Er forgangsmálið - endurheimt forréttinda ?

„Það fer margt af þjóðlífs meið

um þingsins bekki,                                                   

en  víða endar valdaskeið

með vondum hnekki.

Og staðreynd kunna lífs á leið

ég löngum þekki,

að sumir eiga silfurskeið

en sumir ekki ! ‘‘

Ríkisstjórn „Simma silfurskeiðar" virðist nú sýna opinskátt hvað legið hefur að baki hástemmdum hugmyndum hennar um hjálp við skuldsett heimili !

Það var varla búið að koma stjórninni á koppinn, þegar hafist var handa við að bjarga kvótagreifum og stórútgerðum frá því að leggja sitt til samfélagsins. Þetta minnir óneitanlega á bandarískar kosningar, þegar auðhringirnir sem leggja stórfé í kosningasjóði stóru flokkanna, rukka strax inn endurgjaldið. „ Nú erum við búnir að hjálpa ykkur, nú er komið að ykkur að hjálpa okkur ! ´´ Og skuldsettu heimilin í landinu sem „Simmi silfurskeið" virðist ætla að bjarga með forgangshraði, eru sem sagt kvótaaðalsóðulin, greifafjölskylduhreiðrin, - og í sem skemmstu máli sagt - öll LÍÚ- sérgæðingasamsteypan ?

Það er söguleg staðreynd, að Framsóknarflokkurinn hefur um nokkurt skeið gengið flokka fremst fram í kosningum með þau vopn í höndum að viðhafa lýðskrum og hástemmd kosningaloforð.  Virðist þar á bæ hugsað fyrst og síðast um að ná völdum og áhrifum - jafnvel með slíkum vinnubrögðum - en skeytt minna um málflutning ábyrgðar og efnda !

Það hafa vissulega ýmsir unnið kosningasigra í pólitískri sögu, hérlendis sem erlendis, með því að notfæra sér nytsama sakleysingja og trúgirni þeirra og tala slétt inn í vonir manna um betri tíð og blóm í haga ! En slík vinnubrögð hefna sín yfirleitt og þeir stjórnmálaforingjar og flokkar sem hafa hagað sér þannig, hafa oftast endað slíka vegferð rúnir trausti og hlaðnir skömm og svívirðu !

Það er samt sem áður mjög skiljanlegt, að landsmenn velti því fyrir sér hvaða væntingar þeir geti haft á sæmilega vitrænum grunni til nýrra stjórnvalda varðandi réttarbætur til almennings, eftir öll fjárglæfraverkin sem framin voru gegn almannahag fyrir hrunið og í kringum það ?

En því miður er ríkisstjórn „Simma silfurskeiðar" ekki sérlega trúverðug og virðist óneitanlega taka mið af ýmsu sem þótti í góðu gildi fyrir hrun og líklega sækir hún stjórnar-fyrirmynd sína þangað. Til dæmis er dýralæknir í stjórninni eins og þá. Reyndar hefði ég talið að sporin ættu að hræða í þeim efnum. Þó að menn geti verið ágætis dýralæknar er ekki þar með sagt að þeir séu réttir menn í að stjórna fagráðuneytum sem eru langt frá þeirra sérsviði. Og þó að dýralæknar hafi eflaust ágæta þekkingu á atferli dýra og hvernig þau leysa úr sínum vandamálum, ættu þeir ekki að taka of mikið mið af þeirra aðferðum, að minnsta kosti ekki sem ráðherrar. Það er t.d. ekki skynsamlegt í málum að taka mið af mannýgu nauti sem setur undir sig hausinn og vill stanga alla andstöðu niður. En stundum mætti halda að dýralæknar sem sest hafa í ríkisstjórn hafi þá mynd fyrir sér þegar á móti blæs og hugsi sér jafnvel að vinna hvern slag með slíkum bola-brögðum ?

Afturgengið hrunsvald var heldur ekki það sem beðið var um í kosningunum, en Framsókn er hinsvegar þess eðlis í dag að hún getur ekki starfað með neinum aðila nema íhaldinu og leggst gjarnan undir það, nema kannski í ferilskráar-spursmáli um forsætisráðherrastólinn !

Skuldsett heimili í landinu, fyrir utan forréttindaheimilin, verða greinilega enn um sinn að bíða sinnar lausnartíðar. „Simmi silfurskeið" er líklega að glíma við það verkefni núna - að íhuga vandlega, hvernig hann eigi að fara að því að skella sér í loforðum hlaðinn riddarabúninginn ?

Hvernig hann eigi að hefja burtreið sína gegn verðtryggingu og öðrum ógnum sem fjármála-aðallinn í landinu hefur búið til, með dyggri aðstoð þings og stjórnar á umliðnum árum, til heftingar almennri velferð í landinu ?

En takið eftir, Simmi þarf að heyja þessa burtreið við eigið lið ! Hann er skilgetið afkvæmi þeirra forréttinda sem blómstra þar sem auður er í garði og gull á hverju strái ! Það er því ekkert undarlegt að menn spyrji, er hann líklegur til slíkrar framgöngu, eru orð hans fyrir kosningar líkleg til að eiga samhljóm í gerðum hans eftir kosningar ?

Maðurinn hefur fengið völdin sem hann þráði, út á hástemmd kosningaloforð sín, og er orðinn forsætisráðherra landsins, eftir einn skemmsta stjórnmálaferil sem um getur að því takmarki.  Og spurning dagsins er auðvitað kýrljós, fellur hann í gamalgróið spillingarfar eða tekur hann hugsanlega á málum með nýjum og farsælum hætti fyrir land og þjóð ?

Framganga ríkisstjórnarinnar varðandi veiðileyfagjaldið og sýnileg áfergja innan hennar til að keyra LÍÚ-lausnarkröfuna í gegn, er sannarlega ekki til þess fallin að auka trú almennings á heilindi „Simma silfurskeiðar" og samstarfsmanna hans í stjórninni gagnvart leiðréttingarmálum sem snerta almenna velferð !

Það mun sýna sig hvernig þau mál fara og ekki er ég sérlega bjartsýnn í þeim efnum. En þó hallast ég að því, að menn muni  - að lokum - læra það af biturri reynslu, að best sé að dýralæknar sinni sínu fagi, og forréttinda fæddir menn reyni ekki að leika neinar þjóðhetjur heildarhagsmuna eða varpi sér í hnakk sem einhverjir sólskinsriddarar fyrir almennri velferð ?