Vertu lax en ekki marglytta !

 

 

Til er dæmisaga sem segir frá því að lax og marglytta hafi mæst í miðjum sjó. ,, Munur er á,“ sagði marglyttan. ,,Ég læt straumana létta mér lífið og bera mig varlega vítt um sjá, en þú stritar móti straumi og dasast til dauða.“ ,, Varla ertu öfundsverð,“ mælti laxinn. Þegar hvessir og stormur hvín, stækka æstar öldur, sem lemja þig á land og þú ferst í fjöru. Þar liggur þú límd við hleina eins og hrákaklessa, öllum til ama og andstyggðar. Menn láta eigi lítið um mig en þig forðast allir og fyrirlíta og spyrna við þér sem sparði.“ !

 

Hvað lesum við út úr þessari dæmisögu ? Þarna sjáum við fyrir okkur lýsingu á tveimur manngerðum. Við sjáum þann sem flýtur með í öllu og hinn sem berst gegn straumnum. Við sjáum þann sem hefur enga sjálfstæða hugsun og engan vilja til annars en að vera með meirihluta líðandi stundar, og við sjáum hinn – þann sem er tilbúinn að fórna miklu fyrir að standa fast á sínu og vera hann sjálfur !

 

Fyrri manngerðin er eins og við vitum fjölmenn og alls staðar auðfinnanleg meðal sérhverrar þjóðar, en hin seinni er ekki fjölmenn en þó enn sæmilega finnanleg. Og þú sem lest þessar línur, hvar ert þú staddur í þessu samhengi ? Ertu marglytta eða lax ?

 

Skáldið Bjarni Thorarensen yrkir svo varðandi laxinn og lífshætti hans :

 

,, En þú sem undan

ævistraumi

flýtur sofandi

að feigðarósi,

lastaðu ei laxinn,

sem leitar móti

straumi sterklega

og stiklar fossa !

 

Laxinn sinnir sínu lífshlutverki með virðingarverðum hætti. Hann tekst á við flúðir og fossa og hættur í hafi og ám, til að skila sinni skyldu.Það er hans hrós !

 

En marglyttan er áttavilltur aumingi. Hún veit ekkert á hvaða leið hún er. Hún hugsar bara um það að fljóta – fljóta eitthvað. Ytri aðstæður ráða öllu í hennar tilveru. Hún er í engu eftirbreytni verð !

 

 

En samt eru lífshættir fjölda manna í stíl við staðleysulíf marglyttunnar. Þar á svo sannarlega við lýsingin – að fljóta sofandi að feigðarósi !

 

 

Menn fljóta í hugsunarleysi værðar um villuslóðir allt sitt líf uns dauðinn tekur við þeim, hafa ekkert unnið sem virða má og hafa eytt lífi sínu 100% í hégóma og vitleysu. Hafa verið á tilgangslausu reki allt sitt líf !

 

Þú sem lest þetta, ég bið þig, þín vegna, hugsaðu þinn gang, hafnaðu því hlutskipti að vera marglytta, reyndu heldur að vera lax. Vertu þér og þínum til sæmdar og lifðu með réttlætiskennd og sannleika að leiðarljósi, sama hvað þú þarft að fara ,,sterklega gegn straumi“ í villuferli tíðarandans !