Staðlægt spjall með meiru eftir kosningar !

Fyrir um tuttugu árum setti ég fram þá kenningu varðandi kosninga-niðurstöður á Skagaströnd, að þar mætti sem best skipta kjósendum í fimm jafna hluta, 20% í hverjum. Það gaf manni vissa leið til einföldunar á hlutunum.

 

Ég taldi að tveir fimmtu hlutar myndu kjósa Skagastrandarlistann nánast alfarið og líklega allt að því umhugsunarlaust. Einn fimmti hluti drægist þar með að öllu jöfnu, en væri hinsvegar ekki fullkomlega stöðugur í hollustu sinni við listann, og gæti hugsanlega tekið upp á því að fara aðra leið ef girnilegri þætti !

 

Tveir fimmtu hlutar myndu kjósa tilfallandi mótframboð. Einn fimmti vegna rótgróinnar andstöðu við Skagastrandarlistann og einn fimmti að öllu jöfnu, en væri þó ekki að fullu fastur í rásinni með það. Þessi kenning hefur að mestu leyti staðist til þessa. Nýafstaðnar kosningar sýna þetta mynstur nánast fullkomlega !

 

H- listinn, Skagastrandarlistinn fékk þar 60,9% prósent atkvæða eða rétt rúmlega 3/5 hluta og Ð- listinn- Við öll 39,1% eða rétt tæpa 2/5 hluta. Frávikið er 0,9%.

Þar má því segja að hvor haldi bara sínu sem fyrr. Enga sérstaka fylgisaukningu er þannig að sjá í þessum úrslitum, enda var nokkuð fyrirséð hvernig fara myndi !

 

Ekki þykir mér ólíklegt að þær forsendur sem liggja þessari skiptingu atkvæða til grundvallar hér á þessu kjörsvæði, séu í all drjúgum mæli til staðar á svipaða vísu annars staðar. Breytileiki hugsunar í þessum efnum er oft tiltölulega takmarkaður og einn eltir annan í afstöðu þar.

 

Þannig hafa myndast skoðanahópar vegna ýmissa tengsla og hagsmuna og í afmörkuðu mengi taka þeir oftast á sig eitthvert form sem helst oftast nokkuð svipað og getur orðið býsna fast. Ekki á það síst við varðandi gömlu pólitísku línurnar.

 

Það þarf því oftast eitthvað mikið til að raska slíkri stöðu þegar hún er á annað borð komin upp, en þar er auðvitað oftast nokkuð þröng hugsun að baki eins og flestir hljóta að skilja.

 

Ég hef alltaf talið óheppilegt að sömu menn séu í forustu mjög lengi. Oftast fylgir mannabreytingum ákveðinn ferskleiki og allir vita að vald spillir mönnum. Þessvegna hrökk út úr mér vísa í vor þegar ég var eitthvað að hugsa um þessi mál og alla sex sveitarstjórnarmennina okkar :

 

Senn verður kosið í sveitarstjórn,

sæist þar staðan bætta,

ef Maggi og Dolli færðu fórn

og færu nú báðir að hætta !

 

Sennilega hef ég hitt á óskastundina því líklega eru fyrrnefndir menn báðir á einhverri útleið og þykir vafalaust fleirum en mér tími til kominn !

 

Annars er það von mín að þeir sem nú eru að stíga inn í sveitarstjórnarmálin verði þar ekki heldur allt of lengi. Þegar menn eru búnir að sitja í sveitarstjórn í 20-30 ár eru þeir löngu orðnir bitlausir og gildir sú umsögn um allflesta.

 

Einstaka afburðamenn kunna samt að vera til sem halda biti og krafti árum saman, en slíka menn hefur ekki borið fyrir mín augu hingað til og varla gerist það héðan af !

 

Fróðlegt er að velta fyrir sér nafni mótframboðsins gegn H-listanum. Sumir telja að þar hafi ráðið síðasti stafurinn í því orði sem skilgreinir líklega best stefnu framboðsins , það er að segja - EitthvaÐ !

 

Það hefur aldrei þóknast mér

um þokuveg að keyra,

og kjósa það sem eitthvað er

svo eitthvað verði meira !

 

En vonandi breytist þetta EitthvaÐ þó bráðlega í SitthvaÐ og eykst þannig að innihaldi. Þó að sú staða sé uppi með flesta á Ð listanum að þeir búi við þægilega innivinnu, er enganveginn útilokað að það geti breyst. Annars virðist helst slagkraftur í slíku innivinnufólki, eins og sjá má á framboðslistum víðasthvar á landinu, enda er það ágæta fólk líklega það eina sem er nokkurnveginn óþreytt eftir vinnudaginn !

 

Það eru hinsvegar athyglisverðar breytingar að verða almennt talað í kosningakortum þjóðarinnar í seinni tíð. Það er að koma æ betur í ljós í þeim kosningum sem haldnar eru, ekki síst sveitarstjórnarkosningum, að fólk er orðið virkilega þreytt á gömlu pólitísku listunum og vill aukið lýðræði og meira vald til fólksins. Það er sannarlega löngu tímabært að slíkt gerist !

 

Þessar fersku áherslur felast í því að nýir hópar taka sig saman um framboð, líklega fyrst og fremst til að skapa aukna velferð og aukinn jöfnuð innan samfélagsins. Þar virðast sem sagt hugsjónir koma eitthvað við sögu !

 

Hin hundgamla, þrælpólitíska mismununarstefna er greinilega gengin sér til húðar og það er sannarlega gott. Fólki hefur aldrei líkað þau vinnubrögð sem þar hafa tíðkast og margir hatast við leyndarhyggjuna sem löngum hefur verið fylgja þeirra !

 

Jafnvel þó í þessum breyttu áherslum geti falist vissar hættur á blekkingum og lýðskrumi er það jafnljóst að þeir sem koma fram á fölskum forsendum munu alltaf afhjúpa sig innan tíðar og missa þannig allt traust meðal kjósenda !

 

Almennt vill fólk heiðarleika í öndvegið og vill að þeir sem kosnir eru hverju sinni séu traustsins verðir. Harðsvíruð sérgæskuklíka, hvar sem hún er og hvernig sem hún er til komin og uppbyggð, býður aldrei upp á eðlilega þjónustu við almenning. Til þess vantar hana bæði sálarlega og siðferðilega undirstöðu !

 

Mikið er nú gott að hafa lýðræðið og njóta þess réttar sem það gefur, bæði til að kjósa og líka til að mæta á kjörstað og skila auðu ef valkostir geta alls ekki höfðað til manns !