Leikið á svartar nótur um örlög Evrópu !

 

 

Það er fróðlegt að velta því fyrir sér hvernig staða mála væri í Evrópu ef Rússar væru bara ekki til ? Hefði þá ekki fyrir allnokkru síðan skapast fullkomið samkeppnisástand milli hins vesturevrópska Efnahagsbandalags og Bandaríkjanna ? Baráttan um peningalegan ávinning hefur löngum verið ráðandi afl afstöðumála í kapítalískum heimi !

 

Límið í samskiptum Vestur-Evrópu og Bandaríkjanna hefur um langt skeið byggst á tilvist Rússa vegna sameiginlegrar andstöðu þessara aðila við þá, einkum og ekki síst á heimsveldistíma Sovétríkjanna. En hvernig væri sú samstaða ef Rússar væru ekki til staðar til að viðhalda henni ?

 

Bandaríkin og vesturevrópska efnahagsblokkin eru á margan hátt markaðslegir keppinautar og enginn er annars bróðir í leik og síst í kapitalísku gróðahyggjuferli. Í Rússalausum veruleika væri þá sennilega til annarskonar varnarkerfi Bandaríkjanna, líklega byggt á sérútfærslu á Monroe-kenningunni, kannski North American Treaty Organization – Nató – í allt annarri merkingu en nú er !

 

Samstaða ríkja byggist oft á furðulegum snúningi mála eins og sannaðist best í Síðari heimsstyrjöldinni. Fyrirfram úthugsaðar stríðsáætlanir snerust þá illilega í höndum auðvaldsherranna, út af sérstökum sólóleik eins manns, og þannig skapaðist bandalag þjóða sem átti ekki og mátti ekki verða til og enginn átti von á að gæti orðið til !

 

Á grundvelli þeirrar málaskekkju hvílir heimsástand okkar samtíma enn að miklu leyti. En það er verið að reyna með ýmsum hætti að leiðrétta þá meinlegu útafkeyrslu réttrar framvindu sem átti sér stað 1940, og halda svo áfram eins og átti að gera þá. Við erum að sjá það raungerast þó hægt fari !

 

Nýlendutíminn fór afar illa með Vestur-Evrópuríkin, ekki síst í siðferðilegum skilningi. Á þeim tíma lærðu þau að lifa á því að vera blóðsugur og arðræna aðra. Bretland, Frakkland, Belgía, Holland, Spánn og Portúgal fetuðu öll þar sína glæpaslóð. Ítalía og Danmörk líka !

 

Sennilega á Þýskaland einna skásta sögu ríkja Vestur-Evrópu hvað fyrri tíma nýlendukúgun snertir, en það var bara vegna þess hvað þau komu seint til leiks. Sameining Þýskalands tafði þar mjög fyrir málum !

 

Fyrri heimsstyrjöldin braust út að talsverðu leyti vegna þess að Þjóðverjar voru svo afskiptir hvað varðaði nýlendur. Sameinað Þýskaland vildi nefnilega fá að verða blóðsuga líka, vildi ,,New Deal“ í þeim málum !

 

Afríkuríkin eru nú sögð frjáls, en það er víðast bara að nafninu til, því flest eru þau í fjármálaklóm gömlu nýlenduríkjanna með einum eða öðrum hætti. Og nú er sameinað Þýskaland sannarlega með í leiknum á heimsvísu ef hægt er að fá sér bita og ætlar sér hvergi rýran hlut. Fortíðin virðist vera hætt að hamla Þjóðverjum hernaðarlega séð og fer styrkur þeirra á því sviði mjög vaxandi rétt eina ferðina !

 

Meðan ýmsar viðsjár aukast þannig í Evrópu og gamla valda-reiptogið magnast og herðist, fylgjast mörg önnur ríki vel með ástandi mála – ekki síst Kína og það er mikil spurning hvernig Kínverjar koma til með að halda á sínum málum við komandi aðstæður ? Líkur á því að Rússland auki orkusölu sína til Asíuríkja á kostnað viðskipta við Vestur-Evrópu hafa líka aukist verulega og þarf varla nokkur að furða sig á því !

 

Vandamál Evrópu eru margþætt og ekki síst tvíþætt. Flest Vestur-Evrópuríkin eru enn blóðsugur í pólitískum veruleika og hafa ekki lært að lifa án slíkrar blóðgjafar. Rússar eru enn til og passa ekki inn í neitt módel æskilegrar framvindu mála frekar en fyrri daginn. Sama gamla togstreytan um yfirráð og nýlendur er enn í gangi – bara með breyttu sniði !

 

Sumir virðast svo halda í fjölmiðlablekktum samtíma, að það verði miklu fjörugra og meira spennandi á hinu pólitíska sviði í Evrópu ef við fengjum bara fleiri sjónvarpshetjur í leikinn sem forseta og þjóðarleiðtoga !!!