Því sefur England ?

 

 

Mörgum þótti með eindæmum hvað Bretar virtust vera sofandi í aðdraganda síðari heimsstyrjaldarinnar og blindir á stormviðrið sem var að skella yfir þá. En meintur svefn Breta þá byggðist á kolröngu stöðumati !

 

Á þessum tíma taldi Englandsbanki sig vera búinn að undirbúa og fjármagna, ásamt ýmsum öðrum auðvaldsöflum, krossferð Stór-Þýskalands nazismans gegn Ráðstjórnarríkjum kommúnismans. Það átti sem sagt að leiðrétta skekkjuna miklu sem varð að veruleika þegar bylting Leníns kom bolsévíkum óvænt til valda í Rússlandi !

 

Allt átti að vera undir stjórn og á réttri leið með að endurvekja vald kapitalismans um allar jarðir. Stórmeistarar auðhringa og bankavalds neru saman höndum og voru kampakátir og Chamberlain talaði um ,,frið um vora daga”– það er að segja - í Englandi !

 

Kreppan var að mestu að baki, með nærri áratugs seinkun á þessum áformum, af hennar völdum. Sumir voru dauðir sem höfðu leikið stór hlutverk í skipulagningu mála svo sem Sidney Reilly, en það eru alltaf til nægir óþokkar til að fylla í skörðin þegar miklir fjármunir eru að skipta um hendur og stórar væntingar um völd og auðlegð eru í spilinu !

 

En blikurnar sem á lofti voru bentu hinsvegar í býsna óræðar áttir og skipulagningin mikla brást. Hitler lét ekki að stjórn og hjólaði fyrst í Frakkland sem hann átti alls ekki að gera og skyndilega stóð breska íhaldsstjórnin frammi fyrir gjörbreyttum veruleika frá því sem að var stefnt. Skrímslið sem vakið var upp réðist ekki á réttan aðila, það réðist að þeim sem stóðu að getnaði þess !

 

Margt hefur verið skrifað um títtnefndan sofandahátt breskra stjórnvalda og John F. Kennedy síðar forseti skrifaði sérstaka bók árið 1940 um efnið undir nafninu Why England slept, þar sem honum varð einkum tíðrætt um það sem hann kallaði erfiða stöðu lýðræðisríkja gagnvart ágangi einræðisríkja. En á sumt minntist hann ekki einu orði !

 

Bresk áhrifaöfl auðs og valda höfðu nefnilega í sjálfu sér fullnóga vitneskju um komandi storm, og höfðu, sem fyrr segir, lagt sitt til að vekja hann, en hann átti bara ekki að skella á þeim. Þeim brást algerlega bogalistin sem stýringarafli þeirrar ógnar-atburðarásar sem sett var af stað með því að sleppa Hitler lausum og því fór sem fór !

 

Það er löngum auðveldara að vekja drauginn upp en að kveða hann niður !

 

Nú er England hinsvegar í alvöru sofandi fyrir eigin framtíð og hefur verið það í allmörg ár. Hin ensku þjóðgildi eru á undanhaldi og múslimsk gildi eru farin að ráða í sumum borgarhverfum Lundúna og víða um landið !

 

Undanhaldsstefnan hefur verið allsráðandi. England varð stórveldi eftir að það varðist ágangi spænska heimsveldisins á tímum Elísabetar I. Nú virðist sem England sé að falla sem vígi vestrænna gilda og enskir þjóðmenningarhagsmunir séu þar alfarið á útleið !

 

Undanhaldsstefnan gagnvart innrás þeirra lífsviðhorfa, sem seint munu talin aðlögunarhæf þeim gildum sem vestrænar þjóðir hafa varið til þessa, hefur verið eyðileggjandi uppgjafar-afstaða í málum. Við þurfum virka stjórnmálaforustu til varnar þjóðum Evrópu, menningargildum álfunnar og allri lífsundirstöðu hennar. England þarf nú í raun að vakna, öll Evrópa þarf nú í raun að vakna !

 

Sannir Evrópumenn vilja lifa í Evrópu en ekki í Evrabíu !