Að fylgja sannfæringu sinni !!!

 

Það er oft gert nokkuð mikið úr sannfæringu manna, ekki síst þegar kjörnir þingmenn af flokkslista kjósa að segja skilið við flokk sinn. Það eina ærlega sem menn geta gert og eiga að gera þá, er að segja af sér þingmennsku svo varamaður, kosinn á sömu forsendum, geti tekið við !

 

En er það gert, nei ekki aldeilis, þá rís hin hágöfuga sannfæring viðkomandi þingmanns yfir allan rétt og heldur stöðunni. Og fer í mörgum tilfellum með hana inn í annan flokk eða jafnvel aðra flokka. !

 

Kjósendur sem kusu viðkomandi mann af þeim flokkslista sem hann var á, eru þar með sviknir og allt í nafni sannfæringar sem virðist fara létt með það að skipta um flokk eða flokka og þykjast samt alltaf hin sama !

 

Ég kann ekki að meta slík vinnubrögð eða yfir höfuð nokkuð það sem byggist á sviksemi. Og athæfi af þessu tagi er sviksemi að mínu mati. Ef menn treysta sér ekki lengur til að vera fulltrúar þess flokks sem þeir voru kosnir á þing fyrir, eiga þeir að víkja. Undir þeim fána fóru þeir fram !

 

Þeir buðu sig fram sem hluti af ákveðinni heild og ef þeir vilja yfirgefa þá heild, þá segja þeir af sér. Það er það eina heiðarlega í stöðunni. Flokkslistinn á atkvæðin sem féllu á hann !

 

En það virðist oft býsna erfitt að gera það sem ærlegt er og þá er blessuð sannfæringin kölluð til svo allt geti nú litið þokkalega út og þannig sé hægt að bjarga málinu. En rangur gjörningur er rangur gjörningur hvernig svo sem reynt er að skeina yfir hann og réttlæta hann !

 

Þegar fólk sem vill gjarnan láta það heyrast að það gangi fyrir hugsjónum og er svo kosið á þing sem slíkt, segir svo skilið við flokkinn út af einhverjum meintum eða tilbúnum ágreiningi, trillar um stund á eigin vegum og gengur svo í annan flokk, hvað verður þá um hinar mjög svo dýrmætu hugsjónir þess, hver er grundvöllur þeirra þegar allt kemur til alls. Ég held að egóið sé oftast mjög ofarlega og ráðandi í þeim kokkteil ?

 

En auðvitað þykist fólk í þessari stöðu hafa fengið uppljómun og uppgötvað, að sjálfsögðu í gegnum hina fastmótuðu sannfæringu sína, að nýi flokkurinn passi betur við þessar gullvægu hugsjónir og þar sé best að vera og vinna þeim framgang ? Hver trúir slíku endemis bulli ? Þarna er bara pólitík á ferð og hreint ekki geðsleg að mínu mati !

 

Það sem kemur í ljós, er að hugsjónirnar miklu halda ekki vatni. Þær byggjast ekki á fastri sannfæringu heldur miklu frekar á óstöðugu tilfinningaróti og það kemur oftast nokkuð fljótt fram. Um slík tilfelli mætti sem best yrkja eitthvað á þessa leið :

 

Rósa oft af reiði brann,

ruggaði mála fleyi.

En fann þó loksins Loga þann

sem lýst fékk hennar vegi.

 

Og ennfremur mætti kannski kveða :

 

Býðst í engu braut til sátta,

bresta vonir einfarans.

Andrés stendur utan gátta,

eins og forðum nafni hans.

 

Nei, fólk sem tekur sér stöðu undir flokksmerki þarf að hugsa vel sinn gang áður en það tekur sér þá stöðu. Og verði það kosið á þing sem slíkt, á það að gera sitt besta til að standa í þeirri stöðu sem það er kosið í. Ef það treystir sér ekki til þess, á það að segja af sér !

 

 

Það getur svo í framhaldinu boðið sig fram utanflokka ef því sýnist svo, og þá kemur væntanlega í ljós hvaða fylgi það hefur eitt og sér, - á heiðarlegum og réttum forsendum !