Um Natósagnfræði og nýlendusókn í austur !

 

 

 

Íslendingar hafa löngum verið miklir sagnamenn. Í sveitum landsins hér áður fyrr voru víða til bændur sem voru að margra hyggju meiri og betri sagnfræðingar en sumir þeir fræðingar á þessu sviði sem hampa þar flestum gráðum nú til dags. Þeir vildu nefnilega bara hafa það sem sannara reyndist !

 

Nú er öldin önnur og andinn annar. Það er líka farið að skera fræðigreinar niður í ýmsa yfir og undirflokka sem eiga að tákna ákveðin sérsvið og svo fá menn auðvitað sínar sérgráður upp á það. Það má aldrei vanta til að undirstrika gildi hvers og eins á þeirri menntadýrkandi hugaröld hégómans sem við lifum á !

 

Ein undirgrein sagnfræðinnar nú til dags eða öllu heldur yfirgrein er svokölluð Natósagnfræði. Þeir sem leggja sig eftir henni verða þannig auðvitað Natósagn-fræðingar. Þeirra hlutverk virðist vera að skoða söguna í því ljósi sem Nató gefur á viðfangsefnin !

 

Krafan um rétttrúnaðar-sjónarmið virðist þar vera töluvert meira höfð uppi við og gilda meira en einföld sannleiksleit gömlu bændanna í anda Ara hins fróða og annarra frumherja íslenskrar sagnaritunar !

 

Við ættum þannig að geta séð að svo-kallaðir undir og yfirflokkar sérsviða í sagnfræði geta verið varasamir fyrir þá sem vilja leita sannleikans. En líklega er þeim að fækka með hverju árinu sem það gera, þar sem engar kröfur eru gerðar til slíkrar ástundunar og jafnvel heldur amast við henni. Sannleiksleit á nefnilega aldrei neina samleið með imperíalískum sjónarmiðum í sögutengdum áróðri !

 

Sannleikurinn um Úkraínu-stríðið er til dæmis afar lítið til umræðu. Umræðan snýst öll um meinta grimmd og hrottaskap Rússa, yfirgang þeirra og ágang gagnvart réttmætu frelsi friðelskandi nágranna-þjóðar sem þar að auki er náin frændþjóð þeirra !

 

En af hverju eru Rússar svona vondir við Úkraínumenn og af hverju er aldrei fjallað beint um hina raunverulegu undirrót stríðsátakanna í hinni litríku fjölmiðla-umræðu Vesturlanda ? Er það kannski vegna þess að sannleikurinn er annar en látið er í veðri vaka ?

 

Fyrir rúmum 30 árum var sæmilega friðvænlegt í heiminum vegna þess að honum hafði að mestu verið skipt upp í áhrifa-svæði austurs og vesturs. Skilgreining þar að lútandi var í öllum meginatriðum virt af ráðandi öflum beggja vegna borðsins. En svo liðaðist sovéska ríkjasambandið í sundur og upplausn fylgdi í kjölfarið !

 

Allt í einu urðu kapítalistar einir um hituna í öllum málum, ekki síður í austri en vestri. Mikil gróðaveisla varð í kringum brunaútsölur á ríkiseignum í hinum fyrrverandi Sovétríkjum og alls kyns ræningjar óðu þar uppi og urðu moldríkir á svipstundu. Enginn var að hugsa um ríkis-hagsmuni Rússlands sem var þó líklega aðalerfingi þrotabúsins. Og þannig gekk  síðan ránskapurinn fyrir sig í nokkur ár !

 

Þegar frá leið þóttust vestrænir ráðamenn sjá að Rússland væri ekki svo ýkja burðugt þar sem Sovétríkin væru úr sögunni. Gamla sovéthræðslan fór því að renna af þeim. Þeir fóru síðan að velta fyrir sér nýjum möguleikum til aukinna áhrifa og valda í austri. Obama Bandaríkjaforseti sagði meira að segja, svo seint sem eftir hernám Krímskagans 2014, að Rússland væri bara miðlungsríki sem væri að reyna að spila sig meira en það væri !

 

Við þessar aðstæður þóttust Vesturveldin sjá ýmis sóknarfæri í breyttri stöðu og hugðust eins og Hitler forðum hefja sókn í austur og næla sér þar í aukin völd og nýlendur til frekara arðráns !

 

Þau hafa eignast bandamenn í úkraínskum ráðamönnum sem vilja ganga á mála hjá þeim. Þeir munu flestir hafa fengið sín laun fyrir þann stuðning en örlög úkraínsku þjóðarinnar virðast ekki á nokkurn hátt hafa verið innifalin í hinu viðskiptalega valdaframsali !

 

En í allri sinni margmilljarða dollara fjárfestingasókn í austur virðist skamm-sýnum ráðamönnunum í Brussel og Washington hafa með öllu yfirsést sú staðreynd, að það hlyti að koma að því að Rússar næðu vopnum sínum aftur og nú þegar hefur það komið í ljós og sannast með þeim hætti að allur heimurinn stendur á öndinni vegna ástandsins !

 

Framhald mála eftir aldamótin 2000 leiddi nefnilega til þess að Rússland var eftir 2010 aftur orðið gildisbært stórveldi undir eigin nafni og vildi sem önnur stórveldi umfram allt halda sinni áhrifa-stöðu alveg óbreyttri. Ásókn Vestur-veldanna til austurs og fjárhagsleg yfir-taka þeirra á ríkiskerfinu í Úkraínu hefur hleypt svo illu blóði í Rússa að þeir segjast nú til í allt. Hvað þýðir sú yfirlýsing þeirra ?

 

Hverjir eru í raun að ráðast á hvern ? Natósagnfræðin segir auðvitað að Rússar hafi ráðist á Úkraínu, sem er rétt svo langt sem það nær, en fjármálaleg innrás Vesturveldanna í landið til yfirtöku á auðlindum þess er samt orsökin !

 

Það var verið að breyta Úkraínu í leppríki Vesturveldanna með þegjandi samþykki úkraínskra ráðamanna, en ekki endilega með sama samþykki úkraínsku þjóðarinnar sem slíkrar. Þarna er því enn um að ræða átök austurs og vesturs um áhrifasvæði !

 

Vesturveldin hófu þannig ágang sem Rússar töldu sig þurfa að svara með fullri hörku og þeir hafa sýnt að þeim er alvara með það að líða ekki slíkt. Viðkvæmu valda-jafnvægi hafði þannig verið raskað og Rússar hafa sýnt að þeir munu alls ekki sætta sig við þær breytingar á fyrra valdahlutfalli sem er verið að framkvæma !

 

Natósagnfræði er ekki þeirra sterka fag nema þá í algerlega þveröfugum skilningi þess hugtaks. Þeir hafa sína andstæðu þar á móti og Rússasagnfræðin verður líklega seint vestræn fræðigrein !

 

Hvað verður er erfitt að spá um, en ljóst er að Efnahagssamband Evrópu og Bandaríkin telja sig verða að fá nýlendur sem fyrr til þess að lifa á arðráni þeirra. Arðrán hefur alla tíð verið undirstaða velmegunar Vesturlanda enda eru þau blóðsugu-arftakar Rómverjanna gömlu !

 

Rússar munu standa þar á móti með bandamönnum sínum, sem vita að röðin kemur síðar að þeim, ef Rússland heldur ekki velli. Möguleikar á stórstyrjöld eru alveg fyrir hendi þó úkraínska eldflaugin sem hafnaði á pólskri jörð nýlega hafi ekki náð að hleypa öllu í bál og brand !

 

Samt virðist Úkraínuforseti hafa gert allt sem hann gat til að fá fólk til að trúa þeirri staðhæfingu að Rússar hefðu skotið þessari eldflaug og fá þannig Nató inn í átökin sem hefði getað þýtt gjöreyðingarstyrjöld. Hvað gekk honum eiginlega til með svo hættulegum málflutningi fyrir örlög allrar heimsbyggð-arinnar ?

Pólverjar létu samt ekki lokkast og sýndu fram á að Rússar hefðu ekki átt þessa eldflaug, þannig að skýrri hugsun pólskra stjórnvalda á ögurstund er kannski það að þakka að ekki fór verr í það skiptið !

Stríðsæsingar hafa aldrei verið leið til neinna lausna í átakasögu þjóða, hvorki í gegnum Natósagnfræði eða aðra villuleiðandi sagnfræði !