Um samfélagsleg óþverrastrik einkavæðingarsinna

Það má heyra hlakka í hrægömmum á opinberum stöðum og víðar, yfir því að búið sé að endurfjármagna bankana og keyra þá upp aftur, allt á kostnað okkar skattgreiðenda. Og þetta eru sömu bankarnir sem voru fjármagnaðir af okkur í gegnum ríkið þegar þeir voru settir á fót. Nú skulu á íslenska kerfisvísu enn einu sinni lagðar drápsklyfjar á íslenskan almenning næstu árin til að " leiðrétta glæpina " sem framdir hafa verið.

Fyrst voru bankar þjóðarinnar gefnir sérgæðingum fyrir atbeina vina þeirra í stjórnkerfinu, svo voru þeir eyðilagðir og rændir innan frá, og nú er sem sagt búið að endurfjármagna þá á kostnað almennra borgara í landinu !

Það er því búið að ræna þjóðina í tvígang í gegnum þessa óheilla einkavæðingu bankanna sem átti að skapa hér gull og græna skóga fyrir alla !

Það stóð hinsvegar aldrei til að gæðin ættu að ná til allra, en þannig var talað og þeir voru hreint ekki svo fáir sem ginu við flugunni og gleyptu hana umhugsunarlaust.

En hvað varð um fjármagnið sem var í hinum einkavæddu frjálshyggjubönkum ?

Skyldu hinir snauðustu allra snauðra, Björgólfarnir, Sigurður Einarsson, Bjarni Ármannsson og fleiri útrásargreifar geta svarað því ?

Skyldu þeir sem stýrðu einkavæðingarbönkunum gegn þjóðarhagsmunum Íslands geta svarað því ? Hvar starfa nú þeir sem voru formenn greiningardeilda þessara banka, þeir sem áttu að vera með þeim hætti nokkurskonar öryggismála-ráðherrar þeirra ? Ætli þeir séu ekki meira eða minna í líkum stöðum í nýja kerfinu ? Það mætti segja mér það.

Hvað varð um hina " sígildu kenningu " þeirra sem kalla sig sjálfstæðismenn, þó þeir séu það ekki, að einkavæðing skili sér alltaf til góðs fyrir markaðinn, fyrir neytendur, fyrir almenning ?

Er Síminn miklu almenningsvænni eftir að hann var tekinn herfangi eða Pósturinn ? Hefur þjónustan þar orðið miklu ódýrari og betri eins og lofað var ?

Hefur reynslan ekki orðið þar nokkur önnur en hún átti að verða ?

Það vantaði ekki að blómstrandi jákvæðar yfirlýsingar væru í fullum gangi hjá einkavæðingarliðinu meðan verið var að koma því inn hjá fólki að það myndi hagnast á því að einkaaðilar sæju um þessa hluti. Þáttur fjölmiðla í þeim áróðri var vægast sagt ógeðslegur og almenningsþjónustan á þeim vígstöðvum með því lakasta sem ég hef orðið vitni að um dagana.

Margir hafa eflaust selt Mammoni hlutabréf í sjálfum sér á þeim græðgistímum og tekið fullan þátt í því að afvegaleiða almenning með blekkingartilboðum og allskonar lygaáróðri.

Sannleikurinn er nefnilega sá að einkaaðilar eru allra manna gírugastir eftir gróða. Þeir eru ekki að stunda góðgerðastarfsemi eða þjóðarheillastarf.

Þeir eru flestir svo til eingöngu að hugsa um það alla daga, að ræna almenning ræna þjóðina, beint eða í gegnum ríki og sveitarfélög - með einum eða öðrum hætti. Menn eins og Haraldur Böðvarsson og Einar Guðfinnsson eru ekki lengur á meðal okkar - það er allt annar andi á ferðinni og hann er hvorki hollur Akranesi eða Bolungarvík, landinu eða þjóðinni. Það er andi óheilbrigðrar og eitraðrar einkavæðingar, andi sem ágirnist það sem aðrir hafa byggt upp og gerir ekkert öðrum til góðs. Það er sami andinn og gerði heilu þjóðlöndin að nýlendum á árum áður, svo hægt væri að sjúga úr þeim blóðið og lífið.

Gegn þeim anda ber hverjum ærlegum manni að berjast því hann er ættaður úr helvíti sjálfu og býr í mönnum sem hafa selt sál sína þangað.