur landráðanna“ (Triumph of Treason) og lýsti þar hvernig franska fimmta herdeildin hafði hegðað sér undir landráðaforustu Lavals, hers-höfðingjanna Weygands og Pétains og Trotzkistans Doriot og annarra slíkra svikara. Þar laut franskur heiður lágt !

 

Leppstjórn nazista var í framhaldi mála látin taka við í Frakklandi. En hinum megin við sundið varð Chamberlain að segja af sér, enda yfirlýsing hans eftir Munchensamingana orðin argasta öfugmæli, ,, Sjá, ég færi yður frið um vora daga !“ Þarna stóð þessi hástéttar - Breti eins og strípaður asni, nýkominn frá Munchen, og veifaði tryggingarvíxlinum sínum, pappírs-blaði undirrituðu af Adolf Hitler !

 

En hver átti að mynda nýja stjórn ? Íhaldsflokkurinn átti engan boðlegan mann sem ekki hafði skriðið fyrir Hitler. En, annars, það var reyndar einn til, afdankaður fylliraftur sem allir höfðu eiginlega afskrifað, hann var enn að rífa kjaft gegn Hitler. Kannski væri hægt að notast við hann ? Þar sannaðist enn sem fyrr viska fornsagnanna þar sem segir : ,,Áttak næsta völ /nýtra drengja / nú er úlfshali / einn á króki“. En notast varð við það sem völ var á og úlfshalinn var einn í boði. Þannig komst Churchill á koppinn !

 

Nýja stjórnin sagði strax skilið við undangjafarstefnuna. Hún fór strax í að gera fimmtuherdeildarfólk um allt Bretland skaðlaust. Handtökur voru framkvæmdar í stórum stíl og voru svo umfangsmiklar, að með þeim tókst að lama landráðahreyfinguna að miklu leyti. Í fyrirvaralausri árás á aðalstöðvar Sambands breskra fasista náðust mörg mjög þýðingarmikil skjöl og miklar upplýsingar. Þar voru einnig allmargir fimmtuherdeildarmenn teknir fastir við sínar klækjakúnstir !

 

Sir Oswald Mosley foringi breska fasistaflokksins var handtekinn á heimili sínu. Aðrir handteknir voru til dæmis, John Beckett, fyrrverandi þingmaður og stofnandi Peoples Party, sem voru Samtök gegn Sovétríkjunum, sem hlynnt voru nazistum; A. H. Ramsay höfuðsmaður, íhaldsþingmaður frá Peebles; Edward Dudley Elan, embættismaður í einu ráðuneytinu og kona hans frú Dacre Fox; og síðast en ekki síst Sir Barry Domvile flotaforingi, fyrrverandi yfirmaður hernjósna flotans. Hann var formaður leynifélags nazistavina í landinu er nefndist The Link og skipulagt hafði verið með aðstoð Heinrich Himmlers og Gestapo. Samþykkt voru landráðalög sem lögðu dauðarefsingu við landráðum !

 

Árið 2017 kom út bókin „Hitler´s Munich Man“ eftir Martin Connolly, en hún fjallar einmitt um feril Barry Domviles. Staða mála var ekki beint glæsileg í Bretlandi við valdatöku Churchillstjórnarinnar upp úr 10. maí 1940, þegar búist var við innrás Þjóðverja á hverri stundu. Sennilega hefur enginn forsætisráðherra Breta komið þjóð sinni í annan eins vanda og Chamberlain hafði gert er hann sagði af sér 10. maí !

 

Hefðu Sovétríkin ekki verið sú ógn í austri sem leiðtogar nazista-Þýskalands töldu, er nánast víst að Þjóðverjar hefðu gert innrás í Bretland. En þar sem þeir töldu Breta nánast afgreidda og búna að vera, ákváðu þeir að snúa geirum sínum að þeim óvini sem þeir óttuðust meira. Þar með opnuðu þeir að fullu á þá framvindu sem varð. Sovétmenn og Bretar urðu þannig sjálfkrafa bandamenn !

 

Og þegar Japanar, tæpu hálfu ári seinna, opnuðu á sína heimsku með árásinni á Perluhöfn, voru öxulveldin farin að reyna að gleypa allt of stóra bita. Sovétríkin stóðu í Hitlers - Þýskalandi og Bandaríkin stóðu í Japan. Þeim bitum varð aldrei kingt og rennt niður !

 

Yfirstandandi tilraun auðvaldsheimsins og Djúpríkisins til að herja á Rússland í gegnum Úkraínu, er líka dæmd til að mistakast. Þar hefur í raun verið um að ræða endurtekningu þeirrar atburðarásar sem fór svo illa út af sporinu í aðdraganda seinni heimsstyrjaldarinnar. Nú ætla Nató og ESB að leiðrétta fyrri mistök, enda sömu skuggaöfl að verki og forðum, bak við tjöldin. Framvindan sýnir að menn hafa ekkert lært af fyrri óförum !

 

Gamla planið var að efla Hitlers-Þýskaland til árásar á Sovétríkin, en nú var hugmyndin að beita Selenski-Úkraínu gegn Rússlandi. En reikningsskekkjurnar létu ekki á sér standa og hernaðurinn hefur gengið illa fyrir fasistana í Kiyv, þrátt fyrir allan fjárausturinn og vopna-sendingarnar að vestan. Sömu ljónin eru enn í veginum og forðum og þau hafa enn fullan vilja og styrk til að verja sig og það sem þeirra er !

 

Bitinn er enn allt of stór og líklegur til að verða það áfram, og kannski ekki síst vegna þess, að háþróuð kjarnorkuvopn, eru nú hreint ekki svo lítill hluti af vopnabúri hins rísandi Rússlands, sem eflist með hverjum degi !

 

 

 

 

 

Sovéski heraflinn var fær um, - og rússneski heraflinn er fær um – að verja sitt land og sína þjóðbræður !

 

 

 

Sennilegt er, að það sé mat mjög nálægt réttu raunlagi, að um tíu sovéskir hers-höfðingjar í seinni heimsstyrjöldinni hafi verið mun færari en nokkur hershöfðingi Vesturveldanna í sömu styrjöld. Þar vil ég nefna Giorgi K. Zukhov, Konstantin K. Rokossovski, Alexander M. Vasilevski, Ivan S. Konev, Nikolai F. Vatutin, Andrei I. Yeremenko, Vassili I. Chuikov, Feodor I. Tolbukhin, Rodion Y. Malinovski og Ivan K. Bagramyan !

 

Einn af þessum hershöfðingjum féll í styrjöldinni. Það var Nikolai Vatutin sem var drepinn l944 í fyrirsát úkraínskra fasista, skoðanabræðra þeirra manna sem fara nú með völdin í Kiyv !

 

Allmargir aðrir sovéskir hershöfðingjar koma líklega nokkuð fast á hæla þessara manna, svo sem Nikolai N. Voronov, Vassily D. Sokolovski, Kirill A. Meretskov, Kirill S. Moskalenko,, Matvej V. Zakharov, Leonid A. Govorov, Mikhail Y. Katukov, Pavel A. Rotmistrov, Sergej M. Shtemenko, Ivan D. Chernjakhovski, o.fl !

 

Ivan Chernjakhovski lést af sárum er hann fékk í nágrenni Königsberg, er Rauði herinn var í sókn sinni þar á leiðinni til Þýskalands. Hann var yngsti hershöfðinginn í sögu sovéska heraflans, en þegar búinn að sanna mikla faglega hæfni !

 

Vestrænir hershöfðingjar komast þarna eiginlega ekki í neinn  samjöfnuð. Eisen-hower hefur líklega aldrei í eigin persónu strítt á vígvelli, og það er haft fyrir satt að Patton hafi ekki sagst geta virt hann sem hermann. Omar Bradley, Douglas MacArthur og fleiri bandarískir hers-höfðingjar voru lítið meira en meðalhæfir foringjar, en sambönd og pólitík fleytti þeim langt upp eftir tignarröðinni. Þar var einhverju öðru en vígvallareynslu fyrir að fara !

 

George S. Patton jr. var eiginlega í raun eini hershöfðingi Vesturveldanna sem var líklega harður stríðsmaður í eðli sínu, maður sem fann sig líklega hvergi betur en á vígvelli. En hann var hinsvegar með eindæmum hrokafullur maður og sjálfs-elskur, kunni ekki mannasiði og lét illa að stjórn. Hann lést með undarlegum hætti af slysförum rétt fyrir jólin 1945, og að því er virðist, veit eiginlega enginn hvað gerðist í raun í því meinta slysi og varla verður það skýrt héðan af !

 

Það er hinsvegar vitað nú að Montgomery marskálkur gerði allskonar vitleysur í sinni herstjórn, var sérgæðingur fram í fingurgóma og eindæma falskur gagnvart öllum samstarfsmönnum sínum. Nánast allir bandarísku hershöfðingjarnir voru búnir að fá miklu meira en nóg af honum og monti hans áður en stríðinu lauk. Jafnvel sumir breskir foringjar þoldu Montgomery alls ekki. Hann varð heimsfrægur fyrir annarra tilverknað og verðskuldaði frægð sína áreiðanlega að mjög litlu leyti !

 

Churchill setti hann í toppsætið fyrir sóknina við El Alamein rétt áður en hún hófst. Auchinleck sem undirbjó sóknina var fjarlægður. Áður hafði Wavell verið tekinn þar frá stjórn, en hann hafði staðið sig vel við miklu verri aðstæður, og margt bendir til að báðir þessir hershöfðingjar hafi verið mun færari fagmenn í hermennsku en Montgomery !

 

,,Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá“ segir spakmælið og í gjörspilltum aðalshyskisheimi Bretaveldis var það venjan frekar en hitt, að gefa einhverjum óverðugum ávextina af sigrum og afrekum sem einhverjir menn af lágum stigum unnu. Og ekki var staðan í þeim efnum miklu burðugri í Frakklandi. Þar var stöðugt dekrað við óhæfa drullusokka vegna bláa blóðsins og það langt fram eftir nítjándu öldinni, löngu eftir byltinguna !

 

Enginn fyrrnefndra hershöfðingja Sovét-ríkjanna hefði átt nokkra möguleika til frama á sviði herstjórnar, ef keisara-stjórnin hefði þá verið við lýði í Rússaveldi. Þeir voru alþýðumenn að uppruna, kraftmiklir menn og einbeittir, menn sem stefndu vægðarlaust að lokatakmarkinu, fullum sigri á nazista-ófreskjunni. Þeir voru ekki úrkynjuð afkvæmi aðals og langtíma forréttindaliðs blóðlausra aumingja !

 

Þeir stóðu sig, og það var kjarni málsins. Auðvaldsfjölmiðlar á Vesturlöndum voru með yfirlýsingar í sífellu um að Rauði herinn væri búinn að vera, þar sem bestu hershöfðingjar hans hefðu verið teknir af lífi í hreinsunum. En þar réði óskhyggjan ein. Umræddir menn voru bara bestir í augum fjandríkja og óvina Sovétríkjanna. En hershöfðingjar sanna yfirleitt gildi sitt mest og best með hæfni sinni og trúmennsku sinni við land sitt og þjóð !

 

Fjölmiðlar Vesturveldanna litu algjörlega framhjá því, að umræddir menn voru í raun ekkert nema fimmtuherdeildarmenn. Þeir höfðu þjónað undir valdabrölt Trotzkys, vestrænt auðvald og jafnframt erindreka þýsku nazistastjórnarinnar, og að lokum verið handteknir og dæmdir sannir að sök sem landráðamenn !

 

Þannig urðu örlög Túkhatsjevskys, Gamarniks, Uborevitch, Putna, Jakirs, Eidemans, Korks, Feldmans og Primakovs. Átta þeirra voru leiddir fyrir herrétt hæstaréttar Sovétríkjanna, dæmdir til dauða og skotnir innan sólarhrings. Jan Gamarnik skaut sig áður til að forðast handtöku eins og Tomski hafði gert á undan honum !

 

Fimmta herdeildin, svikaherdeildin, sem hafði gert sig gildandi í falli allra þeirra ríkja sem Þýskaland nazismans réðist á í byrjun styrjaldarinnar, var ekki til staðar í Sovétríkjunum árið 1941, til að vinna sitt óþurftarverk. Hún hafði verið þurrkuð út í tíma !

 

Það gerði gæfumuninn, fyrir það ríkjasamband sem allur auðvalds-heimurinn hafði stefnt að til margra ára, að þurrka af yfirborði jarðar. Til þess var Hitler vakinn upp úr helvíti, en hann sveik þá sem ólu hann og ætluðu honum ákveðið styrjaldarhlutverk Napóleons í austurvegi. Hann vildi fyrst herja í vestur og því fór sem fór. Það vill löngum verða svo, að það sé varasamt mál að vekja upp djöfla, ala þá hjá sér, með sér, og í sér !

 

 

Um framtíðarveruleika ofskólunar !

 

Ljóst er að lengi verður hægt að finna upp nýjar fræðigreinar, þó að þær muni ekki skila neinu í aukningu á framleiðslumálum eða undirbyggingu samfélagsins með verðmætasköpun að takmarki. Sífellt umbúðameiri ofskólun einstaklinga með gráður upp á vasann verður því að óbreyttu stöðugt þyngri baggi fyrir samfélagið allt !

 

Nýjar ofskólunargreinar geta sem best orðið eftirfarandi :

Fræðafræði, þekkingaröflun og skipulag varðandi allar fræði-greinar. Mun skila af sér að loknu námi fullgildum fræða-fræðingum sem munu fá viðurkennda gráðu í alfræðihugsun.

Efirlitsfræði, víðtæk stjórnun á öllum eftirlitskerfum og mun gefa gráðuvald í þeim efnum sem tekið verður gilt í öllu ríkiskerfinu.

Alhliða sérfræði, sérfræðimenntun sem ná mun yfir alla sérfræði og gefur skipulags-vald til að samhæfa alla stjórnun í þeim efnum.

O.s.frv.O.s.frv.O.s.frv.O.s.frv....................................................!!!

 

Ísland er nú alfarið undir ábyrgðarlausu valdi sérfræðinga, sem eru ekki valdir af fólkinu. En fulltrúar fólksins, valdir af því, skýla sér stöðugt á bak við sérfræði-álit. Við dælum út fólki linnulaust í gegnum framhaldsskólana og háskólana, langt umfram þarfir þjóðfélagsins. Og hvað á þetta fólk að gera ? Það fer beint í eftirlitskerfið sem endalaust getur bólgnað út og bætt við sig !

 

Kornungt fólk er kynnt í fjölmiðlum sem - til dæmis - náttúruvársérfræðingar. Hvað skyldu þeir vera orðnir margir ? Raddir þeirra sumra í útvarpi virðast svo bernskar, að þær gætu bent til þess að þeir væru lítið meira en þrettán ára og enn gangandi með skólatöskur og það á grunnskólastigi !

 

Hagfræðimenntaðir unglingar virðast eiga að vakta markaðinn og reyna að sjá út hvað hann tekur til bragðs, eins og hann sé lifandi skepna, en ekki undir stjórnun manna. Þannig var það líka fyrir hrun, þá störfuðu greiningardeildir innan bankanna til að sjá fyrir efnahagsleg áhlaupsveður í tíma, með forustufólk á margmilljóna-kaupi á mánuði hverjum. Litlar sögur fóru af því eftir á hvernig til tókst með þær efnahagsvarnir. En þær fóru auðvitað beint í ruslið, enda gagnslausar með öllu !

 

Rúllettan er samt greinilega komin af stað aftur. Lærdómsgráður eiga að segja alfarið til um manngildi, þó þær hafi í rauninni afskaplega lítið um það að segja. Flestallir landsmenn hafa þó komist í kast við lærða asna með lítið vit og þurft að borga sitt vegna glópsku þeirra sumra !

 

Skóluð innrétting er oft með þeim hætti núorðið, að þar virðist ekki nein undirstaða mannlegrar hæfni til eins eða neins. Og hvað er þá eiginlega verið að byggja upp ? Sumum finnst reyndar að það sé frekar verið að byggja niður, og ef svo er, þá er vægast sagt ógæfuleg framvinda í gangi í málum og býsna margir rangir reikningar gerðir í kerfinu !

 

En við höldum samt ótrauð áfram að byggja samfélagið upp sem pýramída á hvolfi, þó allir ættu að vita hvernig það hlýtur að enda. Hefur það kannski verið með slíkum hætti sem öll fyrri hámenningarskeið Sögunnar hafa endað í velferðarstrandi og hrunið þannig niður á langtíma flatneskju eymdar og úrkynjunar í kjölfarið, jafnvel svo öldum skipti ?

 

Þarf ekki að stíga fast og ákveðið á bremsur varðandi ofskólun og mennta-dýrkun, áður en öllu er stýrt í efnahagslegt þrot og raunverulegri þjóðarvelferð er tortímt ? Átrúnaðarfullur menntakeisarinn í landinu stefnir nefni-lega í það, senn hvað líður, - að verða nakinn hvað raungildi og þjóðlegan ávinning snertir og skila engu nema eigin nekt !

Og hvar stöndum við þá, með allan menntahrokann,ófær til allrar viðreisnar ?

 

 

 

 

,,Labour íhaldið“ er lítið skárra !

 

 

 

Nú er Tony Blair, fyrri tíðar fallin stjarna, farinn að ráðleggja Keir Starmer hvernig halda beri á málum. Sennilega gæti Starmer varla fengið verri ráðgjafa. Tony Blair er úrelt fyrirbæri og hann skildi ekki vel við. Sennilegt er, að valdatími íhaldsins eftir þá félagana Blair og Brown, hafi einkum komið til vegna þess að fólk var hætt að treysta Verkamanna-flokknum til eins eða neins, eftir valdaferil þeirra tvíburanna. Þeir spiluðu sig alveg út úr þjóðarsálinni !

 

Blair er bara umhugað um að vernda sína pólitísku arfleifð. En hún er nú ansi mikið minni en hann heldur. Ferill hans í innflytjendamálum var aldrei beysinn og hann var, engu síður en aðrir forsætis-ráðherrar Breta á síðari árum, algjör undirlægja Bandaríkjanna og fylgdi þeim í einu og öllu. Það varð Bretum til áfram-haldandi og enn frekari niðurlægingar í Írak og víðar. Nú vill Blair að Starmer fylgi hans forskriftum, líklega svo hans forusta verði ekki til að kasta rýrð á valdatíma Blairs sjálfs og sýna í enn opnara ljósi þau mistök sem þá voru gerð af forustu flokksins !

 

Framtíðarsýn Blairs eftir fimmtíu ár virðist vera að þrjú risaveldi verði þá leiðandi, Bandaríkin, Kína og ef til vill Indland. Manngreyið minnist ekkert á Rússland sem er að ná vopnum sínum á ný sem rísandi veldi. Hann virðist ekki sjá, að Bandaríkin eru þegar í dag hnignandi veldi, svo maður tali nú ekki um 50 ár héðan í frá. Svona spámenn eigin óska-drauma geta nú ekki talist merkileg fyrirbæri, og Blair hefur aldrei verið merkilegur maður, jafnvel ekki þegar hann var talinn á toppnum og menn héldu að hann hefði eitthvert manndómslegt innihald !

 

Maðurinn fékk drjúgan valdatíma en skildi ekkert eftir sig nema Gordon Brown, sem var síst betri leiðtogi. Þeir voru báðir lítið annað en hægrisinnaðir strákar sem komust á sviknum forsendum til valda í röngum flokki og reyndust eigin þjóð til lítils gagns.

 

Sem ungir menn þóttust þeir þó róttækir og ætluðu sjálfsagt margt að gera, en grundvöllurinn var í raun annar en þeir héldu. Þessvegna varð stefnan nokkuð önnur þegar fram í sótti. Enda hrósaði Margaret Thatcher sér víst síðar af því að hafa skapað persónuna Tony Blair og margt hefur líklega verið vitlausara sagt !

 

Þegar maður hugsar til þess að Bandaríkin og Indland óskipt voru áður nýlendur Breta og jafnframt hvað Bretar arðrændu Kína þar að auki, finnst manni nokkuð sérstakt hvað Bretum varð eiginlega lítið úr þessari yfirburðastöðu sem þeir höfðu á heimsvísu. Og það auk alls arðráns þeirra í Afríku. Nú eru Bretar bara undirmálsþjóð með land sitt fullt af vandamálum, meðal annars vegna ósamstæðra þjóðfélagshópa, sem eiga að mestu leyti litla sem enga samleið, eins og sannast betur með hverju ári !

 

Hlutverk Breta, varðandi yfirráð á heims-vísu, er löngu liðin tíð og bresk stjórnvöld ráða sem fyrr segir ekki á nokkurn hátt við innanlandsmál sín núorðið og virðast hrekjast til og frá eftir hverjum kenningavindi, enda eru þeir margir vindarnir sem þar blása núorðið, og sumir gætu þessvegna talist hættulegir gagnvart öryggismálum ríkisins !

 

Breska heimsveldið varð fljótt að skipulagslausum óskapnaði eftir seinna stríðið og móðurlandið skipti um íbúalega samsetningu í kjölfarið. Bakslag Breta, í öllu vægi frá fyrri tíð, er með ólíkindum og á reyndar upphaf sitt í skuldastöðu þeirri sem þeir komust í gagnvart Bandaríkjunum strax í fyrra stríði. Síðan hafa Bretar naumast séð til sólar í einu eða neinu !

 

En hér var meiningin að tala um frekar lítilsverðan framagosa sem enn er að reyna að gera sig gildandi, þó hann hafi líklega aldrei staðið sjálfur sérlega fast í fætur stefnulega séð og jafnan verið tæki-færissinni í húð og hár. Sumir kjósa ef til vill að spyrja, hvað var Tony Blair sem stjórnmálamaður ? Var hann á einhvern hátt trúverðugur í raun eða var hann bara lýðskrumari ? Ekki er hægt með nokkru móti, að sjá það á ferli hans, að hann hafi nokkurntíma verið eða sé heilsteyptur maður að inntaki og gerð !

 

Það er heldur ekki svo að sjá, að breskir pólitíkusar í seinni tíð hafi verið miklir bógar. Myndu sumir ekki hika við að telja þá undantekningalítið verulega lélegan söfnuð. En þegar slíkir vilja fara að leiðbeina þeim sem nú eru í forustu, ætti það að geta sagt okkur töluvert um aftur-förina á þessu sviði, á ekki lengri tíma !

 

Ef Keir Starmer hygðist gera Tony Blair að ráðgjafa sínum og læriföður, væri það vísasti vegurinn fyrir hann til pólitískrar brotlendingar. ,,Labour íhaldið“ er hinsvegar lítið betra en Tory íhaldið í Bretlandi, enda kom það strax í ljós með stjórn Attlees 1945 og hefur allar götur síðan átt heldur skítugan feril við stjórn, einkum þó í utanríkismálum !