Um lögvarið siðleysi og kerfisbundna kúgun

 

Af hverju er yfirleitt verið að skipta um ráðherra, hvað gerir Gylfi Magnússon t.d. annað en Björgvin G. Sigurðsson eða Valgerður Sverrisdóttur hefðu gert ? Þjónar hann ekki undir sömu öfl og þau gerðu ? Hvað gerir Fjármálaeftirlitið undir Gunnari Andersen annað en það gerði undir fyrri forstjóra, gætir það ekki hagsmuna sömu klíkuaflanna á kostnað almennings ?

Hvað gerir Már Guðmundsson í Seðlabankanum annað en hver annar kerfiskarl hefði gert í hans sporum ? Af hverju var hann að hlaupa frá hálaunuðu starfi erlendis til að koma hingað og reyna síðan að gráta sér út launahækkun bak við tjöldin ? Þykir það virkilega svona fínt að vera seðlabankastjóri á Íslandi og það sem eftirmaður Davíðs Oddssonar í uppfærðum hrun-seðlabanka !

Hvaða hæfni hafði Már Guðmundsson umfram aðra hugsanlega umsækjendur að stöðu seðlabankastjóra ? Var eitthvað í ferli hans sem sagði að hann væri mjög sérstakur ? Varaði hann kannski við fjármálavitleysunni á árunum á undan hruninu ? Ekki veit ég til þess !

Geir H. Haarde sem var eins lærður og nokkur maður getur verið í efnahagsfræðunum út frá skólagöngu-sjónarmiðinu einu saman, féll algerlega á veruleikaprófinu þegar á hólminn var komið. Hann vissi þá ekki sitt rjúkandi ráð, enda gaf meistari hans lýsinguna af ásigkomulaginu : " Forsætisráðherra situr hér frammi og skelfur eins og lauf í vindi og getur ekki tekið neina ákvörðun !"

Davíð gat trútt um talað því hann tók vissulega ákvarðanir meðan hann hafði völdin til þess. Meinið var hinsvegar að þær voru flestar rangar og sumar beinlínis þjóðhættulegar eins og komið hefur á daginn. En af hverju er verið að skipta um menn þegar nákvæmlega samskonar fuglar eru ráðnir í staðinn ? Jú, það er ein megin ástæða fyrir því - það er verið að friða almenning með því og láta hann standa í þeirri meiningu að eitthvað muni breytast við það.

En auðvitað eru slíkar mannabreytingar bara blekkingar og íslenska ríkiskerfið ræður ekki í háar stöður neina riddara sem berjast fyrir réttlæti, sannleika og jöfnuði.

Það er alltaf séð til þess að einhver klíkuþveginn skósveinn sé ráðinn, einhver sem haggar ekki við sporsluhöll spillingarinnar. Svo er talað um siðvæðingu kerfisins, sem er svona svipað því að talað sé um að taka upp helgihald í helvíti !

Hvar skyldi nú vera svigrúm fyrir siðvæðingu þar sem andi Mammons drottnar ?

Allt kerfis-siðferði á Íslandi er bókað núll og þó að menn þykist vera að margfalda eitthvað til bóta skilar það sér ekki á nokkurn hátt frekar en annað sem margfaldað er með núlli.

Það þarf að afnema siðleysisnúllið eins og eitt aðaltákn þess - verðtrygginguna !

Allt íslenska ríkiskerfið var snemma tekið í þjónustu sérhagsmunanna. Það keyrði bara um þverbak með þá hluti á Davíðstímanum. Hrokinn fór svo langt að menn hættu að hirða um feluleikinn. Og það leiddi til þess að sumir fóru smám saman að sjá veruleikann eins og hann er. En þeir eru líka fjölmargir sem enn eru að nudda augun og segja: " Ég trúi því bara ekki að þetta sé svona !

En spillingin er samt sem áður orðin svo djúprætt í kerfinu að það þarf meira en einfaldar verkjatöflur gegn henni. Það þarf meiriháttar skurðaðgerð !

Og þjóðin sjálf þarf að framkvæma þá aðgerð og skera meinsemdirnar af líkama sínum, öll graftrarkýli spillingarinnar hvar sem þau eru - annars á hún sér aðeins ömurlega framtíð sem réttlaust fórnarlamb í veröld verðtryggðrar glæpastarfsemi og lögvarins þjófnaðar.