Verum trú í því smáa !

 

 

Margir eru því marki brenndir að ganga með of háar hugmyndir um sjálfa sig. Jafnvel allt of háar. Það er ekki uppbyggilegt fyrir einn eða neinn og allra síst þegar menn eru einir um það viðhorf !

 

Hégómleiki sjálfsins er alkunnur og engum til aukins gildis. Þegar menn eru sífellt að upphefja sjálfa sig, er ástæðan oft dulin minnimáttarkennd sem brýst út með slíkum hætti !

 

Það er því löngum styttra milli minnimáttar-kenndar og stórmennsku-brjálæðis en margur hyggur. En þrátt fyrir allar mannlegar takmarkanir er samt hver maður sérstök sköpun og einstakur sem slíkur !

 

Og það sem hver maður þarf umfram allt að læra í lífinu er að ávaxta sitt eigið pund, því öðru pundi er ekki til að dreifa. En það gera menn ekki með merkilegheitum heldur með hógværð og aga !

 

Lítilmennska er auðvitað engum gildisauki, en lítillæti er jákvæður þáttur í persónuleika hvers þess manns sem það hefur. Það má ávaxta til mannlegrar sálargöfgi og hver sá vinnur sjálfum sér vel til þroska sem það gerir. Við tökum engin ávöxtunarpróf í þessu lífi í gegnum sérgæskuna !

 

Til hvers erum við hér ef ekki til að þroskast og verða betri manneskjur ! Það verða hinsvegar engir sem alltaf eru í því að hygla sjálfum sér og vilja fylla samfélagið af sérgæsku. Fari svo er heilbrigt samfélag búið að vera !

 

En ef við erum trú í því smáa erum við á réttri leið fyrir okkur sjálf og samfélagið. Erum við annars ekki í skóla í þessu jarðlífi, erum við ekki í grunnskóla hins æðra lífs ?

 

Þó að enginn sé sérlega áhugasamur fyrir því að vera af venjulegri manngerð, erum við það samt flest. Margir vilja trúlega vera óvenjulegir, en það er alls ekki öllum gefið og reyndar fáum þegar á heildina er litið !

 

Margir hafa eflaust velt því fyrir sér hversvegna flestir séu, þegar allt kemur til alls, bara venjulegir menn ? Svarið við því er kannski ekki svo augljóst…...og þó ! Kannski var það einmitt Abraham Lincoln sem gaf rétta svarið við því !

 

Maður nokkur sem var með það í huga að gera lítið úr Lincoln, sagði eitt sinn við hann, að það væri ekki annað sjáanlegt en hann væri bara ósköp venjulegur maður. ,,Vinur minn,” svaraði Lincoln góðlátlega, ,, Guð hefur mest dálæti á venjulegu fólki. Þessvegna hefur hann skapað langmest af því !”