Útrásarbragurinn

Í gullkálfs ólmum dansi menn gleymdu öllu skyni

og gripu Mammons hönd.

Svo þjóðareignir fuku og fóru í þá vini

sem flokksleg treystu bönd !

 

Og svo var áfram geisað í græðgis anda spilltum

og gráum púðurreyk.

Svo skrattanum var feykilega skemmt í dansi trylltum

og skítmennskunnar leik !

 

Og svikamylluferlið með tálsins tölugaldur

fór tíðum upp í ský.

En nú er veislan búin og veruleikinn kaldur

að vitja manna á ný !

 

Í þjóðarinnar augum

svo eitrað nú er hrapið á þeim,

sem einkavæddu gróðann

en ríkisvæddu tapið og sendu það heim !

 

Og þjóðin eftir meðferð svo magnaða og grófa

er miður sín í dag.

Það reyndist illt að treysta á slíka Bjarnabófa

til bjargar þjóðarhag !

 

Því spilaborgin hrundi því spillingin á hvergi

til spyrnukjarna neinn.

Þó guðfeðurnir reyni að geta þess í ergi

að grunnurinn sé hreinn !

 

Það gengur ekki að ljúga að lýðnum alla daga

og lífga dauðan kveik.

Svo taka verður skrefin til skyldurækni og aga

frá skítmennskunnar leik !

 

Í þjóðarinnar augum

svo eitrað nú er hrapið á þeim,

sem einkavæddu gróðann

en ríkisvæddu tapið og sendu það heim !