Að deila landi upp í eldhólf !

 

Við heyrum mikið um slysfarir nú á tímum, ekki síst af völdum elds, og oft virðast forvarnir hafa verið litlar í þeim tilvikum. Samfélagsleg ábyrgð er víða brotakennd. Það er svo sem ekkert nýtt að mannslífum sé fórnað á altari gróðahagsmuna og öryggisreglur brotnar, en þó ætti öllum að vera ljóst að almannahagur byggist á samfélagslegu öryggi og sem allra traustustu varnarkerfi í þeim efnum !

 

Það kallar því oft á drjúga umhugsun hvernig hlutum hefur verið fyrir komið og hvernig ætlað öryggi hefur svikið, í tilfellum þar sem allt hefur farið á versta veg.

 

Eins og venjulega hlaupast allir frá ábyrgð þegar svo er komið og enginn þykist kannast við að hafa brotið neitt af sér. Oft hefur þó komið í ljós að mörg slys eiga sér þær orsakir helstar að ekki var farið eftir gildandi reglum um frágang öryggismála !

 

Við vitum að skip eru hönnuð með þéttihólfum í öryggisskyni og við vitum að hús eru byggð á hliðstæðan hátt með eldvarnarveggjum. Slíkt fyrirkomulag hefur á sjó og landi bjargað óteljandi mannslífum. Ég velti því fyrir mér af hverju sú aðferð er ekki notuð þegar land er skipulagt ? Til dæmis þar sem mikil hætta er á skógareldum !

 

Af hverju er ekki land skipulagt í afmörkuð brunahólf ? Gæti slíkt fyrirkomulag ekki forðað miklum áföllum, eins og til dæmis nýlega í Kaliforníu og Portúgal ?

 

Af hverju er víðáttumikið land opið fyrir því að verða eitt eldsvíti ef illa fer, af hverju er ekki komið fyrir varnarlínum þar með vissu millibili eins og gert er í húsum ?

 

Tæknigeta okkar nú á tímum ætti vissulega að geta gert okkur fært að skipuleggja land í brunahólf, svo að fólk geti átt sér trygga undankomuleið úr eldsvíti ef þörf er á. Hvernig sem menn hönnuðu slíkar varnir er ljóst að slíkt er gerlegt og hægt og í raun löngu tímabært. Við ættum öll að geta séð ávinninginn af slíku fyrirkomulagi !

 

Að verja líf manna og samfélagsuppbyggingu ótaldra áratuga með slíkri fyrirhyggju í forvörnum, er eitthvað sem ætti sjálfkrafa að vera hluti af allri skipulagsvinnu í byggðamálum, ekki síst þar sem óðaþéttbýlissvæði jarðar eru staðsett !

 

Þegar eldur fær að leika lausum hala um byggðir og skóga er mikil hætta á ferðum, en þegar stefnt er markvisst að því að takmarka mannhættu og byggðatjón með fyrirfram hönnuðum varnarlínum gegn slíkri ógn, er stórt skref stigið í rétta átt !

 

Það er ágætt að verja skip og byggingar með hólfakerfi, en þéttbýlt landsvæði þarf ekki síður á slíkri vörn að halda. Varnarlínur hafa verið hannaðar víða á landi gegn snjóflóðum, en af hverju er ekki brugðist við á líkan hátt gagnvart stóreldum sem geisað geta á skógarsvæðum og í byggðum og það jafnvel vikum saman ?

 

Heil héruð ættu ekki að þurfa að verða að logandi víti með tilheyrandi mannfalli og eignatjóni ef framrás elds yrði stöðvuð með því að beita varnarkerfi hólfunar í landfræðilegum skilningi !