Aðgreiningar-andi sérgæskunnar !

 

 

Það er með ólíkindum hvað manninum er gjarnt að kenna öll verk við einstaklinga hvort sem einhver rök liggja til þess eða ekki. Meira að segja má sjá þess merki í Biblíunni sjálfri. Opinberunin er kennd við Jóhannes þó hún sé opinberun Jesú Krists eins og segir í upphafi bókarinnar !

 

Lúther mælti sjálfur gegn því að nokkur kirkja væri við hann kennd. Hann sagði : ,, Ég bið yður að blanda ekki mínu nafni í málið. Þér megið ekki kalla yður lúterska, heldur kristna. Hver er Lúther ? Mín kenning er ekki mín. Ekki hef ég látið krossfestast fyrir neinn !

 

Ekki vildi Páll láta neina kenna sig við Pál eða Pétur, heldur Krist. Hvernig sæmdi mér þá, sem er ekki annað en vesalt duft og aska, að gefa börnum Krists nafn mitt ?

Hættið, vinir mínir, að hanga í þessum flokksnöfnum og vera með þessar aðgreiningar……….. burt með það allt saman ! Vér skulum kalla oss kristna, eftir honum sem vér höfum kenninguna frá !”

 

Þannig talaði Lúther, en þrátt fyrir þessi orð hans eru mótmælendakirkjur enn í dag kenndar við hann og talað um Lútherstrú. En það er engin Lútherstrú til sem slík. Boðun Lúthers fól í sér kröftug andmæli innan kristinnar kirkju gegn kenningarlegum rangfærslum sem þar voru farnar að ráða lögum og lofum. Mótmæli Lúthers og annarra leiddi til siðbótarvakningar innan kirkjunnar sem ekki var vanþörf á. Siðbótarkenningin er Krists !

 

John Wesley stofnaði ekki til neinnar nýrrar trúar. Hann var vakningar-prédikari innan kristninnar, innblásinn Guðs maður. Eftir lát hans varð Meþódistakirkjan til sem síðan setti fram sín aðgreiningaratriði !

 

Þannig er það um allan heim kristninnar. Jafnvel hvítasunnusöfnuðir viðhafa ýmsar aðgreiningar og hefði maður þó talið að þannig söfnuðir ættu að vita betur. En allir söfnuðir virðast haldnir af þeim anda, að vilja undirstrika einhverja kenningarlega sérstöðu sína, líklega til að eigna sér með mannasetningum kenningarlegt vald. Sú afstaða er ekki af því góða !

 

Að treysta Guði er örlagamál í lífi hvers manns. Savonarola segir í einni prédikun sinni af funandi andagift : ,, Hugsaðu aldrei, að frestun Guðs þýði neitun. Haltu áfram ! Haltu fast við þitt ! Gefstu ekki upp ! Þolgæðið er ómetanlegt. Ef enginn er óvinurinn er enginn bardaginn, ef enginn er bardaginn, er enginn sigurinn, ef enginn er sigurinn er engin kórónan !”

 

Hvar vilja menn taka sér stöðu ? Hverju vilja þeir fylgja ? Er það ekki spurningin mikla ? Allt of margir láta draga sig inn í eitthvað sem fer með þá að lokum þangað sem þeir vilja ekki fara. Þá eru þeir komnir undir utanaðkomandi vald og þar með orðnir þrælar annarlegs hugarfars. Þá hafa þeir glatað samviskufrelsi sínu !

 

Það gildir varðandi alla hluti í lífinu að menn þurfa að varðveita eigið hugarfrelsi. Allir menn þurfa að gæta þess að halda því frelsi sínu á lífsleiðinni og gefa það í engu undir vald annarra. Engar mannasetningar eiga að fá að leggja það í kenningarlega fjötra !

 

Við erum ekki fædd til að verða þrælar. Við erum fædd til frelsis !