Hernaðarhyggja leiðir ekki til friðar !

 

Það er útbreiddur misskilningur að hernaðarbandalög efli frið. Þvert á móti stuðla þau að því að viðhalda ótryggu ástandi því forsendan fyrir tilvist þeirra er viðvarandi stríðshætta. Og stundum hefur sú tilhneiging þeirra að viðhalda mátulegri spennu farið úr böndunum og þá hefur brotist út stríð !

 

Og stríð er viðbjóður hvar sem það er. Fréttamenn á öllum rásum velta sér upp úr hryllingnum og manndrápunum og allt er þetta efni sent á færibandi fjölmiðlaáróðurs og pólitískra lyga inn í stofur heimila okkar sem eiga þó að heita friðhelg. Ég er hættur að horfa á sjónvarps-fréttir af þeim sökum. Tel mig geta nýtt tíma minn til heilbrigðari hluta en að hanga yfir slíku !

 

Það ættu flestir að vita, að til að hernaðarbandalög geti haldið fullum dampi þurfa þau fjárframlög og þau nokkuð rífleg. Aðildarríki hernaðarbandalaga eru flest í þeirri stöðu að telja sér ógnað og óttast stríð. Þessvegna hafa þau gerst aðilar. Sá ótti fæðir af sér aukin fjárframlög til viðkomandi hernaðarbandalaga frá þjóðþingum og ýmsum ráðandi hagsmunaaðilum. Og hann elur jafnframt á meiri hernaðarhyggju !

 

Ef varanlegt friðarástand skapast verður fljótlega farið að tala um að minnka framlög til hernaðarmála og hernaðarbandalaga. Það verður jafnvel farið að tala um að leggja hernaðarbandalög niður. Það er alls staðar svo, að hægt er að nota peningana í nóg annað og þarna er um mikla peninga að ræða. Þetta vita stríðshaukar og æsingamenn mætavel !

 

Slíkir menn líta því svo á að stöðugt verði að skapa markaðsaðstæður til að rífleg framlög til hernaðarmála skili sér. Stríðsmálaráðuneytin sjá til þess að þau geri það. Þau eru sköpuð með sífelldum yfirlýsingum sem vekja ótta og ugg. Flestir hljóta að kannast við þá síbylju í fréttum hvers dags !

 

Óvinurinn sem verður að vera til, er sagður vera að gera þetta og hitt. Hann sé kominn fram úr í vopnabúnaði. Það verði að bregðast við því. ,,Og hvernig þá ?“ spyrja illa upplýstir þingmenn og fjölmiðlamenn. Og þá er hið himneska svar gefið með grátklökkum bænarrómi : ,,Okkur vantar meiri peninga, bara svo við getum tryggt öryggi ykkar !!!“

 

En það eru tómar blekkingar í gangi. Vopnaframleiðslan er löngu orðin svo snar þáttur í efnahagsmálum fjölmargra þjóða að veröldin er full af vopnabúnaði og sú staða heimtar áframhaldandi markaðsaðstæður fyrir framleiðsluna. Og hvert er þá svarið ? Jú, stríð, ekki samt allt of stórt, bara svona til að efnahagsmálin gangi vel og framleiðslan seljist. Þannig er raunstaða þess öryggis sem okkur er talin trú um að við búum við og sú staða er fölsk, rammfölsk. Við erum höfð að fíflum allan ársins hring !

 

Það má með öðrum orðum ekki skapa of friðsamlegt ástand. Þá þornar peningalindin upp fyrir hernaðarhyggjuna og fólk fyllist öryggi og vongleði um framtíð heimsins. Það má ekki gerast. Nei, halda verður við stöðugum ótta um stríð og það er líka miskunnarlaust gert !

 

Stríðshætta er oftast mögnuð upp með ágengni. Þannig byrjaði ástandið líka í Úkraínu. Ágengnin var bæði að austan og vestan. Hinum utanaðkomandi öflum var auðvitað skítsama um sjálfstæði Úkraínu !

 

Markmiðið var að ná landinu og auðlindum þess undir sig, með fjármálavaldi (að vestan) eða í versta falli beinu hervaldi (að austan). Tekjustig almennings í Úkraínu hefur lítið lagast á þessum 30 árum frá sjálfstæði, enda enginn að hugsa þar um almannahag, en forsetar landsins og fleiri ráðamenn í lykilstöðum hafa orðið margmilljónerar. Hvaðan skyldu þeir hafa haft þær tekjur sínar ?

 

Spyrja má : Hverjir eru að kaupa og yfirtaka landið og réttinn til nýtingar auðlinda þess frá fólkinu sem byggir það, í gegnum falska forustusveit ? Er aðferðin ekki sú sama og verið er að beita gegn Íslandi með orkupökkum, þjónustustyrkjum og allskyns ágangi gegn sjálfstæði okkar og íslenskum yfirráðum yfir íslenskum auðlindum ? Er asninn gamli gulli klyfjaður ekki enn á ferð um borgarhlið og landamæri þar sem allt er til sölu !

 

En við skulum líka gera okkur grein fyrir því að græðgi verður ekki til af engu. Það er eitthvað í sigti sem þarf að komast yfir með einhverjum ráðum. Það væri engin ágengni við Ísland ef við ættum ekki auðlindir. Það væri heldur engin ágengni við Úkraínu ef landið ætti engar auðlindir. Það væri ekkert stríð í Úkraínu ef ekki væri eftir neinu að slægjast þar !

 

Látum ekki villa og trylla okkur út í styrjaldaræsingar. Verum ekki með í því að hleypa einhverju brjálæði af stað sem ekki verður stöðvað. Gamalt spakmæli segir : Í upphafi skyldi endinn skoða !

 

Tökum ekki þátt í svínaríi áróðurs og fjölmiðlalyga og styðjum ekki uppbyggingu hernaðarhyggju og hernaðarbandalaga. Slíkt hlýtur fyrr eða síðar að leiða til þess að allt fer í bál og brand í þessari veröld okkar !

 

Styðjum frið á hreinum forsendum og tölum aldrei með stríði eða málstað þeirra sem lifa og þrífast á hernaðarhyggju !