Ekkert til skiptanna fyrir almennt launafólk !

 

Nú er gamli sérgæskukórinn kominn á fullt með hrakspár um verðbólgu og allskyns óáran ef almennt launafólk gerir kröfur um það sem kalla mætti kauphækkun !

Atvinnurekendahjörðin, auðvitað með sérgæskufullt ríkisvaldið að baki, er tilbúin að útdeila einhverri smámynt til almennings en ef það á að vera eitthvað meira, er sagt að allt fari á hliðina. Þennan söng hef ég heyrt alla mína lífstíð !

 

Oftast eru það heilaþvegnir fulltrúar auðvalds og sérhagsmuna sem hreiðra um sig í valdastöðum í ráðuneytum og stjórnarskrifstofum. Þegar upp koma kröfur um að eitthvað sé gert til almenningsheilla er viðkvæði slíkra að það séu ýmsir tæknilegir örðugleikar á málinu. Svo er það tafið og þvælt uns ekki verður neitt úr neinu. Þar ræður öllu baksviðs leikaraskapur forréttindamanna gegnvart almennum mannrétti !

 

Hverskonar ríki er Ísland eiginlega í raun og veru ? Sumir tala um bananalýðveldi, aðrir um velferðarríki. Kannski er hvorttveggja rétt, ef viðmiðanir eru sérvaldar með fyrirfram gefna útkomu í huga ?

 

Sérgæskufull sjónarmið gömlu íslensku stórbændanna, sem voru engu betri en barónarnir og greifarnir á meginlandinu, hafa alltaf lifað gróskuríku blóðsugulífi hérlendis. Þau drottna enn í hugum arftakanna, íslensku auðstéttarinnar. Almannaréttur hefur hinsvegar alltaf átt hér erfitt uppdráttar !

 

Lagasetningar á Íslandi hafa löngum borið miklu meiri svip af sérhagsmunum en almannahagsmunum. Þær hafa líka iðulega verið pantaðar í gegnum pólitísk sambönd og peningavaldið sem þar hefur ráðið hefur auðvitað aldrei verið almenningsvænt. En velferð fólksins eru æðstu lögin og þeim lögum ber fyrst og síðast að fylgja !

 

Forréttinda og sérgæskuhópar þessa litla samfélags sem hér er, eru alltaf á fullu í því verki að tryggja stöðu sína á kostnað heildarinnar. Á seinni árum hafa þeir á margvíslegan og lævísan hátt læst klónum í peninga fólksins í gegnum hin ýmsu lífeyrissjóðakerfi og svo er það fjármagn notað miskunnarlaust gegn almanna-hagsmunum. Þar hefur risið hver spillingar-skítahaugurinn upp af öðrum !

 

Sem Norðurlandaríki hefur Ísland alla tíð verið félagslega fatlað. Því hefur einkum valdið sú gífurlega sérgæska sem hér hefur náð að hreiðra um sig alla tíð. Hún virðist allt að því blóðmerkja stóran hluta þjóðarinnar. Jafnvel yfirlýst félagshyggjufólk getur verið illa sýkt af henni án þess að gera sér nokkra grein fyrir því. Það þyrftu þónokkuð margir virkilega að skoða hvar og hvernig þeir standa !

 

Það er grundvallar-atriði í stefnuskrá alls afturhalds, að fjármagnið sé og eigi að vera þess og þess eins. Ríki og sveitarfélögum á að stjórna með þeim hætti að sem minnst fjármagn fari til óverðugra. Hinir útvöldu eiga að vera vel fóðraðir á kostnað allra hinna. Það gerir það að verkum að það er og verður aldrei neitt til skiptanna þegar kemur að almannakjörum. Hinir útvöldu eiga að fá allt og hafa löngum fengið allt !

 

Afrakstur allrar verðmæta-sköpunar á að fara til fjármagns-eigenda og gera þá enn ríkari, en þeir sem vinna þau störf sem eru forsenda verðmæta-sköpunarinnar eiga ekkert að fá. Afturhalds-hugsunin er hugsun þrælahalds, ranglætis og yfirgengilegs mannhroka. Þar hefur aldrei verið neitt til sem er ærlegt og siðlegt !

 

Þegar til forustu fyrir launafólk velst fólk sem enn er óspillt, er strax tekið til við að reyna að spilla því, grafa undan því, gera það tortryggilegt og fella það með allskyns mútuboðum. Margt fólk sem í upphafi var ærlegt og vildi vel, hefur fallið af þessum sökum, hefur ekki staðist ásóknina eða ráðið við alla þá Móra og Skottur sem herjað hafa á líf þess. Það er því mikil þörf að slá skjaldborg um þá leiðtoga sem í raun sýna sig trúverðuga í baráttu fyrir almennum mannréttindum og verja þá falli !

 

Það hefur löngum verið talið íslensku samfélagi til gildis að hér sé ekki her. Þó hafa sumir viljað koma hér upp einhverju herskrípi, líklega helst til varnar spillingar sköpuðum stöðuhagsmunum ofréttindamanna. En þó að ekki sé hér opinber her, eru hér hinsvegar ýmsir skuggaherir að tjaldabaki, moldvörpuherir þess myrkravalds sem stöðugt nagar rætur allra heilbrigðra gilda. Slíkt hervald berst ávallt gegn allri almannaheill og verði því ekki settar skorður, geta menn að fullu og öllu kvatt allar vonir um almenna velferð !

 

Níðingsháttinn gegn almannaheill verður að brjóta á bak aftur og til þess er verkalýðshreyfingin stofnuð að standa þar í fylkingarbrjósti. Sinni hún ekki því meginhlutverki sínu er hún einskis virði !

Lífskjör almennings eru og eiga að vera mannréttindamál, líka á Íslandi, og sanngjarn hluti verðmæta-sköpunarinnar í landinu þarf að ganga til þeirra sem verkin vinna !