Enginn yrkir á Þorra

Enginn Allrason kom til mín í gærkveldi og var galvaskur sem endranær. Ég spurði hann frétta og hann svaraði í bundnu máli eins og hann er vanur og var ekki að skafa utan af hlutunum :

Þjóðarbölvun þung og römm

þyngir ferli nauða.

Ég heyri bara um skít og skömm,

skemmdarverk og dauða !

 

og áfram hélt hann :

 

Enn má heyra að klíkur kunnar

keppi að ofurlauna töku.

Skilanefndir skítmennskunnar

skara eld að sinni köku !

 

Og svo bætti hann við :

 

Meðan bölvuð bankaleyndin

bófa landsins stöðugt ver,

finnst af öllu rotin reyndin,

ræningjarnir skemmta sér !

 

Ég spurði hann hvort hann teldi ekki að það myndi nú fyrr eða síðar

fjúka í skjólin fyrir hrunvöldum þessa lands. Hann svaraði þegar :

 

Fortíðardraugarnir heimta sitt hald

og hætta ekki í ætið að gogga.

Smjörklípu aðferða einræðisvald

á ennþá sitt hreiður á Mogga !

 

Svo barst talið að nýjustu heimsatburðum og Enginn svaraði því svona:

 

Spilling velferð þjóða þvingar,

það má sjá og heyra víða.

Egyptar og Íslendingar

eiga við það sama að stríða !

 

Og hann herti á með annarri stöku :

 

Hér er margur Mubarak,

mannréttindi í dái.

Kerfið siðlaust svikaflak,

sori á hverju strái !

 

Hann var spurður um pólitíkina hér heima:

 

Margur klæðist falskri flík,

fátt er gott í Reykjavík.

En sérstaklega er svikarík

Suðurnesja pólitík !

 

Svo vék hann sér að öðru máli og orti:

 

Fylgt er blárri fjandstöðu,

fljúga æstar slettur.

Er í stjórnarandstöðu

aumur hæstiréttur !

 

Að svo mæltu kastaði Enginn kveðju á mig og hvarf út í hríðarmugguna

og ég sat eftir með allan kveðskapinn glymjandi í hausnum á mér.