Leitað í gömlu skotgrafirnar !

 

Það sannast enn á ný í Úkraínustríðinu, að leiðtogar Evrópu eiga engin ráð önnur þegar alvarlegur ágreiningur verður milli ríkja, en að koma sér niður í gömlu skotgrafirnar. Alþjóðleg samtök sem áttu að draga úr hættu á árekstrum, eins og Sameinuðu þjóðirnar hafa fyrir löngu tapað allri tiltrú !

 

En hvað er þá til ráða ? Af hverju fer þetta alltaf svona ? Fyrri heimstyrjöldin átti að vera síðasta styrjöldin og Þjóðabandalagið var stofnað til þess að svo yrði. Pólitíkusar eyðilögðu bandalagið á fáeinum árum með gjörspilltu framferði sínu og gengu svo frá málum að seinni heimsstyrjöldin varð óþverrafætt afkvæmi þeirrar fyrri !

 

Eftir seinni heimsstyrjöldina var farið í sama leiðangur. Sameinuðu þjóðirnar voru stofnaðar til að koma í veg fyrir styrjaldir, en eftir nokkur ár var sú tilraun til friðar eyðilögð líka í gegnum gjörspillta pólitík þar sem enginn lyfti hreinum skildi eða talaði sannleika !

 

Og nú eru Sameinuðu þjóðirnar ónýtt verkfæri sem hefur verið sett út í horn í áhaldahúsi Vesturveldanna og enginn metur það til nokkurs nýtanlegt í dag. Og með hverjum deginum sem líður nálgast mannkynið sitt eigið sjálfsmorð.Sjálfstortímingarandinn fer með algerri kæruleysisvímu sinni hamförum um alla jörðina !

 

Svíþjóð sem hefur notið meiri friðar í tvær aldir en nokkur önnur Evrópuþjóð vegna hlutleysisstefnu sinnar, telur nú hag sínum best borgið innan hernaðarbandalags. En það er ekki reynsla Sögunnar sem veldur þeirri viðhorfsbreytingu heldur pólitískar skoðanir þeirra sem nú fara með völdin í landinu. Og áróðurinn segir að fólk sé miklu öruggara fyrir vikið !

 

Churchill kallaði Svíþjóð á sínum tíma ,,litla hugleysingjalandið“ af því að Svíþjóð lét ekki teyma sig í dilk hernaðarhyggjunnar. En Svíþjóð sigldi sínum bát farsællega í gegnum styrjaldar-umrótið í álfunni og komst að mestu leyti heil í höfn frá því. Leiðtogar landsins sýndu ábyrgð og festu fyrir þjóðarhag og voru sjálfir í brúnni við stjórn !

 

En nú er annar andi ráðandi þar á bæ og varla 200 ára friður framundan í lífi Svía, ef að líkum lætur. Þjóðfélag sem verður markað hernaðarhyggju breytist með ýmsum hætti og ekki til hins betra !

 

Annars verður hver þjóð að taka ábyrgð á sínum örlögum og kannski eru valdaöfl Evrópu enn sem fyrr með það í fórnfrekri hugsun sinni að sælt verði sameiginlegt fall. En hvernig á slíkt fall að geta orðið sælt þegar kjarnorkuveldi fara að takast á um valdahlutföllin í álfunni ?

 

Þegar hernaðarhyggjan ræður ferð, þyrpast menn niður í gömlu skotgrafirnar. Þegar áhrif hennar dvína, vegna þess að hún leysir aldrei neitt, koma menn upp úr þeim og fara að talast við. Þá tekur vonin við um tíma þar til þeir komast aftur á skrið sem vilja eyðileggja og tortíma !

 

Þannig hafa málin gengið til þessa. En það hljóta flestir að sjá að leiðir þær sem menn þykjast hafa verið að fara til friðar undanfarna áratugi hljóta að vera rangar. Ávinningurinn er svo smár og heilindin lítil sem engin !

 

Menn eru líka oftast á villugötum og vilja vera það, sjá ekki það sem er að skella yfir þá. Rétt fyrir frönsku byltinguna 1848 sagði Alexis de Tocqueville í ræðu : ,, Ég held að við sofum á eldfjalli !“

 

Hann taldi svo vera en valdamennirnir sáu ekki neitt. Þeir skildu ekki stöðu mála og hætturnar sem þar voru að koma fram. Þeir sáu þær ekki þó þær væru farnar að ýta við öðrum. Og svo kom örlagadómurinn yfir þá, pakkaður inn í hernaðarhyggju og blóðsúthellingar !

 

Og hver er svo staða mála núna ? Nú virðist öll Evrópa sofa á eldfjalli – kjarnorkueldfjalli !