Að flagga gömlum tuskum !

Það þótti mörgum undarlegt mál þegar til virtist standa, að vekja Guðna Ágústsson upp, vegna meints forustuleysis í hópi Framsóknarmanna í Reykjavík, og bjóða hann fram sem „glænýjan valkost" til borgarstjórnarstarfa ! Það hafði sosum meira en flögrað að mér að Framsóknarflokkurinn byggi við talsverðan vanda vegna atgervisvöntunar, en ég vissi ekki að flokkurinn væri talinn svo afgerandi illa staddur í þeim efnum sem raun virtist bera vitni.

Það er nefnilega alveg klárt mál, að þó að Guðni Ágústsson sé glaðbeittur og yfirlýsingaglaður maður og skemmti sumum að sögn, ætti hann fullkomlega að vita að hans tími er liðinn og valdaskeið þeirrar stjórnar sem hann tilheyrði vekur hreint ekki góðar minningar upp í huga fólks, þar sem það skapaði forsendurnar fyrir þá martröð sem þjóðin gekk í gegnum í hruninu og enn er ekki séð fyrir endann á. Traust á því liði sem þá var við völd mun því aldrei koma aftur !

Því verður heldur ekki neitað með nokkrum rökum, að Guðni Ágústsson tilheyri því liði, þó að hann hafi enganveginn verið sá versti í þeim hópi. En þar naut hann ásamt hinum valda og velmegunar í gegnum þann eyðsluveislutíma ábyrgðarleysisins sem þjóðin er enn að borga með skerðingum á allri velferð sem tveggja kynslóða strit hafði skapað með súrum sveita. Ég geri ekki ráð fyrir að þær skerðingar nái til eftirlauna Guðna Ágústssonar eða annarra úr fyrrnefndum hópi !

Ný forusta Framsóknarflokksins virtist skilja það fyrst eftir hrunið, að það væri ekki skynsamlegt að flagga þessu forustufólki sem hljóp út og suður eftir fyrirmælum Dabba í gegnum Dóra. En þar sem Guðni hafði stundum verið óþekkur við Dóra og haft tilburði til að standa uppi í hárinu á honum, slapp hann einhvernveginn betur frá hlutunum en aðrir, sem höfðu að mati fórnarlamba hrunsins ekkert sér til afbötunar. Guðni hefur líka þann kost að vera persónulega maður í geðþekkara lagi, en það verður hreint ekki sagt um alla þá sem í margnefndum forustuhópi voru. En það er líklegt, að hefði Guðni Ágústsson ætlað sér í pólitík aftur, hefðu fleiri „falli vígðir" viljað fara á kreik, svo sem Lómatjarnarfrúin og aðrir, og ekki hefði það blásið ferskum vindi í veifur flokksins !

Það hefur aldrei þótt framgangsvænt mál að flagga gömlum tuskum og allra síst þegar þær kunna, að margra mati, að vera nokkuð skítugar eftir fyrri tíma notkun. Ef skuggavaldsklíka í einhverjum illgresisfylltum reit í bakgarði Framsóknar-flokksins, vill snúa til fyrri hátta og flagga á ný slíkum tuskum, er hún illilega úr takti við allan raunveruleika í núinu.

Guðni Ágústsson gerði því klárlega bæði sjálfum sér og flokknum greiða með því að gefa ekki kost á sér til framboðs í borginni. Hann sýndi með því að hann áttar sig betur á aðstæðum en þeir sem vildu ota honum fram. Reykjavík er ekki Árnessýsla !

 Ef Framsóknarflokkurinn vill eiga erindi við þjóðina áfram, verður hann að gera upp við fyrirhrunsfortíð sína, viðurkenna mistök og vanhugsaðar aðgerðir þess tíma, óheilbrigðan anda í þjóðhagsgæslumálum, og veita tryggingar fyrir því að lært hafi verið af reynslunni og sanna að nýir kraftar og betri séu komnir að flokks-stýrinu !

Í slíkri viðleitni, sem felst í því að vinna sér traust á ný, er auðvitað ekkert rúm fyrir gamlar og misjafnlega hreinar tuskur !