Hið raunverulega vald

Í lýðræðisþjóðfélagi býr hið raunverulega vald hjá fólkinu sjálfu. Við kjósum okkur fulltrúa til að fara með það vald um tiltekinn tíma, en valdið hverfur aftur til okkar fyrir hverjar kosningar. Þeir sem fara illa með þetta vald sem þeir fá að fara með í umboði okkar eiga náttúrulega ekki að fá það framlengt í kosningum.

Við höfum því val í kosningum til að færa þetta umboð hverju sinni til þeirra sem við treystum best eða í öllu falli til þeirra sem við teljum skásta valkostinn.

Lýðræðis-fyrirkomulagið segir okkur ekki endilega að við eigum góðra kosta völ, en það segir okkur þó að við getum skipt um valdhafa og það er af því góða.

Margt fólk í heiminum á ekki völ á slíku og ef við lítum aftur í tímann sjáum við hvílík skelfing það hlýtur að hafa verið fyrir venjulegt fólk að þurfa að búa endalaust við einræði og harðstjórn án þess að fá nokkuð um það að segja.

Þessvegna þurfum við að meta kostina sem í lýðræðinu búa og ávaxta þá sem best í hugsun okkar og framferði.

Stjórnvöld í lýðræðisþjóðfélagi eiga að hafa sem grundvallar-reglu, að vaka yfir velferð þegna sinna, tryggja heildarhagsmuni lands og þjóðar og vera stöðugt á þeirri öryggisvakt. Til þess eru menn kosnir til forustu að þeir sinni þessu verki og það hafi allan forgang hjá þeim. Öryggisvarsla er alvörumál !

Við höfum ekkert að gera með fólk sem svíkur í þeirri stöðu, fólk sem virðist bara vera að vinna fyrir efnafólkið - auðmennina og afæturnar !

Við höfum lýðræðislegt vald til að afsegja slíkt ógæfulið - ekki bara á fjögurra ára fresti, heldur hvenær sem er, ef neyðarréttur lýðræðisins krefst þess.

Fólkið í landinu hefur staðið undir allri uppbyggingu þjóðfélagsins til lands og sjávar, lagt í það líf sitt og starf. Vanhæfir forustumenn hafa splundrað þeim ávinningi og eyðilagt marga nauðsynlegustu velferðarþætti samfélagsins. Öryggisnetið okkar reyndist vera orðið eins og gatasigti fyrir þeirra tilverknað þegar það þurfti að duga sem best.

Og þetta vanhæfa forustulið neitar stöðugt að játa brot sín, kemur fram með hroka og steigurlæti og telur sig jafnvel hafið yfir lög og rétt. Og heilaþvegnir fylgjendur þess enduróma þá ólýðræðislegu afstöðu.

En það skal munað að hið raunverulega vald er hjá okkur, borgurum þessa lands.

Við getum fyllt Austurvöll og allar göturnar í miðbæ Reykjavíkur á svipstundu, ef okkur finnst að það valdalið sé ekki að gera skyldu sína, sem á að vinna fyrir þjóðina - í ríkisstjórn og á þingi. Við mótmælum þá öll í fullum krafti samstöðunnar og krefjumst nýrra kosninga og nýrrar forustu.

Út með það gamla og óhæfa, inn með nýtt og ferskt afl !

Valdstjórn sem vinnur gegn þjóð sinni fær aldrei staðist til lengdar og við viljum ekki nein slík stjórnvöld á Íslandi. Slíkt stjórnarfar á ekki heima hér.

Kjarna-atriði lýðræðisins er eins og Abraham Lincoln skilgreindi það í Gettisborgarávarpinu, -  að frelsi lýðs og lands varir meðan stjórn fólksins, á fólkinu byggð, fólksins vegna til " er fyrir hendi.

Látum ekkert stjórnvald deyfa tilfinningu okkar fyrir frelsi, réttlæti og sönnum mannréttindum.

Látum engin yfirvöld fara með okkur eins og þræla !

Verum heil í okkar íslenska anda, virðum öll góð gildi og heiðrum það sem heiðra ber.

En látum ekki svipta okkur mannréttindum okkar og munum það öll -  að hið raunverulega vald er okkar !